Разгледжана І зацверджана на пасяджэнні Навукова-метадычнага савета бду
Табліца 15 – Максімальная гіграскапічнасць розных тыпаў глеб у % ад масы
жүктеу/скачать 1.94 Mb. Pdf көрінісі
|
| Табліца 15 – Максімальная гіграскапічнасць розных тыпаў глеб у % ад масы
абсалютна сухой глебы Глеба Максімальная гіграскапічнасць Пясок 0,5–1,0 Супесь 1,0–3,0 Суглінак лѐгкі сярэдні цяжкі 3,0–5,0 5,0–7,0 7,0–9,0 Гліна 9,0–15,0 Торф нізіннага балота 30,0–40,0 Вільготнасць устойлівага завядання (каэфіцыент завядання) – колькасць вады ў глебе, пры якой адбываецца завяданне раслін і страты тургора, які не аднаўляецца пры наступленні дастатковай вільгаці. Пры вільготнасці завядання ў раслінах прыпыняецца фотасінтэз біямасы, а значыць, назапашванне ўраджаю. Таму вільготнасць устойлівага завядання лічыцца важнейшай аграгідралагічнай уласцівасцю глебы. Яна выражаецца ў працэнтах на абсалютна-сухую навеску глебы ці ў міліметрах слоя вады для пэўнага слоя глебы. Што такое тургор? Гэта ўнутраны гідрастатычны ціск у жывой клетцы, які стварае напружанне ў клетачнай абалонцы. Менавіта за кошт тургору 54 падтрымліваецца расліна ў вертыкальным становішчы. Страты тургору ў клетках і тканках пры наступленні вільготнасці завядання ў глебе прыводзяць да завядання ці адмірання зялѐнага лісця, сцябла і кветак расліны. Вільготнасць устойлівага завядання таксама залежыць ад механічнага складу глебы і ўтрымання ў ѐй гумусу (табліца 16). З даных табліцы 16 выцякае, што вільготнасць устойлівага завядання для пяскоў складае каля 1,5 %, для суглінкаў яна вагаецца ад 4 да 12 %, на гліністых глебах дасягае 20 %, а на арганічных перавышае 50 % масы абсалютна сухой глебы. Звычайна вільготнасць устойлівага завядання пераўзыходзіць максімальную гіграскапічнасць глебы ў 1,1–1,2 разы. Працэс фотасінтэзу, назапашванне біямасы і фарміраванне ўраджаю ажыццяўляецца за кошт вільгаці, якая перавышае вільготнасць устойлівага завядання. Тая колькасць вільгаці, якая знаходзіцца ў глебе звыш вільготнасці жүктеу/скачать 1.94 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|