Е. Уайт жаратушыға апарар жол мазмұНЫ

АЙЫБЫН МОЙЫНДАУ

Құдайдың кешіріміне парасаттылық, қарапайымдылық әрі әділдік жағдайында ие болуға болады. Жаратушы Ие күнәларымызды кешіруі үшін, біздің шаршап-шалдығып, қалжырап, қиналуымызды талап етпейді. Оның мақұлдауына ие болу үшін біздің қажып, шаршап, алыс жерлердегі қажылықтарға барып немесе Жаратушы Иенің біздің заңсыздықтарымыз бен күнәларымызды өтеу үшін, өз тұлғамызды бәсекеге түсірудің де қажеті жоқ. Ақиқатында, кім өз күнәларын мойнына алып, тәубеге келетін болса, сол кешірімге ие болады.

Елші былай дейді: "Сауығып кету үшін, жасаған күнәларыңды бір-біріңе айтып, мойындап, бір-бірің үшін сиыныңдар!" (Жақып. 5:16). Сендер Құдайдың алдында ғана өздеріңнің күнәларыңды мойыңдаңдар, өйткені Ол ғана сендерге кешірім етеді. Біріңнің алдыңда бірің теріс қылықтарыңды мойындаңдар. Егер досыңды немесе көршіңді жәбірлеген болсаңдар да, өздеріңнің теріс қылықтарыңды мойындауларың керек, ал Олардың парызы - сендерді кешіру. Бұдан соң Құдайдан кешірім сүрау керек, өйткені өзіңнің жәбірлеген бауырың - Құдайдың ұлы. Оны жәбірлей отырып, сендер ол адамды, жаратқан Жаратушы Ие мен Құтқарушыны жәбірледіңдер. Осылардың барлығын да Жаратушымыз бен Ақтаушымыз, шынайы Жарастырушымыз, Ұлы да ақиқи Дін қызметшісіне айтып беріңіз. Өйткені "Ол біздің дәрменсіздіктерімізге, қуатсыздықтарымызға жанашыр бола алады" "Ол бізге жаны ашымайтын, осал жақтарымызды түсінбейтін діни қызметкер емес... Осылай көмекке мұқтаж кездерімізде "Оның мейірімділігі мен рақымына ие боламыз" Сонда ол біздерді барлық кесел, кемістіктерден, кір, дақтарымыздан тазарта алады. (Еврейлерге. 4:15).

Құдайдың алдында бас иіп, Оған мойын ұсынбаған және өздерінің айыптарын мойындамаған адамдар, Құдайдың оларды қабылдай алатындай басты шарттарының бірін орындамағаны. Егер күнәлары үшін өкініп, тәубеге келу сезімін біз басымыздан өткізбесек, өзіміздің істеген заңсыздықтарымызды жек көріп, істеген күнәларымыз үшін бар жан дүниемізбен қайғырып, тәубеге келмесек, онда біз әлі де өзіміздің істеген күнәларымызға кешірім жасауға талпынып, талаптанбағанымыз. Осындай игілікті де баталы істі жүзеге асырмайынша, біз Құдайдың Әлеміне ие бола алмас едік. Біздің өткен өмірімізде істеген күнәларымыз мынандай істерге байланысты кешірімге ие бола алмайды. Өзіміздің жүректерімізді Құдайдың Киелі сөздерінде баяндалған шарттарын орындауға көндіктіріп, ол шарттарды орындамасақ, онда біз күнәларымыз үшін кешірімге ие бола алмаймыз. Бұл ретте айқын нақтылы түрдегі өсиет сөздер мен уағыз сөздер берілген. Қауымдастықпен бірге немесе оңаша отырып, шынайы көңілдеріңмен, бар ықылас-ниеттеріңмен жүректеріңнің шынайы сезімдерімен өздеріңнің істеген күнәларыңды мойындауларыңа болады. Бұл іске жеңіл ойлылықпен, атүсті қарап, істеген күнәларың мен айыптарыңды мойындай салудың дұрыс еместігі сияқты, күнәні мәжбүр етіп, еріксіз мойындату да - орынсыз іс. Егер адам өзінің істеген күнәсінің сондайлықты жиренішті екендігін түсінбесе, оны сол күнәларын мойындауға мәжбүр етуге болмайды. Күнәларыңды шынайы жан сезімдеріңмен мойындағанда ғана, Жаратушы Ие тәубелеріңді қабыл алмақ. Зәбүр жыршысы былай деп жыр толғайды: "Жаратқан Ие жан жүрегімен қайғы-қасірет шеккендерге жақын болып, Өзіне бас иіп, мойын үсынғандарды құтқарады" (Зәбүр жырлары. 33:19)

Адамның өз күнәларын шынайы түрде мойындауы, нақтылығымен, айқындылығымен ерекшеленеді. Кейбір күнәлардың Құдайдың алдында ғана беті ашылуы мүмкін; басқалары сол күнәлар үшін азап көрген адамдар алдында мойындалады; үшінші бір күнәлар қоғамға қарсы бағытталуы мүмкін, сондықтан да мұндай күнәлар көпшіліктің алдында мойындалуы тиіс. Бірақ айыбын мойындап, тәубеге келу нақтылы түрде, сол айыпқа байланысты мәселені атап өту түрінде болуы керек. Сендер өздеріңнің айыптарыңның салдарынан болған күнәларыңды ғана мойындауларың керек.

Самуилдың кезінде израйлдықтар Құдайдан алыстап, сол күнәлары үшін азап шекті. Құдайға деген сенімдерін жоғалтты және олардың күнәлары тек Құдайдың алдында ғана ашылатындығын ұмытып, Оның даналығы мен құдіретті күші оларды басқарып тұратындығын естерінен шығарып алды. Израйлдықтар өздерінің істеген істері үшін, Құдайдың көмек беріп және қорғай алатындай қабілетіне деген сенімдерін жоғалтты. Олар бүкіл әлемнің Ұлы Басқарушысынан теріс айналып, өздерімен көршілес тұратын елдердегідей құрылымы бар мемлекетке ие болғысы келді. Олар бейбітшілікке жеткенге дейін өздерінің айыптарын нақтылы және түсінікті түрде мойындады; "Жасаған басқа күнәларымызға қоса біз өзімізге патша талап етіп, тағы бір рет күнәға баттық" (1 Патшалық. 12:19). Олар ең алдымен ар-ұяттарының оянып, күнәларын шынайы түрде мойындаулары керек болды. Жақсылықты білмейтіндігі олардың өздерінің жандарын қинап, оларды Құдайдан ажыратып түрды.

Істеген күнәлары үшін шын жүректен өкіне отырып, тәубеге келіп, сол күнәларға батырған кемшіліктерін түзетпейінше, Құдай тәубеңді қабылдамайды. Өмірде шұғыл өзгерістер болуы тиіс; Құдайды қорлайтындай іс амалдардың бәрі де жойылуы тиіс. Шынайы түрде өкініп, тәубеге келудің жемісі осындай болады. Осы тұрғыда бізден не талап етілетіндігі айқын түрде айтылған: "Күнәларыңнан арылып, тазарыңдар! Көз алдымда жасап келген зұлымдық іс-амалдарыңды тоқтатып, жамандық атаулыдан бас тартыңдар! Жақсылық істеуді үйреніп, әділдікке ұмтылыңдар! Зорлық - зомбылық жасағандарды әшкерлеп, жетім-жесірді қолдап, мүдделерін қорғаңдар!" (Ишая. 1:16-17). "Егер заңсыз өмір сүретін ол адам кепілдікті қайтарып, ұрлағанының құнын төлейтін болса, ешқандай жаманшылық істемей өмір заңы бойынша өмір сүрсе, ол өлмейді, тірі болады" (Езекиел. 33:15). Елші Пауыл шын тәубеге келудің жемістері туралы былай жазады: "Құдайдың еркімен болған қайғыларыңнан өздеріңде не туындағанын қараңдаршы; қандай ынта-жігер, күнәдан арылуға деген неткен ұмтылыс, болған жайтқа не қылған наразылық пен абыржу, неткен сағыныш, бәрін түзетуге деген соншама құлшыныс, қандай әділ жаза! Осының бәрімен сендер бұл істе кінәратсыз, таза екендіктеріңді дәлелдедіңдер" (2 Қорынттықтарға. 7:11).

Күнә өнегелі көзқарасты жансыздандырады, сондықтан күнәкар өзінің мінезіндегі кемшіліктерді елемейді, және өзі жасаған жамандықтың қандай жан түршігерлік екенін түсінбейді. Егер ол Қасиетті Рухтың мақұлдататын күшіне багынбаса, онда өзінің күнәсын толық түсінбейді. Оның мойындаулары шын жүректен шықпайды. Ол өз айыбын ұялтқанда ғана мойындап, барлық уақытта жағдайға сілтеме жасап өзін ақтауға тырысады.

Адам ата мен Хауа ана тыйым салынған жемісті жегенде, олар әрі қорқып, әрі ұялды. Сол кезде олар тек қана күнәларын ақтап, өлімнен құтылуды ғана ойлады. Құдай Ие олардан жасаган күнәлары туралы сұрағанда, Адам айыптың бір бөлігін Құдай мен Хауаға жатқыза былай деді: "Қасыма Өзің жіберген әйел маған сол ағаштың жемісін берді, мен жедім"- деді. Құдай Ие әйелден: "Неге олай істедің?"-деп сұрағанда, әйел: "Мені жылан азғырган соң жедім"-деді (Жаратылыстың басталуы. 3:12- 13). Сен неге жыланды жараттың? Сен неге оны пейіштің багына жібердің?-деген сұрақтар сарыны әйелдің Жаратушы Иенің сұрақтарына берген жауаптарында айқын аңғарылып тұрды. Сол жауаптарга қараганда, олар өздерінің күнәға батқандығына Құдайды жауапкер еткен сияқты болды. Өзін-өзі ақтау рухы өтіріктің әкесінен пайда болган, ол Адамның барлық балалары мен қыздарының бойларында көрініс табуда. Осындай мойындаулар Құдайдың Рухы тарапынан қолдау таппайды және Құдай мүны қабылдамайды. Егер адамдар өздерінің істеген күнәлары үшін шын жүректен өкініп, тәубеге келсе, өзінің күнәсі үшін барлық жауапкершілікті өз мойнына ала отырып, өз айыбын еш қулықсыз, екі жүзділік пиғылсыз шынайы түрде мойындайды. Көзін көкке көтеруден қорыққан бақытсыз салықшы сияқты ол: "Құдайым мен сияқты күнәкарга рақымшыл бола гөр!"-деп сиынар еді. Өздерінің айыбын мойындаушылар ақталады, өйткені Исаның қаны және Оның Жақтаушылық қызметі оның ақталуына мүмкіндік туғызады..

Құдай Сөзінде шын тәубеге келу мен көндігудің мысалдары келтірілген. Киелі Кітапта өздерінің күнәлары үшін кешірім өтінбестен, сол істеген күнәлары үшін ақталмастан-ақ күнәларын мойындағандар туралы айтылады. Елші Пауыл өз айыбын кішірейтуге тырыспады. Ол айтады: "Бас діни қызметкерден арнайы өкілеттік алып, Құдайдың көптеген адамын түрмеге жаптырдым. Оларды өлім жазасына кескенде, бұған да келісіп, дауыс беріп отырдым. Барлық мәжілісханаларды аралап жүріп, сондайларды талай рет азапқа салып, оларга Иеміздің атын қорлатуга тырыстым. Ашу-ызага кернелгенім сонша, Оларды шетелдік қалаларга барып та қудаладым"(Елшілердің істері 26:10-11). Елші толқымай-ақ айтады; "Иса Мәсіх әлемге күнәкарларды құтқару үшін келді, солардың ішінде мен- біріншімін" (1 Тимөтей. 1:15).

Шын тәубеге келушілікпен бағындырылып, мойын ұсынған жүрек, Құдайдың махаббаты мен Ғалғотадағы Құрбандықты, аз да болса түсінеді. Өзін жақсы көретін әкесінің алдында баласы өзінің әбес қылықтарын шын жүректен мойындағаны сияқты,дұрыс емес істерін қалай мойындаса, шынайы көңілмен тәубеге келген күнәкар да, өзінің істеген заңсыздықтарының бәрін Құдайға ашады. "Егер күнәларымызды мойындасақ, дейді Киелі Кітап, - Құдай сенімді де әділетті болғандықтан, оларды кешіріп, бізді барлық әділетсіздіктерімізден тазартады" (1 Жохан. 1:9).