Ақыл-ойы кем балаларды тәрбиелеу бағдарламасы бастауыш білім берумен қатар келесі бөлімдерді қамтуы тиіс:
1. 13 жасқа дейінгі балалар үшін:
а) коммуникативті сөйлеуді дамыту;
б) ойын және ойын терапиясы;
в) пәндік, тұрмыстық, әлеуметтік бағыттылық;
г) тірі дүниемен (адам, табиғат құбылыстары, т.б.) танысу;
д) гигиеналық тұрмыстық өзіне-өзі қызмет көрсету.
2. 14 жастан асқан жасөспірімдер үшін:
а) еңбекке бағдарланған пәндік-практикалық қызмет;
б) жеке шығармашылық қабілеттерін дамыту;
в) әлеуметтік мінез-құлық мәдениеті мен этикасы;
г) кәсіби бағдар (қолжетімді деңгейде).
Ақыл-ойы кем балаларға арналған білім беру кеңістігін ұйымдастыру нысандары мыналар болуы мүмкін: дамуында кемістігі бар оқушыларға арналған арнайы (түзету) оқу орындары; ақыл-ойы бұзылған балаларға арналған мектепке дейінгі мекемелер; мамандандырылған түзеу мекемелеріндегі ақыл-ой кемістігі бар балаларға арналған қысқа мерзімді топтар.
Арнайы мекемелердегі және үйдегі барлық түзеу-педагогикалық жұмыс ауыр ақыл-ой кемістігі бар тұлғалардың қоршаған ортадағы, қоғамдағы өмірге барынша бейімделуіне бағытталған. Сондықтан бұл әртүрлі бөлімдердің, әртүрлі профильдегі мамандардың: мұғалімдердің, ғылыми қызметкерлердің, әлеуметтік педагогтардың, әлеуметтік қызметкерлердің, психологтардың, білім беру менеджменті және әлеуметтік қорғау саласындағы қызметкерлердің бірлескен жұмысын талап етеді.
Осыған байланысты әлеуметтік-педагогикалық қызмет аясында мұндай баламен қарым-қатынас орнату кезінде ескеру қажет бірқатар ұсыныстар бар:
1. бала кез келген мәселені еркін айтып, онымен болып жатқан оқиғаларға қатысы бар екенін сезінуі үшін құпия қарым-қатынас атмосферасын құру;
2. баланың өмірінде болып жатқан оқиғалар туралы әңгімесін мұқият тыңдап, талдай білу;
3. баланың мінез-құлқындағы, көңіл-күйіндегі және жағдайындағы болмашы өзгерістерге сезімтал болу және болып жатқан өзгерістерге байланысты қауіпті бағаламау немесе асыра көрсетпеу;
4. баланың жетекші мәселелерін бағалау критерийлерін нақты білу, әрбір даму аномалиясының функционалдық психологиялық-педагогикалық диагностикасын ажырата білу, барлық медициналық, әлеуметтік және әлеуметтік ресурстарды пайдалана отырып, жеке даму және білім беру бағдарламасын таңдауды болжау. оқу орындары
5. өтемдік жағдайлардың барлық спектрін пайдалана отырып, ең аз шектеулермен әлеуметтік-педагогикалық ортаны қалыптастыру;
6. отбасының әлеуметтік диагностикасының технологияларын, экологиялық және білім беру кеңістігін, сондай-ақ әлеуметтік дизайн технологияларын білу, т.б. баланың жақын ортасындағы негізгі проблемаларды анықтай білу және оларды тиімді шешу жолдарын жобалау.
Қазіргі уақытта тірек-қозғалыс аппараты бұзылған балалардың профилактикасы, медициналық-психологиялық-педагогикалық және әлеуметтік оңалту, осы балалардың әлеуметтік бейімделуі мен қоғамға интеграциясы және оларды қоғамдық пайдалы іс-әрекетке қосу мәселесі өзекті болып отыр. Балалардың 5-7% -ында тірек-қимыл аппаратының туа біткен және жүре пайда болған аурулары мен жарақаттары байқалады.
Келесі Тірек-қимыл аппаратының патологиясының түрлері:
жүйке жүйесінің аурулары: церебральды сал ауруы; полиомиелит;
тірек-қимыл аппаратының туа біткен патологиясы: жамбастың туа біткен дислокациясы; тортиколлис; табан және басқа аяқ деформациялары; омыртқаның дамуындағы ауытқулар (сколиоз); аяқ-қол ақаулары; саусақтардың дамуындағы ауытқулар; артрогрипоз (туа біткен деформация);
• жүре пайда болған аурулар мен тірек-қимыл аппаратының жарақаттары: жұлынның, бас миының және аяқ-қолдардың травматикалық жарақаттары; полиартрит; қаңқа аурулары (туберкулез, қол ісіктері, остеомиелит); қаңқаның жүйелі аурулары (хондродистрофия, рахит). Тірек-қимыл аппараты бұзылған балалардың басым бөлігі церебральды сал ауруына шалдыққан балалар (89%).
Достарыңызбен бөлісу: |