Балалар аурулары
Нефриттік синдромның патогенезі
жүктеу/скачать 0.79 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Нефротикалық синдром
- 10 . Зәр шығару жолдарындағы инфекциясы және пиелонефрит. ЗЖП қызметі және зәр шығару жүйесіндегі басқа ақаулардың дамуы. Диагностикасы принциптері, емі және алдын-алуы.
- Клиникал ық көрініс і: Ересек балаларда жедел кезеңінде аурудың басты синдромдары кестеде көрсетілген .
- Лабораторлы зерттеулер.
- Дифференциальды диагностикасы
- Созылмалы пиелонефрит
- Диагн остикасы
- Тестік тапсырмалардың дұрыс жауаптарының эталондары Жауап эталондары
- Қолданылған әдебиеттер;
Нефриттік синдромның патогенезі ІІІумак закымдануы ( кабынуы)   
Шумақта фильтрация төмепдеуі 
Гематурия Протеинурия Азотемия Олигуанурия
Н2О мен тұз жиналуы Ісіну   
Артериялдық гипертензия РАА жоғарылауы Жүрек-қантамырлары жетіспеушілігі Энцефалопатия  
Алдын алу. Дүрыс режим, тамақтапу, күтім, піыныкі ыру арқылы баланыц аурулапга карсы түру қабілетіп жоіарылагу. Стрсптококк инфекциясып уакытыпда смдеу. Ауыз қуысындагы созылмалы инфскция ошақгарыи дер кезінде анықтап, мүкият сауықтыру. Нефротикалық синдром Нефрогикалық сиидром деп мына белгілер (симпомокомплскс) толық болғанда айтылады: — ісіну дәрсжесі үлкен анасарка ( асцит, полисерозит) -- протеинурия жоғары, тәуліктік мөлшсрі > 1 г/м не сағатына >40мг/м, ( ересектердс гоулігте 3-3,5г-иап артық)
"идиопатикалық НС', "липоидық нсфроз»», "балалар НС-ы "минимальды өзгсрісгі НС" жәпе т.б. 10 . Зәр шығару жолдарындағы инфекциясы және пиелонефрит. ЗЖП қызметі және зәр шығару жүйесіндегі басқа ақаулардың дамуы. Диагностикасы принциптері, емі және алдын-алуы. Жедел пиелонефрит - бүйрек тіннің және оның түбектері мен астаушаларының жедел спецификалық емес экссудативті қабынуы, бүл кезде айкын қалтырау, ауырсыну, пиурия жэне бүйрек қызметінің бұзылуы байқалады. Клиникалық көрінісі: Ересек балаларда жедел кезеңінде аурудың басты синдромдары кестеде көрсетілген. Ересек балалардағы жедел пиелонефрит кезіндегі басты синдромдар.
Ауру гилертермиядан басталады, токсикоз және эксикоз бепгілері күшсйеді. Аурудың 1-і күндеріне тән қозу адинамияға ауысады. ІУІениыгизм қүбылыстары болуы мүмкін. Айқын анорексия іұрақты құсудан, сүйық нәжістің әсерінен баланың салмағы кемиді. Ерте жастағы балаларда жедел зэр шығу жолдарыньщ инфекциясы кезіиде клиникалық көрініс сепсиске ұқсайды жәііе тек қана бүйректегі өзгерістермен емес, сонымен қатар бауырдың, бүйрек усті безінің жэне ОЖЖ-ң өзгерістерімен сипатталады. Қалтырау кейде тоңумен және тершейдікпен қатар жүреді, 1 жұмадай сақталады. Келесі 1-2 жұманың ішінде барлық белгілер біртіндеп жоғалады. Асқынулары: С Лабораторлы зерттеулер. Пиелонефритке зэрдегі патологиялық қосылыстардың болуытэн. Жиі ол болмайды, зэрде белоктың аздаған мөлшері болуымүмкін. Тұнбасында көптеген лейкоциттер анықталады, кейделейкоцитарлық цилиндрлер, эпителиальды клеткалардың көпмөлшерде болуы, эритроциттер, гематурия (папиллярлы некрозкезінде) немесе ұйыған қан болуы мүмкін. Лейкоциттер эдетте нейтрофилдермен берілген. Микроорганизмдердің жоғрымөлшерде байқалады (Імл-е 50000-100000 микробты денелер,ересек балаларда, 10000 микробты дене Імл-ерте жастағыбалаларда). Қанды зерттеген кезде анемия, лейкоцитоз, лейкоцитарлықформуланың солға жылжуы, ЭТЖ - ң жоғарлауы, С - реактивтібелок коыцентрациясының жоғарлауы, диспротеинемияныанықтайды. Иммундық жүйенің көрсеткіштері өзгереді. Т – және В-лимфоциттер, (иммуноглобулин). Диагностикасы: Жедел пиелонефриттің диагностикасы әсіресе ікіші жастағы балаларда қиын болады. Ересек балаларда жедел пиелонефриттің диагностикасы кезінде қалтырау, дизурия, жэне белдегі немесе іштегі ауырсыну сияқты белгілерге назар аударады. Басты симптомдары - зэрдегі өзгерістер (лейкоцитурия жэне бактериурия). Диагнозда келесі информация болу керек: - процесстің патогенетикалық құрылысын анықтау (1-і ретті немесе 2-і рстті пиелонефрит) - аурудың кезеңі (белсенді, симптомдардың кері дамуы, толық клиникалық-лабораториялық ремиссия). - бүйрек қызметінің жағдайы - аскынулардың бар немесе жоқ болуы. Пиелонефритке күдік болған жағдайда міндетті түрде зэр шығару жолдарының УДЗ-н тағайындайды (өлшемдерін, жағдайыы, бүйректердің анатомиялық қүрылысының ерекшеліктерщ анықтау үшін (2 еселену, гипоплазия жэне т.б.), бүйректе иемесе қуықта тастардың бар-жоқтығын анықтау, бүйректік қан ағымын бағалау. Дифференциальды диагностикасы: Жедел пиелонефритті 1-і. кезекте жедел гломерулонефриттен ажыратады. Гломерулонефрит негізінен қалыпты дене гемперагурасът фонында дамиды жэне онда дизуриялық бүзылыстар сирек кездеседі. Тіндердің ісінуі, артериалды гипертензия (гломерулонефрит кезінде I байқалатын) пиелонефритке тэн емес. Бактериурия болмайды. Бүйректің концентрация қабілетінің төмендеуі (Зимницкий сынамасында зэрдің максималды тығыздығы 1,020 төмен болады, тэулігіне 1000 мл-н аз диурез кезінде), аммониогенез жэне ацидогенез, кпеатиннің қалыпты клиренсімен (гломерулонефрит кезінде соңғысы төмендеген). Осыдан. басқа жедел пиелонефриттің сепсиспен дифференциалды диагностикасын жүргізу керек (егер пиелонефрит сепсистің әсерінен болмаса), сонымен қатар жедел аппендицитпен, қүрт тэрізді өсіндінің а типті орналасуы кезінде дизурияльтқ қүбылыстармен білінуі мүмкін. Соңғы жағдайда дүрыс диагнозды қою негізінде реггесШт зерттеудің үлкеы маңызы бар, бүл зерттеу оң жақ мьіқын бөлігінде ауырсынатын инфильтратты анықтауға мүмкіндік береді. Жедел зэр инфекцияның эрбір жағдайында патологиялық процесс гөменгі зэр шығару жолдарымен шектёледі ме немесе бүйректің түбекшелеріне жэне тублоинтерстициальды тінге таралады ма? - деген мэселені шешу керек, яғни ауруды пиелонефрит, цистопиелонефрит немесе цистит ретінде анықтау. Пиелонефрит циститке қарағанда ауыр өтеді. Сонымек қатар, цистит кезінде зэрде өзгерістер болмайды, пиелонефриттің абсолютті белгілеріне жатады: лейкоцитарлық.
Аурудың жедел кезенінде төсектік режим тағайындалады, әсіресе жоғарьт температура, тоңу, айқын интоксикация, дизуриялық бұзылыстар жэне ауырсыну синдромдары кезінде. Экстрактивті заттары аз болатын диета тағайындалады, тітркендіруші әсер беретін (бұрыш, сарымсақ, қаныққан сорпа, тұздалғвн тағамдар, кофе жэне т.б.). Диурезді форсирлеу мақсатымен рационға диуретикалық қасиеттері бар жемістер жэне көконістер енгізеді (қарбыздар, қияр). Жедел пиелонефритпен ауыратын барлық науқастарға антибиотиктерді тағайындайды. Аурудың ауыр ағымында терапияны антибактериалды препараттарды паретеральды енгізудем бастайды. «Қорғалған» пенициллиндер [амоксициллин + клавулон қышқылы (мысалы, амоксиклав, аугментин)]. II ұрпақтың цефалозпориндері (цефурокцимжэне т.б.). III ұрпақтың цефалозпориндері (цефотаксил жэне т.б.)- Аминогликозидтер (амикацин жэые т.б.)- Препараттарды парентереальды енгізеді. Антибиотиктер курсынан кейін (7-14 куннен) уросептиктерді тағайындайды. Нитрофурандар тобынан фуразидин (фурагин) 5 -8 мг/тэулігіне мөлшерде қолданады. Сонымен қатар налидикс қышықылын қолдамады (мысалы, невиграмон, 60 мг/кг/тэулігіне), оксолин қышкылын (мысалы, грамурин, 20-30 мг/кг/тәулігіне), пипемидид қышқылын (15 мг/кг/тәулігіне), нитроксалин (мысалы, 5 -НОК, 8-10 мг/кг/тэулігіне). Жедел пиелонефрит кезіндегі емнің ұзақтығы 1-3 айға дейінсозылады-зәрдің толық санациясына дейін. Антибактериальды терапиядан кейін антисептикалық, регенераторлы және зәрайдау қасиеттері бар шөптерді тағайындауға болады. Сілтіліминералды сулар көрсетілген (Смирнов, Ессентуки 20 және т.б)
Созылмалы пиелонефрит эдетте жедел процесстің нэтижесі ретінде дамиды. Жедел пиелонефриттің созылмальт пиелонефритке өтуіне уростазга экелетін факторлар себеп болады (бүйрек паренхимасының дисплазиясы), цистит, вульвовагинит, бала организмінің өзгерген реактивтілігі жэне жедел лиелонефриттің адекватты емес емі. К л и и ика л ы қ к ө р і н і с і: Климикалық көрінісі жедел пиелонефритке қарағанда, онша айқын көрінбейді. Этиологияға және патологиялық процесске байланысты: 1 ретті, 2 ретті жэве ағымының ерекшеліктеріне байланысты (манифестті (реіцидивтермен) немесе латентті). Созылмалы пиелонефриттің манифессті рецидивтермен ағымы кезінде қайталанатын өршу кезеңдері үзақ немесе ұзақ емес симптомсыз кезеңдермен кезектеседі. Рецидив кезіыде аурудың симптомдарына қалтырау, тоңу, іштегі ауырсыну (жиі белде), дизурия, перифериялық қандағы қабьтму өзгерістері, зәрдегі өзгерістер, бактериурия жагады. Кейбір балаларда тез шаршағыштық, бас ауру, тері жамылғысының және көрінетін кілегейлі қабықтардың бозаруы, астенизация байқалады. Бүл кезеңде зэрдегі өзгерістер онша байқалмайды, түнбада лейкоциттердің мөлшері азаяды, бактериурия болмайды. Созылмалы гтиелонефриттің латентті ағымы кезінде клішикалық белгілер болмайды, бірақ-та зэрдегі . озгерістерді анықтайды (лейкоцитурия, бактериурия).
Созылмалы пиелонефриттің диагностикасы оның латентті ағымы кезінде қиынға түседі. Зәрдегі өзгерістердің аз болуына байланысты, пішіндік элемеиттерді санаудың сандық әдістерін қолдана отырып, анализдерді кайталау керек. (Коковский- Адисс, Нечипоренко сынамасы)
және үлкендігін, несепағардың ағдайын дивертикулдардың жэне тастардың бар жоқтығын анықтауға көмектеседі.
секрециясының біржақты бүзылуын, бүйректің плазма ағысының төмендеуін анқытауға мүмкіндік береді.
жағдайы туралы хабар алуға мүмкіндік береді. Диффренциалды диагностикасы. Ажырату диагносикасын ең алдымен созылмалы циститпен жүргізеді. Созылалы пиелонефриттің аз сиптомды ағымы кезінде зәр тұнбасының шамалы өзгерістеріне байланысты оны сыртқы жыныс мүіпелірінің қа--бынуынан ажырату керек (вульвит вульвовагинит, баланоростит), ол үшін балаға гинекологтың және урологтың консультациясын тағайындайды. Тери-нальді кезеңдегісозылмалы пиелонефритті созылмалы гломерулонеф-риттен сы иам ал арды ң, клинико-рентгенологиялық зерттеудің, Мәліметтердің зәрді туберкулез микобактериясына зерттеу нэтижелерін ескереді. Емі. Созылмалы пиелонефриттің өршуі кезінде гбспитализация көрсетілген. Бала қалтырау кезеңінде төсекте болу керек. Дене қызуы қалпына келгеннен кейін, дизурия жэне белдегі ауырсын басылғанда төсектен түруға болады. №5 диетаға жақындаған Певзнер бойыпша диетаны тағайындайдьт, бүл диета негізінен сүтті өсімдікті тағамдардан түрады жэне экскрецияланатын түздардың деңгейін есксреді. Өрші кезеңінің аяғына таман, жеті-он күндерінде диегага ет жоне балық енгізеді. Экстрактивті заттарды қуырылған етті алып тастайды. Полиурияга, қалтырауға жэне интоксикацияға байланысты көп мөлшерде сүйық ішу тағайындалады. Дәрілік терапия бактериалды қабыну процесін жоюға бағытталған. Оны ұзақ, жүйелі түрде өткізеді. Қалтырау кезеңінде емді антибиотиктерден бастайды. (Емдеу курсының үзақтығы 7-10 күн, кейде 15 күн, қайталанатын курстар болуы мүмкін). Зэрдің санациясы бүйрек тініндегі инфекцияньтң басылғаньтн білдірмейді, соныдықтан амтибиотикатерапияның 1-2 курстарынан кейін емдеуді 6 айға дейін жалғастырады. Пиелонефрит кезінде клетка мембраналары зақымдалатындықтан антиоксиданттарды тағайындаудың маңызы бар. А, Е, В6 витаминдерін, эссенциоле және баска препараттарды қолданады. Созылмалы пиелонефрит кезінде склерозға қарсы препараттарды колдану көрсетіледі. Түракты клинико - лабораторлык ремиссия кезеңі болғанда балаларға шыныктыратын процедураларды тағайындайды: массаж, емдеу гимнастикасы.
Зәр жүйесінің инфекциялық қабынуының алдын - алуында балалардың гигиеналық күтімінің шараларын сақтау керек, эсіресе қыз балалардың. Глистті инвазияның, жедел ішек инфекцияның алдын алудың, организмнің қорғаныс күштерін нығайтудың маңызы бар. Инфекциялық аурумен ауырып шьтққан балаға зэр анализін тағайындаудың керек екендігін есте сақтаған жөн. Созылмалы пиелонефритпен ауыратын барлық балалар тұрақты диспансерлік бақылауда түру керек. Диспансерлеудің мақсаты - реідидифтердің алдын - алу, зэр анализін жэне бүйрек фуыкцияларыііың жағдайьгн бақылау болып табылады. Міндетті түрде 6 айда бір рет, оториноларинголок жэне стоматолог мамандарына қаралу керек.
Тесттер
1. Зәр инфекциясы диагнозы қойылғандағы дұрыс ем тактикасы: а) әуелі тәжірибеге сүйене отырып, антибиотикпен ем тағайындау, сосын зәрді бактерияға тексерген нәтижеге сүйену; б) бактериологиялық тексеру нәтижесін күту в) емді нитрофураның терапевтік мөлшерінен бастау г) емді пеницилиннен бастау д) нитрофураның, не бисептолдың F-мөлшерін кешке бере бастау 2. Антибиотикпен зәр инфекциясын емдеу ұзақтығы кем болмау керек, егер ауру қызумен қоса білінсе: а) 1-3 күннен б) 7-10 күннен в) 14 күннен г) 15 күннен д) 20 күннен 3. Балаларда зәр инфекциясы қызусыз жеңіл білінсе, ем ұзақтығы кем болмау керек: а) 1-3 күннен б) 7-10 күннен в) 14 күннен г) 15 күннен д) 20 күннен 4. Тез үдейтін гломерулонефритке тән: а) артериялдық гипертензия б) протеинурия в) гематурия г) бүйрек қызметі бұзылуының тез үдеуі д) бәрі тән, ең бастысы – г 5. Тез үдейтін гломерулонефрит емі: а) иммуносупрессорлар «пульс» әдісімен б) плазмаферез в) 1-мен2-әдіс қоса жүргізіледі г) тек жеке 1-әдіс қолданылады д) иммуносупрессор тек перос беріледі 6. Жас балалардағы жедел пиелонефриттің белгілері, біреуінен басқа: а) зәрде тек қана 10-15 лейкоцит б) дене қызуы, интоксикация в) құсуы, іш өтуі мүмкін г) зәрде-лейкоцитурия, бактериурия д) б+ в+ г – қосыла болуы мүмкін 7. Балаларда пиелонефритті емдеуге қолданылатын негізгі антибиотиктер: а) жартылай синтетикалық пенициллиндер б) амиокогликозид (қосымша, шектеулі) в) цефалоспориндердің I буыны, пенициллин г) цефалоспориндердің II-III буыны д) дұрысы а+ г+ б 8. Балаларда гематурия болса, қандай тұқым қуалайтын аурудың бар-жоқ екенін анықтау керек: а) Альпорт синдромы (тұқым қуалайтын нефрит) б) іштен біткен нефротикалық синдром в) оксалоз г) Берже ауруы д) поликистоз 9. Альпорт синдромына кіретін ауру көріністері: а) гематурия б) кереңдік в) баланың әкесі не шешесінде – гематурия, отбасындағы балаларда (50%)-гематурия г) бала тегіндегі ересек ер адамдарда созылмалы бүйрек жетіспеушілігі кездесуі д) осының бәрі 10. Интерстициалдық нефрит себептері: а) бактериялар б) паразиттер в) вирустар, аллергендер г) химиялық заттар, дәрілер д) аталғандардың бәрі 11. Жедел ағымды нефриттің болжамы және диспансерлік бақылауы: а) көбінесе созылмалы нефритке айналады, бақылау-өмір бойы б) балалар көбіне аурудан 1 жылға жетпей айығады, бірақ 5 жыл диспансерлік бақылауды керек етеді в) барлық балалар тез жазылады, бақылау керек емес г) 3 жыл ғана бақылайды д) 4 жыл бақылайды 12. Іштен біткен бүйрек дисплазиялары ерте немен асқынып білінеді: а) зәр инфекциясы-пиелонефрит б) бүйрек жұмысының нашарлауы-креатиннің жоғарылауы в) ацидоз, су-тұз балансы өзгеруі г) анемия д) осының бәрі 13. Гемолитикалық уремия синдромының жиі себебі: а) ішек инфекциясы б) пиелонефрит в) гломерулонефрит г) стрептодермия д) аллергия 14. Жедел бүйрек жетіспеушілігінің кезеңдері: а) алғашқы кезең б) олиго-анурия в) полиурия г) реконвалесценция д) осы 4 кезең 15. Жедел бүйрек жетіспеушілігіне тән: а) ацидоз б) анемия в) гипрекалиемия г) азотемия д) осының бәрі 16. Созылмалы бүйрек жетіспеушілігінде балалар өмірін сақтау үшін қолданылатын ең радикалды ем: а) созылмалы гемодиализ б) консервативті ем в) диета
г) бүйрек трансплантациясы д) созылмалы перитонеальдық диализ 17. Созылмалы гастритті анықтау тәсілі: а) асқазан секрециясын тексеру (РН-метрия не асқазан зонды) б) ФЭГДС биопсиямен және Hp. Анықтау в) асқазан R-скопиясы (көрсеткішіне қарай) г) электрогастрография д) анамнез жинау 18. Актацидтік әсері жоғы: а) викалин б) де-нол в) гастрофарм г) алмагель д) фосфалюгель 19. Ойық жара ауруының тікелей рентгендік критерийлері: а) ашқарынға гиперсекреция б) антиперистальтика в) қатпарлар конвергенциясы г) буылтық спазма д) барий ботқасының «минус-тің» көрсетуі 20. Геликобактер-пилориде тағайындалатыны: а) метацил б) алмагель в) де-нал г) циметидин д) гистодил 21. Асқазандағы ойық жараны анықтауда мәнді тексеру: а) асқазанды фракционды зондттау б) асқазанішілік Рн-метрия в) УДТ
г) контрастпен рентгеноскопия д) асқазан эндоскопиясы 22. Гастродуодениттің рецидивке қарсы еміне кірмейді: а) арасан б) викалин в) панзинорм г) гастрофарм д) валериана түбінің қайнағы 23. Ойық жара ауруында алғаш күдік туғандағы тактика: б) асқазан сөлін лабораториялық тексеру в) ФЭГДС г) УДТ д) бақылай тұру, жалпы қан сынағы 24. Ойық жара ауруының фармако емі: а) омепразол, пантопрозол б) циметидин в) маалокс, алмагель, фосфалюгель г) де-нол, сукральфат д) преднизолон 25. Бұлшық ет және шел қабатында кальцтноз мына ауруда білінеді: а) дерматомиозит б) ЮРА в) жүйелі склероз г) түйінді полиартерий д) ЖҚИ
а) глюкокортикостероидтар б) қабынуға қарсы стероидты еместер в) цитостатиктер г) антибиотиктер д) витаминдер
а) өкше сүйегі өскіндері б) увлит в) уретрит г) артрит д) кератодермия 28. ЖҚН-дағы висцериттер: а) миокардит б) бүйрек қабынуы в) крупозды пневмония г) перикардит д) ОНЖ қабынулары 29. Ревматизмнің қазіргі кездегі сипаты: а) эндокардит, митралдық ақау б) полисерозит в) жүрек ырғағының және өткізгіштігінің бұзылысы г) хорея д) ревматикалық түйіндер 30. Ревмакардитке тән симптомдар: а) жүрек көлемінің ұлғаюы б) қанайналысының бұзылысы в) жүрек ұшында I үннің әлсізденуі г) атриовентикулярлық өткізгіштіктің бұзылуы д) пароксизмалды тахикардия ұстамасы 31. Ревматизмде жүректің қай қақпақшасы сирек зақымданады? а) миралдық б) аорталдық в) митралдық-аорталдық г) өкпе артериясының д) үш жармалық (трикуспидалжық) 32. Ревматизмнің алдын алуына бірінші қолданылатын антибиотиктер: а) роцефин б) бициллин в) сумамед г) экстенциллин д) ванкомицин 33. Миокардитке тән симптомдар: а) экстросистолдия б) жүрек ұшында I тонның әлсіреуі в) жүрекке II тонның акцепті г) жыбырлы аритмия д) III тонның естілуі 34. Миокардиттің салдарына жатпайды: а) кардиосклероз б) миокард гипертрофиясы в) интеллект төмендеуі г) жүрек ритмі бұзылысы д) митралдық ақау 35. Миокардит диагнозына көп дерек береді: а) эхокардиографиялық б) клиникалық шағымдар в) рентгенологиялық г) лабораториялық д) электрокардиологиялық Тестік тапсырмалардың дұрыс жауаптарының эталондары Жауап эталондары 1-а 2-в
3-б 4-д
5-в 6-а
7-д 8-а
9-д 10-д
11-б 12-д
13-а 14-д
15-д 16-г
17-б 18-б
19-д 20-в
21-д 22-в
23-в 24-а,б,г
25-а,в 26-а,в
27-б,в,г 28-а,б,г,д 29-а,г 30-а,в,г
31-г,д 32-б,г
33-а,б,д 34-в,д
35-а,в,д Мазмұны : 1.Балалардағы лейкоздар. Клиникалық синдромдары. Медициналық көмектің күтімі және принципі. 4 2.Геморрагиялық аурулар. Балалардағы тромбоцитопениялық пурпура және гемофилия ағымының ерекшеліктері. Геморрагиялық васкулит. Қан кеткенде алғашқы көмек принциптері. 11 3.Миокардиттер , кардиомиопатиялар. Диагнозы ,емі, режим ерекшеліктері, диспансерлік қадағалау . 26 4. Балалардағы ревматиқалық лихорадка қазіргі заманға сәйкес. Жіктелуі. Клиникасы және ағым варианты. Дифдиагностика. Этапты емі. Алдын алуы. 30 5. Ювенильді ревматоидты артрит. Клиникалық ағым варианты.. Қазіргі диагностика тәсілі. Асқынуы. Прагноз. Емдеу принципі. 34 6. Дәнекер тіннің диффузды ауруы .Этиологиясы және патогенезіндегі қазіргі концепция .Жүйелі қызыл ноқта, скллеродермия, дерматомизит, узелді периартерит ауруларының клиникалық көрінісі және ағымның ерекшеліктері. 41 7. Созылмалы гастрит және асқазан ойық жарасы мен он екі елі ішек. Себебі. Клиникасы. Диетасы.Күтімі және қазіргі терапия принципі. 57 8. Билиарлы жүйенің аурулары . Өт жолдарының дискенезиясы,холецистит. Этиологиясы. Патогенезі. Клиникасы, диагностикасы,емі. 63 9. Гломерулонефритттер .Клиниқалық синдромы ..Ағымы. Асқынуы Емдеу ринципі. 64 10.Зәр шығару жолдарындағы инфекциясы және пиелонефрит.ЗЖП қызметі және зәр шығару жүйесіндегі басқа ақаулардың дамуы. Диагностика принциптері,емі және алдын-алуы. 70 11.Балалардағы туа және жүре пайда болған бүйрек аурулары. Полиурия синдромымен жүретін тубулопатиялар. Остеопатиялық мешелеұқсас тубулопатия .Бүйрек дисплазиясы ,кисталы аурулар. Тұқымкуалайтын нефрит. Альпорт синдромы.Туа пйда болған нефротикалық синдром.Клиникасы.Диагнозы.Аяқталуы.Емі. 74
Қазығурт баспасы, -2005 -872 бет 2. Тульчинская В, Н. Соколова, Н Шеховцова Сестринское дело в педиатрии Изд 6-е – Ростов н/Д ; Феникс , 2005- 378 3. С.Х Аюпова .Клиникалық Педиатрия. 1-2 том Алматы .Баур, 2008 28.05.2009ж басуға қол қойылды Көлемі 5.3 есепті-баспа табағы 100 дана ҚММУ-баспаханасында басып шығарылды Қ  арағанды қаласы, Гоголь көшесі ,40
жүктеу/скачать 0.79 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
| ||||||||
епсис, аростематозды нефрит (интерстициальды нефрит,көптеген іріңді ошактардың түзілуімен сипатталады, эсіресебүйректің қыртыстық қабатында), бүйректің карбункулы,паранефрит, пионефроз. Асқынулары көбінесе ерте жастағыбалаларға тән болады. . .