Alikhan Bokeikhan University Саяси ойлар тарихындағы басқарудың дұрыс және бұрыс формалары Орындаған: Берікбаева Дина Тексерген: Рахметуллин Аман Жоспары

Жоспары:

1. 
   Платон қоғамды бөлуі
   
2. 
   Аристотельдің мемлекеттік саясатты дұрыс және бұрыс формаға бөлуі
   
3. 
   Қорытынды
   
4. 
   Пайданылған әдебиеттер тізімі
   

Батыс елдер ішінде саяси идеялар ежелгі гректерде қатты дамыды. Онда қоғам шығыс елдер мен салыстырғанда онда көп жағдайда қарама – қарсы өрістеді. Саяси ұйым түрін жеке мемлекет болып қалған қалалар құрды. Патшалық өкіметтің орнына аристократиялық және құл иеленушілік демократиялық орын алды. Көне гректерде саяси ғылымға мол мұра қалдырған ойшылдар өте көп. Олардың ішінде ең көрнекті Платон мен Аристотель.

Платон қоғамды үш сословиеге бөлді:

Қорғаушылар – ( Қорғаушылар – олар әкімдердің ой, ниеттерін іске асырады, мемлекетті қорғайды.

Платон мемлекеттік құрылысты 5 түрге бөлді:

Осылардың ішінде ең жақсысына аристократиялық мемлекетті жатқызды. Онда ақылестілік, парасаттылық билейді, оның принциптері – адамгершілік ар – намыс деп санады. Платонның ойынша адамдар қажеттіліктерін жеке - дара өтей алмайды. Олар бірігудің арқасында ғана қажеттіліктерін өтейді. Осы бірігудің арқасында қоғам, мемлекет пайда болды.

Ежелгі грек философы Аристотельдің түсінігінде мемлекет отбасы секілді табиғи даму нәтижесінде пайда болған. Отбасы мен ауылдар – адамдардың өзара араласуының алғашқы формасы. Мемлекет – араласудың жоғары формасы. Адам – саяси жануар және ол өзінің дамуын мемлекетке келіп тоқтатады. Ғалымның айтуынша, мұндай деңгейге барлық халықтар жете қойған жоқ. Мәселен, варварлар өмірдің саяси формасын жасауға қабілетсіз, өйткені олардың адами табиғаты жеткілікті деңгейде дамымаған еді. Платонның идеалды мемлекет туралы жобасымен келіспеген Аристотель саяси құрылымдар түрлерінің өзіндік классификациясын ұсынды. Ол

мемлекеттің 3 дұрыс және 3 бұрыс түрін ерекшеледі. Аристотельдің мемлекеттерді дұрыс және бұрыс деп анықтау қағидасы адамдарға бақыт сыйлау үшін мемлекетке не қажет екендігіне негізделген. Мемлекетте заңдар болады және ол заңдарды билік мемлекет пен оның азаматтарын қорғау үшін пайдалануы тиіс. Ал азамат болуы үшін бірқатар азаматтық құқықтарға ие болып, өзі тұратын елдегі мемлекеттік құрылымның негізгі қызметтерін атқаруы қажет, яғни заң шығару, әкімшілік және сот қызметтерінде жұмыс істеп, мемлекетте бекітілген құдайға сыйыну.

Аристотель

Дұрыс- Аристотель дұрыс мемлекеттерге монархияны, аристократияны және политияны (республика) жатқызды. Оларды салыстырмалы түрде бағалай отырып, ол ең дұрыс мемлекеттік құрылым осы үш элемент үйлесім тапқанда ғана жүзеге асады деп қорытынды жасаған. Шектен шыққан жағдайда дұрыс мемлекет бұрыс мемлекетке, яғни монархия – тиранияға, қол астындағылардың мүддесін қорғауды көздемейді, аристократия – олигархияға, полития – демократияға айналады. Өзі атаған 3 дұрыс мемлекеттің ішінен Аристотель политияны ең дұрысы деп санады. Бұл форма – басқа түрлердің тек жақсы жақтарын алған және екі шектің ортасында тұр

Бұрыс:
Бұрыс мемлекеттерде билік халық үшін емес өзі үшін өмір сүреді. Билікті өзі үшін ғана пайдаланған монарх тиранға айналады. Бір топ бай адам билікті қолдарына алып, оны өзге азаматтар есебінен өз байлығын көбейту үшін пайдаланған аристократия олигархияға айналады. Сондай-ақ, билікті ешкімге бағынбайтын тобыр (охлос) басып алатын жағдайлар да болады. Тирания – мемлекеттік құрылымның ең нашар түрі, ол қоластындағылардың мүддесін қорғауды көздемейді, керісінше оларға қарсы жұмыс істейді. Олигархия – аристократиядан туған жаңа форма, бай адамдардан құралған азшылық көпшілікті билейді. Демократия – кедейлерден тұратын көпшіліктің билігі. Аристотельдің ойынша, теңдіктің болмауы мемлекет ішіндегі көтерілістердің, толқулардың негізгі себебі.

Қорытынды:

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

1. 
   Аристотель «Политика. Афинская полития». Москва. Мысль.1997
   
2. 
   Матяш Т.П, Матяш Д.В, Несмеянов Е.Е. «Актуальны ли мысли Аристотеля о «хорошем» обществе» Гуманитарные и социально