32
тадан кейін өткізілген емтиханда лексиканы 80%-ға дейін есте сақтауға және оны қайталап
айтып беруге алып келгендігін, ал тілді оқу жөніндегі нұсқаулықтарда пайдаланылатын
дәстүрлі стратегиялар есте сақтаудың 30%-ға төмендеуін көрсеткендігін анықтады.
Зерттеушілер қатысушылардан өздерінің жетістіктерін болжауды сұраған кезде, соңғылар
бұл әдіс оларға соншалықты басымдық береді деп ойламаған.
Аталған факті студенттердің емтиханға даярланатын кезінде өзін-өзі тексеруді сирек
қолданатынын көрсеткен өзге зерттеулермен сәйкес келедi. Өзін-өзі тексеру пайдаланылған
жағдайда көбінесе ол материалдың ұзақ уақытқа сақталуын жетілдіру үшін емес, білім
көлемін бағалау үшін қолданылады. Мүмкін, қайта тексеруге қарағанда қайта оқуға
қойылатын талаптар жеңіл болуы екінші әдістің жиі таңдалуына себеп болатын шығар.
Алайда, зерттеу нәтижелері білім беру барысында қайтадан «алып шығу» тәжiрибесі
арқылы оқыту тәрізді белсендi әдістерге негіздей оқыту толымды нәтиже беретіндігін
көрсетіп отыр (Simons, 2012).
Түйіндеме. Білім берумен тығыз байланысты салаларда танымдық нейроғылым қарқынды
дамуда. Алайда, қазіргі заманғы ғылым мен оны сабақта тікелей
қолдану арасында іргесі
ажыраған «
құз-шыңырау» бар. Көптеген ғалымдар бұл аралықтағы бос кеңістікті жою әлі ерте
деп дау тудыруы мүмкін. Бұған қарамастан Кембридж университетінің Госвами және Саймонс
сияқты зерттеушілері «құз жиектерін жалғастыратын көпір тұрғызу» үшін әрекет етуде.
Достарыңызбен бөлісу: