Математикалық немесе басқа теориялық жағдайлардың дұрыстығын дәлелдеуі мүмкін алғашқы бастауларға кіретіндер



Дата08.02.2024
өлшемі80.87 Kb.
#491363
30МАТ Т МЕТОДО


Математикалық немесе басқа теориялық жағдайлардың дұрыстығын дәлелдеуі мүмкін алғашқы бастауларға кіретіндер:
алғашқы қазбалар мәліметтері, математика классиктерінің еңбектері.


Трансцендентті санының ашылуына дейін математикалық талдау аппаратының негізделуіне үлес қосқан дөңгелектің квадраты есебінің авторы:
Линдеман.


Циркуль және сызғыштың көмегімен салуға болатын дұрыс көпбұрыштар туралы есепті (дөңгелекті бөлу есебі) шығарған ғалым (1801 ж):
Гаусс.


Ф. Энгельс анықтамасы бойынша математиканың барлық салаларын біріктіретін ұғым:
кеңістіктік форма.


Математика құрамына енеді:
ғылымның өрлеуінен жинақталған фактілер, математика методологиясы.


Негізгі математикалық абстрактілі ұғымдар пайда болған және бұрыш, аудан, көлем ұғымдары қолданылған ежелгі ұлы өркениет:
Египет пен Вавилон.


Математика тарихының кезеңдері:
Ғылымға дейінгі математика кезеңі. Антикалық грек математика тарихы. Элементар математика кезеңі. Европа математика тарихы. Қазіргі заман математика тарихы.


Ежелгі египеттіктер мен вавилондықтардың математикалық білімдері сипатталатын кезең:
ғылымға дейінгі математика кезеңіне.


Математиканың негізгі ерекшелік сипаттамасы қалыптасқан кезең:
антикалық грек математикасы.


Орыс математикасының XI-XVI ғасырдағы қолжазбалары сипатталатын кезең:
элементар математика.


Әріптік есептеудің және математикалық талдаудың пайдаболуымен, математикаға айнымалы шаманы және жалпы функция ұғымын енгізумен сипатталатын кезең:
европа математикасы.


Функция теориясы, группа, өріс, сақина, евклидтік емес геометрия теориясы, комплекстік айнымалы функциялар теориясы, математикалық логика және т.б. пайда болуы сипатталатын кезең:
қазіргі заман математикасы.


Алғашқы мақаласын он жеті жасында жариялаған (1663 ж.) ғалым:
Лейбниц.
Алғашқы бастамалардағы негізгі қиындықтар сипаттамасы:
филологиялық.


Математика тарихы ғылымы:
математикалық және социологиялық ғылым.


Екі санның ең үлкен ортақ бөлгішін табу алгоритмін шығарған ежелгі грек математигі:
Евклид.


Ресейде математика тарихының алғашқы еңбектері басылып шыға бастады:
1948 ж.


Ежелгі және орта ғасырлық Қытай математикасы жататын математика тарихының кезеңі:
элементар математика.


Ежелгі және орта ғасырлық Үнді математикасы жататын математика тарихының кезеңі:
Элементар математика.


XVIII ғасырдағы Петербург Академиясы ғылымының қызметі жататын кезең:
европа математикасы.


Аддитивті және субстрактивті принциптерді қолданудың классикалық мысалдары:
рим цифрлары.


Иордан Неморарийдің алгебралық шығармасының атауы:
«Берілген сандар туралы».


«Альмагест» еңбегінің авторы:
Клавдий Птолемей.


Саналатын заттар мен кейбір басқа жиындардың саналуының пайда болуына байланысты қатынас:
өзара бірмағыналы сәйкестілік.


Папуастармен жүргізетін өзара бірмағыналы сәйкестікке негізделген санау үлгісін қалдырған ғалым-зерттеуші:
Миклухо-Маклай.


схемасын құрған ғалымның ұлты:
француз.


Ферма теоремасының n=5 жағдайын дəлелдеген француз математигі:
Лежандр .


Ферма теоремасының n=5 жағдайын дəлелдеген неміс математигі:
Ио́ганн Пе́тер Гу́став Лежён Дирихле́.


«Сферика» деп аталатын үшбұрыштар жөніндегі 3 томдық көлемді еңбектің авторы:
Менелай.


Қолдың саусақтарымен және аяқтың саусақтарымен саналатын жиырмалық санау қолданылды:
француздар мен грузиндерде.


Тангенс и котангенс тригонометриялық функцияларын енгізіп, кестесін құрған ғалым:
Әбу-л-Вафо.


Математикада «бөлінбестер əдісін» шығарған Италияның көрнекті математигі, Галилейдің шəкірті:
Эванджели́ста Торриче́лли.


Арифметикалық прогрессия мүшелерінің қосындысы формуласын дəлелдеген грек ғалымы:
Диофант.


«Метрика» трактатының авторы:
Герон.


Келесі ұғымдардың пайда болуы санауда салыстырылатын заттар жиынының күш теңсіздігіне әкелді:
үлкен.


арифметикалық орта.
Ежелгі Египетте математикалық мәтіндер жазылған:


Вавилонда математикалық мәтіндер жазылған:
дымқыл сазда.


Ежелгі египеттіктердің ең үлкен математикалық жазбаларының атауы:
Райнд папирусы.


Райнд папирусындағы есептер саны:
84.


Египтолог В.С. Голенищев тауып алған ежелгі Египет папирусындағы («Голенищевтің математикалық папирусы») есептер саны:
25.


Египетте иероглифтік нөмірлеуде пайдаланылған принцип:
аддитивтік.


Ежелгі Египеттегі аликвотты бөлшек-үлестің түрі:
.
Ежелгі Египеттегі (aH «аха» есептері негізінде қазіргі заман көзқарасымен шешілген теңдеулер:
түріндегі бірінші дәрежелі теңдеу.


Ежелгі Египетте (aH «аха» сөзінің мағынасы:
сан.


Ежелгі Египетте кез келген төртбұрыштың ауданын есептеуге пайдаланылған формула:
.


Вавилондағы санау жүйесі:
алпыстық.


Алғашқы рет % -ке арналған есепті ойлап тапқан өркениет:
Вавилон.


Вавилонда алгебралық есептеу мен алгебраның дамуына негіз болған теңдеу:
квадраттық.


Ежелгі Вавилонда табаны квадрат болып келген қиық пирамиданың көлемін есептеуде пайдаланған формула:
.


Теориялық-сандық есептерді ежелгі қытай әдісімен шешуді қайтадан құрастырған қазіргі заманғы математиктер:
Эйлер және Гаусс.


Алғашқы рет Пифагор теоремасы дәлелденді:
Вавилонда.


Егер «жалған жағдай» болса және ол -ң орнына -ді қабылдаса, онда:
.


Ежелгі египеттіктер «жалған жағдай» әдісінің көмегімен шешкен теңдеулер:
сызықтық.


Ежелгі Египетте «есептер-саяхатшылар» атты жаттықтыру сипатындағы есептер құрылған тақырып:
геометриялық прогрессия.


Египетте дөңгелектің ауданын есептеген формула:
.


Ежелгі египеттіктердің дөңгелектің ауданын есептеу формуласы туралы гипотезасын зерттеген ғалым:
А.Е. Райк.


Ежелгі Египетте дөңгелектің ауданын есептеу формуласын алу әдісі туралы гипотеза:
квадрат торларды салу әдісімен байланысты.


Ежелгі Вавилон математикасын зерттеуде үлес қосқан ғалым, зерттеуші:
О. Нейгебауер.


169 санының алпыстық санау жүйесіндегі жазылуы:
2,49.


Тікбұрышты үшбұрыштың ауданы мен гипотенузасы бойынша катеттерін табу есебінен шығатын теңдеулер жүйесі:
.


Ежелгі вавилондықтар квадраттық емес сандардан квадрат түбірлерді алу кезінде қолданған формула:
, мұндағы - -нен кіші, ең үлкен бүтін квадрат.


Пифагор мектебінің жетістіктерінің бірі болған теория:
дұрыс көпбұрыштар теориясы.


60-тық өлшем жүйесінен 60-тық санау жүйесінің шығуы туралы концепциясына үлес қосқан ғалым, зерттеуші:
О. Нейгебауер.


Кубтық теңдеуге келтірілетін есептерде үш белгісіз шаманың көбейтіндісі:
көлемі деп аталған.


Оң түбірге ие болатын квадрат үшмүшелік теңдеудің үш канондық формасының айырмасын алғаш шығарған ғалым:
Әл-Хорезми.


және - тікбұрыштың қабырғалары болатын, берілген периметрінің және ауданының тікбұрышының қабырғаларын табу есебінің канондық жүйесі:
.


Вавилон математиктерінің сандар теориясындағы мәселелерінің бірі:
табанына параллель түзулердің көмегімен тікбұрышты үшбұрыштарды тең сызықтарға бөлуге байланысты.


- сандары пифагор сандары болатын түріндегі үштік сандарды зерттеген және соңында оларды «вавилондық» сандар деп атаған зерттеуші:
Вайман А.А.
Ежелгі Қытайда нөмірлеу негізделген принцип:
мультипликативтік


Ежелгі Қытайда есепшотқа ұқсас суаньпань аспабының пайда болуының негізі:
есептеу тақтасы.


Бөлу амалының көбейту амалына өзара кері байланыстығын көрсеткен Қытай ғалымы:
Сунь-цзы.


Жер өлшеушілерге, инженерлерге, чиновниктерге және саудагерлерге арналған қытай ғалымдарының «Математика» кітабы тұрады:
9 кітаптан.


Ежелгі Қытайда белгісізі бар сызықтық теңдеулер жүйесін шешуде қолданылған «фан-чэн» әдісіне балама әдіс:
Крамер анықтауыштар әдісі.


Ежелгі Қытайда теңдеулер жүйесіне «фан-чэн» әдісін қолданудың қажетті шарты болып табылатын сандар:
теріс сандар.


Қол жетпейтін заттың биіктігін ежелгі қытай әдісімен өлшеу сипатталған трактат:
Лю Хуэя теңіз аралы туралы математикалық трактат.


Теориялық-сандық есептерді ежелгі қытай әдісімен шешуді қарастырған қазіргі заманғы математиктер:
Эйлер және Гаусс.


санының мәнін үлкен дәлдікпен есептеген қытайдың астрономы, математигі және инженері:
Цзу Чун-Чжи.


Қытай ғалымдары алғаш рет теріс сан ұғымымен кездескен есептер:
сызықтық теңдеулер жүйесін шешу.


Қатарларды қосу туралы сұрақтармен айналысқан Қытай математигі.
Шэнь-Ко.


Қытайда ең алғаш рет пайда болған және сәйкесінше «жартысы», «үлкен жартысы», «кіші жартысы» деп аталған ең алғашқы бөлшектер:
.


Ежелгі Қытай ғалымы Чжан Цаньның «Математика тоғыз бөлімде» еңбегінде ең алғаш рет қарастырылған сандар:
теріс сандар.


Ежелгі Қытайда Пифагор теоремасының дәлелдемесі сызба көмегімен жүргізілді, мұндағы - квадрат. Осы теореманың дәлелдеуіне тиісті сызба:

квадраты бейнеленген сызбадан кесіндісінің ұзындығын тапқандағы мәні:

.


квадраты бейнеленген сызбадағы фигурасының түрі келесі:

квадрат.


б.э.д. III мыңжылдық ортасында Үндінің дамыған өркениеті өмір сүрген өзеннің аңғары:
Инд.


Б.э.д. I мың жылдықта брахмандардың қасиетті кітаптары:
Ведтер.


VII-VIII ғасырларда еңбектері бүкіл ислам еліне танымал болып, араб тіліне аударылған үнді математиктері:
Брахмагупта.


IX−XII ғасырларда Оңтүстік Үндіде еңбек еткен математиктер:
Магавира.


Үндінің ғылыми трактаттарының тілі (XVII ғасырға дейін):
санскрит.


Үнді математигі Брахмагуптаның 628 ж. жазылған «Брахманың түзетілген жүйесі» атты еңбегі тұрады:
20 кітаптан.
Үндіде сандарды атауда қолданылған принциптер:
аддитивті.


Б.э.д. VI ғасырдан бастап Үндіде «брахми» цифрларын қолданған хаттар жазылды:
солдан оңға.


Ежелгі Үндіде сандарды белгілеудің ауызша жүйесі көмегімен жазылған «нөл» санын білдіретін сөздер:
бос.


Ежелгі Үндіде нөл саны туралы алғашқы нақты деректер пайда болды:
876 ж.


Пифагор ілімінің 2 жағы бар. Олар:
ғылыми.


Үнді математиктерінде квадрат түбір қандай таңбамен белгіленді:
мула.


Ежелгі Үндіде келесі есептерге байланысты анықталмаған теңдеулер пайда болды:
календарлы-астрономиялық.


1718 жылы бірінші рет функцияның айқын анықтамасын берген, 1742 жылы бірінші рет дифференциалдың жəне интегралдың есептеулердің жүйелі курсын құрастырған швейцар математигі:
Иоганн Бернулли.


1,2,3…, буындары бойынша бірмезгілде алынған буындардың санын табу әдісінің сипаттамасы келесі трактатта беріледі:
«Чхандахсутра».


Брахма цифрының кароштидан айырмашылығы арнайы белгілердің бар болуында екенін дәлелдейтін арнайы белгілер:
1-ден 9–ға дейінгі сандар.
Пифагор теоремасының дәлелдеуі келтірілген үнді еңбегі:
«Сиддханта широмани».


Үнді математикасына қатысты Пифагор теоремасының дәлелдеуі:



Грекияда математика абстрактілі дедуктивті ғылым болды:
VI ғ.


Натурфилософиялық ионикалық мектептің негізін салған грек ғалымы:
Фалес.


Дедуктивті ғылым ретінде геометрияның бірінші салулары тән:
Пифагорға.


Пифагорейлықтардың негізгі ілімі:
арифметика.


Екі көбейткіштің көбейтіндісі түрінде көрсетілген жай сандарды пифагорлықтар бейнеледі:
тіктөртбұрышпен.


Үш көбейткіштің көбейтіндісі түрінде көрсетілген құрама сандарды пифагорлықтар бейнеледі:
параллелепипедпен.


Иррационалдық туралы бірінші ілім шығарған грек ғалымы:
Теэтет.


Пифагор дүниеге келген қала:
Самос.


"Геометрия негіздері" деп аталатын еңбегінде Евклид геометриясының мүлтіксіз аксиомалар жүйесін құрған неміс математигі:
Д. Гильберт.


Үш шешілмейтін есеп тұжырымдалған ғасыр:
V ғ.
Квадраттық иррационалдылықтың көмегімен кубтық теңдеуінің шешілмейтінін дәлелдеуге талпынған грек ғалымы:
Пизанский.


Үзіліссіз және шексіз ұғымдарының негізінде жатқан нақты қиындықтарды сипаттаған грек ғалымы:
Зенон.


1637 жылы жазылған "Геометрия" деген еңбегінде айнымалы шамаларды жəне тік бұрышты координаттарды пайдаланған француз математигі:
Р. Декарт
«Бастама» атты еңбекте геометриялық алгебра баяндалған кітабы:
екінші.


Евклидтің «Бастама» атты еңбегі тұрады:
13 кітаптан.


«Бастама» атты еңбектің араб тіліндегі бірінші аудармалары жарыққа шықты:
VIII ғ. аяғы IX ғ. басы.


Екі санның ең үлкен ортақ бөлгішін табу алгоритмін енгізген грек ғалымы:
Евклид.


Алғашқы бастауларға кіретіндер:
алғашқы қазбалар мәліметтері, алғашқы қауымдар тілі.


Бүтін шешімі «пифагорлық үштік» деп аталатын теңдеу:
.


Қозғалмайтын жұлдыздарға дейін жететін сфераны толтыра алатын құмдардың саны аспайды деп есептеген грек ғалымы:
Архимед.


Шексіз кемімелі геометриялық прогрессия мүшелерінің қосындысын анықтау формуласын (1484 ж.) енгізген француз математигі:
Никола Шюкен


Жазықтықтағы синустар теоремасын дəлелдеген Орта Азия ғалымы:
Әбу Жафар Ат-Туси.


Франсуа Виеттің математикадағы басты ғылыми жетістіктері:
кубтық теңдеуді шешудің тригонометриялық әдісі.


Берілген шамалардың арасындағы екі орташа пропорционалдылықты іздеу сұрағына байланысты көлемі берілген кубтың көлемінен екі есе үлкен болатын кубты салу есебін жүргізген грек ғалымы:
Гиппократ Хиосский.


«Алтын қима» терминін алғашқы рет ресми түрде енгізген ғалым:
Мартин Ом.


Бұрыштың трисекциясы туралы, яғни бұрышты тең үш бөлікке бөлу есебін оны , (мұндағы ,) кубтық теңдеу түріне келтіру жолымен шешкен:
Ислам ғалымдары.


«Конустық қималар» еңбегінің авторы:
Аполлоний Пергский.


Евклидтің бесінші постулатын дәлелдеуге арналған трактаттың авторы:
Сабит ибн Корра.


«Алгебра және алмукабала есептерін дәлелдеулер туралы трактат» еңбегінің авторы:
Омар Хайям.


Түбірден құтылу амалын ары қарай жетілдірген ортағасырлық атақты математик:
Омар Хайям.


Лобачевский геометриясынан басқа евклидтік емес геометрия атауы:
сфералық геометрия.


XVI—XVII ғғ. Орта Азияда және Шығыста математиканы оқытуда үлесін қосқан «Арифметика ғылымы туралы» трактаттың авторы:
Әл-Кушчи.


Заманауи математикада кездесетін Ислам елінің терминдері:
араб сандары, алгоритм.


Орта Азияның және Шығыстың ғалымы Әбу Жафар Ат-Туси «Тақта мен шаңның көмегімен орындалатын арифметика жинағы» еңбегінде баяндады:
бүтін санның кез келген дәрежесін түбірден шығару тәсілі.


Ислам елінде сфералық тригонометрия туралы зерттеулер жарыққа шықты:
XIII ғ.


XV ғасырда  тангенстер теоремасын шығарған ғалым:
Региомонтан.


Алғашқы рет ондық позициялық нөмірлеу туралы жазған араб ғалымы:
Мухаммед ал-Хорезми.


Орта Азиялық позициялық принципке негізделген арифметика бойынша бірінші бастамасын жазған ғалым:
Әл-Хорезми.


Әл-Кашидің үздік жетістігі:
ондық бөлшектерді енгізу.


Орта Азияда және Шығыста екі жалған жағдай ережесі қолданылған (мүмкін Қытайдан алынған) есеп:
бір белгісізі бар сызықтық теңдеу.


Гректердің геометриялық алгебра құралдарымен екі жалған жағдай ережесіне теориялық түсінік берген ғалым:
Коста ибн Лука.


Әл-джабр амалы (еске түсіру) білдіреді:
квадрат дәрежеге шығару.


Әл-мукабала амалы (қарсы қою) білдіреді:
теңдеудің екі бөлігін де бірдей мүшеге қысқарту.


«Геометриялық дәлелдеулер көмегімен алгебра есептерін анықтау туралы ойлар» трактатын квадраттық теңдеуге арнаған Орта Азияның және Шығыстың ғалымы:
Ибн Корра.


Санды атау және белгілеу тәсілі:
Санау жүйесі.


Цифрдің мағыналы мәні оның позициясынан тәуелді болатын санау жүйесі:
Позициялық.


Санау жүйесінің негізі дегеніміз:
Санау жүйесінің базалық цифрларының саны.


Сегіздік санау жүйесінің базалық цифрларының саны:
Сегіз.
Қазіргі заманғы математиканың дамуына арналған монография шығарған:
Ж. Дьедонне-Бурбаки тобының мүшелерінің бірі.


Қарағанды қаласында қолданбалы математика институты қай жылы құрылды:
1991 жылы.


Геронның «Метрика» еңбегінде келтірілген:
үш қабырғасының мәні белгілі үшбұрыштың ауданын есептейтін Герон формуласы.


Шеңбер ұзындығының оның диаметріне қатынасын сипаттайтын математикалық тұрақты шама:
.


Өте үлкен арақашықтықтарды анықтау үшін ерте Русьте қолданылған ұғымдар:
верста.


Диофант теңдеулері:
бүтін немесе рационал шешімдері ізделетін коэффициенттері бүтін сандар болатын алгебралық теңдеулер немесе алгебралық теңдеулер жүйесі.


Алгебра мен геометрия арасындағы шекарада үздіксіз топтар теориясын құраған:
С.Ли.


Қазіргі таңдағы алгебралық сандар теориясының негізін қалағандар:
Э.Куммер, Л.Кронекер, Р.Дедекинд.


1837 жылы е санының трансценденттілігін дәлелдеген:
Эрмит.


1867 жылы ықтималдықтар теориясы элементтерін негіздейтін теориясын дәлелдеген:
П.Л.Чебышев.


саны:
иррационал сан.


«Геометрия бастамалары» (1829-1830) мемуарының авторы:
Н.И.Лобачевский.


Лобачевскийдің еңбектері:
«Алгебра және ақырлы есептеу».


1621 жылы жалпы бөлінбейтін әдістің идеясын бірінші айтқан:
Б.Кавальери.


Кеплер қисықтың радиус формасын шығарды:
1604 жылы.


Декарттың «Геометрия» кітабындағы негізгі идеялар:
айнымалы шаманы енгізу.


Декарттың «Әдіс туралы ой-пікірлер» еңбегі жарық көрді:
1637 жылы.


Лейбниц «координата» сөзін енгізді:
1692 жылы.


Алғашқы рет кері сан түсінігі пайда болды:
Қытайда.


Самарқанд математигі ал-Кушчидің «Арифметикадан Мұхаммед трактаттарындағы» «мусбат» және «манари» терминдерінің мағыналары:
қосылатын және шегерілетін.


Алгебра үшін жазылған «Әл-джабр мен әл-мукабаланы есептеудің қысқаша кітабы» араб трактатының авторы:
Әл-Хорезми


Ислам еліндегі нөмірлеу:
әріптік.


Б.д.д. Х ғасырда қойылған алғашқы шешілмейтін есептер:
кубты 2 еселеу.


Фалес дәлелдеулері:
диаметр шеңберді қақ бөлетінін дәлелдеді.


«Грек ғылымының атасы»:
Фалес.


Бхаскараның «Венец знания» деген еңбегінде сызба түрінде кескінделген дәлелдеу:
Пифагор теоремасы.


Математикаға Фибоначчи қатарын енгізген ғалым:
Леонардо Пизанский.


Қытай математиктерінің «фан-чэн» әдісі пайдаланылды:
сызықтық есептерді шешуде.


Ромбтың грекше атауы:
зырылдауық.


Трапецияның грекше атауы:
стол.


Призманың грекше атауы:
арамен кесілген.


Конустың грекше атауы:
бүршік.


Сфераның грекше атауы:
доп.


Пирамиданың грекше атауы:
пурама.


Сызықтың латынша атауы:
зығыр.


Нүктенің латынша атауы:
шұқу.


ХІХ ғасырдағы математика тарихы туралы мәліметтер авторы:
Декарт.
«Ақыл-ойды тәртіпке келтіретіндіктен математиканы оқу керек» деп айтқан:
М.В.Ломоносов.


«Логарифм» терминін енгізген шотландық ғалым:
Джон Непер.


«Геометрия екі ғылымды біріктіреді: біріншісі – практикалық геометрия, екіншісі – теориялық геометрия». Авторы:
Әл-Фараби.


Евклидтің еңбектері:
«Негіздер».


Н.И.Лобачевскийдің еңбектері:
«Алгебра және ақырлы есептеу».


Алгебра, алгоритм, түбір, синус терминдері осы елде пайда болды:
Ислам елдерінде.


Абу Камил «Арифметикадағы даралық (сирек)» кітабында жүйенің барлық бүтін шешімі:
2676.


ХІІ ғасырда өмір сүрген ірі үнді математигі Бхаскараның «Венец учения» трактатының бөлімдері:
арифметикаға арналған.


Араб тіліне аударылған Ариабхата мен Брахмагупта еңбектері ислам еліне танымал болды:
VII-VIII ғасырларда.


Достарыңызбен бөлісу:




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет