тырысты.Бұл кезеңнің басты қызметі – ол қандай да бір затты, құбылысты,
процесті алмайық, оларды сын тұрғысынан өткізіп қарауды қажет етеді. Сөйтіп
екінші кезең адамның интелектуалды дамуының ғылыми түрін, яғни
позитивизмді дайындайды.
Ал, үшінші, яғни позитивистік кезеңде адам құбылыс, процестердің, заттардың
абстрактылы мәндері мен мазмұндарынан, себептерінен бас тартады.Ол тек
қана құбылыстарды бақылап, олардың арсындағы тұрақты байланыс пен
қатынастарды белгілеп отырады.
О.Конттың пікірінше, ғылым позитивтік сипатта болуы керек, ол үшін нақты
фактілерді оқып, үйрену керек.Нақтылы фактілер – бұл әлеуметтік құбылыстар мен процестер.
Ғылымдардың дамуы, бір кезеңнен екінші кезеңге өтуі ретпен болады, бірақ, ол
бір уақытта болмайды.Бұл арада басшылыққа алатын бір қағида – ғылымға
қарапайымнан күрделіге, төменнен жоғарыға қарай даму тән.Обьект қарапайым
болған сайын одан алынатын позитивтік білім жеңілірек, тезірек болды.Осыған
орай позитивтік әдіс алғаш рет математика, физика, астрономия, химия, биология
ғылымдарында қолданған.Ал, әлеуметтану жағымды,оң білімнің ең жоғары
шыңы, өйткені ол құбылыстарды, процестерді зерттегенде «позитивтік »
әдістерге сүйенеді.Позитивтік әдіс теориялық әлеуметтік талдауларда бақылау,
салыстыру, эксперимент, т.б. арқылы алынған эмпирикалық (яғни, тәжірибелік)
факторларға сүйенеді.
Әлеуметтанудың шығуына екінші бір үлкен себеп болған оқиға, ол О.Конттың өзі
ашқан еңбектің бөлінуі және оны кооперациялау туралы заң болды. Бұл
фактілердің адамзат қоғамының тарихында үлкен маңызы болды, өйткені бір
жағынан осылардың негізінде қоғамда әлеуметтік және маманданған топтар
пайда болды, қоғамда адамдардың әл-ауқаты, материалдық тұрмыс жағдайы
Достарыңызбен бөлісу: |
