ОҢТҮстік қазақстан мемлекеттік фармацевтика академиясының хабаршысы №3 (64), 2013 Қосымша, приложение, appendix
жүктеу/скачать 5.57 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ОРТАЛЫҚ ЖҮЙКЕ ЖҮЙЕСІНІҢ ТУА ПАЙДА БОЛҒАН ДАМУ АҚАУЛАРЫМЕН НӘРЕСТЕЛЕРДІҢ ТУЫЛУЫН БОЛЖАУ
- Кіріспе .
- Материалдар мен әдістер
- Нәтижелері және талқылау
- Қорытынды .
- КЕСАРЕВО СЕЧЕНИЕ – ВОЗМОЖНОСТИ СНИЖЕНИЯ ЧАСТОТЫ
- Ключевые слова
- Цель работы
- Результаты исследования и обсуждения
Выводы: Различия величин в постпрандиальной гликемии зависят от обеспеченности организма инсулином. Самая высокая постпрандиальная гликемия получена у декомпенсированных больных сахарным диабетом, что обусловлено абсолютной инсулиновой недостаточностью которая способствует повышению постпрандиальной гликемии. ЛИТЕРАТУРА
Түйін
Бекенов Нурлан, Туганбаева Алия, Бердикулова Қарлығаш, Шаймерденова Райхан Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық Қазақ-Түрік университеті Оңтүстік Қазақстан мемдекеттік фармацевтика академиясы, Шымкент қ.
Nurlan Bekenov, Tuganbaeva Aliya, Berdikulova Karlіgash, Shaimerdenova Raihan Kh.A. Yassavi International Kazakh-Turkish University SKSPHA, Shymkent city The main sign of diabetes mellitus is the chronic hyperglykaemia. It is well-known that, the diabetes mellitus is the factor of risk which are specific for the diabetes of cardiovascular complications. In forming of the lasts, besides hyperglykaemia the great importance is attached to the disturbance of lipids exchange. There are many information regarding the displacements in exchange of lipids with DM of the 2 type. There are not many information concerning similar disturbances in diabetes of the 1 type. УДК616.8-053.1-036 ОРТАЛЫҚ ЖҮЙКЕ ЖҮЙЕСІНІҢ ТУА ПАЙДА БОЛҒАН ДАМУ АҚАУЛАРЫМЕН НӘРЕСТЕЛЕРДІҢ ТУЫЛУЫН БОЛЖАУ Ж.Б.Накипов «Республикалық нейрохирургия ғылыми орталығы» АҚ, Астана. Қазахстан ТҮЙІН Генетика мен медицинаның заманауи ілгерілеуі көптеген туа пайда болған даму ақауларын уақытылы диагностикалауға, оның ішінде пренатальді кезеңде де анықтауға, ал кейбіреулерін ерте анықтаған жағдайда тиімді емдеуге де мүмкіншілік береді. Туа пайда болған ақауларды ерте диагностикалаудың жетістіктеріне қарамастан, олардың жиілігін төмендетудегі негізгі бағыт алдын – алу шараларына тиесілі. Біз орталық жүйке жүйесінің туа пайда болған даму ақаулары бар 120 нәрестелерді және жасөспірімдерді зерттедік. Оларда орталық жүйке жүйесінің туа пайда болған ақаулардың дамуының мүмкін деген қауіп факторлары ретроспективті талдаудан өткізілді және осындай қауіп факторларын анықтау шкаласы жасалды, қауіп топтары мен дәрежелері анықталды. Кілт сөздер: туа пайда болған даму ақаулары, орталық жүйке жүйесі, қауіп факторы, нәрестелер. Кіріспе. Қазіргі таңда медицина ғылымының және тәжірибесінің жоғарғы даму деңгейіне қарамастан, нәрестелерде орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) туа пайда болған даму ақаулары (ТДА) жоғары деңгейде қалуда. ДДҰ-ның ұсынған мәліметтерін ескерсек, бұл мәселенің өзектілігі айқындала түседі. Олардың мәліметтері бойынша балалық шақтан мүгедектіктің және перинатальді өлімнің жоғары болуының басты үш себебі бар: жетілмей туылу, туа пайда болған ақаулар және асфиксия [4,6]. Ресей генофондын сақтау және демографиялық көрсеткіштерді тұрақтандырудың ұлттық бағдарламасы аясында ОЖЖ-нің даму ақауларымен нәрестелердің туылуының алдын – алу, сонымен қатар бұл патологияларды уақытылы хирургиялық және терапевтикалық коррекция үшін ерте анықтаудың маңызы зор болып қалуда. ДДҰ-ның мәліметтері бойынша нәрестелер аурушаңдығының және мүгедектігінің 20%, сонымен бірге нәрестелер өлімінің 15 – 20% даму ақаулары құрайды. Даму ақауларының 10% қоршаған ортаның зиянды әсерлері, 10% хромосомалық өзгерістер құрайды, ал қалған 80% әдетте аралас себептер болып табылады. ОЖЖ-нің ТДА нәрестелердегі барлық даму ақауларының 25% құрайды және айқын неврологиялық симптоматикамен жүреді [2,3,6]. ОЖЖ ТДА-ның көпшілігі мультифакторлы этиологиялы, яғни генетикалық және қоршаған орта факторларының бірлесен әсері, оның ішінде құрсақ ішілік инфекцияға (ҚІИ) маңызды рөл беріледі. Әйелдерде репродуктивті әрекетінің мәдениетінің төмен болуы жүкті әйелдердің өздерінің денсаулығына да, жаңа туылған нәрестелерінің денсаулығына да зиянды әсер көрсетеді. Бірқатар авторлардың мәліметтері бойынша, ҚІИ ОЖЖ-нің ТДА-ның даму себебі болуы мүмкін бе деген сұрақ әлі толық шешілмеген [1,4,6,12]. Дегенмен, ОЖЖ-нің ТДА бар нәрестелерде ҚІИ-ның анықталуы, оның осы патологияның дамуында белгілі бір рөлі бар екендігін және ОЖЖ дамуының бұзылысы мен созылмалы қабыну үрдісінің арасында этиологиялық байланыстың барлығын көрсетеді. Жоғарыда айтылған авторлар, инфекциялық факторлардың құрсақішілік дамудың ерте кезеңдерінде жүйке тінінің эмбриогенезінің генетикалық реттелу механизміне әсер ету мүмкіндігін жоққа шығармайды. Инфекциялық үрдістің қоздырғыштары, эмбриональді тінге троптылық таныта отырып, ұрық жасушаларында хромосомалық және метаболикалық бұзылыстар индуцирлеуі мүмкін, яғни, муто- және тератогенді әсерге ие болуы мүмкін. Инфекциялық үрдістермен бірге, ОЖЖ-нің ТДА дамуының қауіп факторларына жатқызуға болады: асқынған акушерлік және соматикалық анамнез, анамнезінде жүктілікті өздігінен үзудің және өлі туылудың болуы, әртүрлі ауырлық дәрежедегі гестоздар, жүктіліктің алғашқы триместірінде ЖРВИ ауыруы, жүктілік барысында маманның қарауында болмауы [1]. Осылайша, кейбір зерттеушілердің жобалауынша, генетикалық бағдарламаның «жоспарланған» бағытын бұзу үшін, дөрекі әсерлерді қолдану қажет [1,2,6,7,11]. Дамып жатқан ұрыққа көп факторлы әсердің үлкен маңызы бар. Эмбриогенездің қалыпты бағытынан ауытқуына алып келетін қауіп факторларына әлеуметтік-экономикалық, демографиялық, аналық, акушерлік (ұрық-аналық, плаценталық, босану), және неонатальді жатады [1,9,10]. Әртүрлі факторлар бір аномалияны дамытуы мүкін және бір фактордың өзі түрлі аномалияларды шақыруы мүмкін. Шешуші рөл гестациялық даму кезеңіне және зиянды фактордың экспозициясына тиесілі. Зерттеудің мақсаты, зиянды факторлардың маңызын және сан алуандығын зерттеу негізінде ОЖЖ-нің ТДА туылатын нәрестелердің қауіп тобын түзу және алынған мәліметтерді олардың алдын – алуының мүмкін болатын жолдарын табуға негіз ретінде қолдану. Материалдар мен әдістер. Зерттеуге ОЖЖ-нің ТДА бар 1 тәу.өмір – 18 жас аралығындағы 140 балалар (негізгі топ) және 140 дені сау балалар (бақылау тобы) алынды. Әртүрлі кезеңдердегі медико-әлеуметтік факторлар зерттелді, яғни, әйел құрсақ көтергенге дейінгі және жүктілік кезіндегі. Әрбір нәрестеде барлығы 100 фактор зерттелді, олар сегіз топқа іріктелді. Зерттелген топтардың арасында әлеуметтік-экономикалық, демографиялық, генеалогиялық, акушерлік, аналық, ұрық-аналық, плацентарлы, неонатальды және қоршаған орта факторлары болды. Қажетті ақпараттарды әйелдің өзінің және оның нәрестесінің жеке медициналық құжаттарын ксерокөшірмелеу жолымен, сонымен қатар аналармен сұхбат жүргізу жолымен алынды. Алынған мәліметтердің талдауы, детерминациялық талдау әдісін қолданып, негізгі (Р1) және бақылау (Р2) топтарындағы кездесетін белгілердің жиілігін санау арқылы және әрбір зерттелетін белгінің ДДҰ-ның ұсынысына (Женева, 1984ж) сәйкес салыстырмалы (СҚ) және атрибутивті қауіп (АҚ) коэффициентін есептеу жолымен жүргізілді. Әрбір фактордың әсер ету күшін бағалау мақсатында салыстырмалы қауіп есептелініп алынды. Егер СҚ-ке есептелген сенімділік интервалының мәні 1-ден жоғары болса, зерттеліп жатқан қауіп факторының ОЖЖ-нің ТДА-н дамыту қауіпі статистикалық тұрғыдан жоғары болып есептелінді. Бұл жағдайда СҚ және АҚ коэффициенттері келесі формулалармен есептеліп шығарылды: 
Мұнда, ОЖЖ-нің даму ақаулары бар нәрестелер мен қауіп факторлары арасында пропорция құрылған [8]. Нәтижелері және талқылау. Жүргізілген зерттеулер нәтижесінде жалпы медико-әлеуметтік көрсеткіштердің ішінен, болашақ аналардың және нәтижесінде олардың дүниеге алып келген нәрестелерінің денсаулық жағдайын сипаттайтын, (Р1) және (Р2) топтарының арасында айтарлықтай айырмашылықтары бар және жоғары ақпараттылығымен ерекшеленетін 28 белгі іріктеліп алынды. Тәжірибе жүзінде қолдану үшін ОЖЖ-нің ТДА-мен туылуы мүмкін нәрестелердің қауіпін анықтайтын шкала жасалынды. ОЖЖ-нің даму ақауларымен нәрестелерді дүниеге алып келген әйелдердің абсолютті санын ескере отырып есептелген АҚ коэффициенттері өзінің жоғары дәлдігімен және сенімділілігімен ерекшеленді. Осыған байланысты АҚ коэффициенттері ОЖЖ-нің ТДА-мен туылуы мүмкін нәрестелердің қауіпін анықтайтын шкаласының негізі болды. АҚ коэффициенттерінің деңгейіне байланысты 3 қауіп дәрежесі бөлінді: I-ші қауіп дәрежесі – АҚ коэффициенттері 20 – 28%, II-ші қауіп дәрежесі –28 – 40% жобасында, III-ші қауіп дәрежесі –50 – 70% шамасында ( 1 - кесте). Мұнда мүмкін болатын болжамдар I-ден III-ке қарай артып отырды. Бұл жасалған қауіп шкаласы әйелдер және медико-генетикалық кеңес беру мекемелерінде ОЖЖ-нің ТДА нәрестелердің туылу болжамын бағалау үшін, сонымен бірге клиникада диагностикалық мақсатта қолдануына болады. Зерттелген факторлардың және қауіп дәрежелерінің негізінде сәйкесінше 3 қауіп тобын түзуге болады: төмен, орташа және жоғары қауіп топтары. Егер қауіп факторлары басым шкаланың сол жағында орналасса нәресте төменгі қауіп тобына жатады, ал егер, қауіп факторлары шкаланың орталық бөлімдерінде басым болса, онада нәресте орташа қауіп тобына жатқызылады. Қауіп факторларының басым шкаланың оң бөлімдерінде орналасуы туылған нәрестеде ОЖЖ-нің ТДА-ның жоғары қауіп дәрежесін қоюға мүмкіндік береді, сәйкесінше жоғары қауіп тобына жатқызылады. Клиникалық мысалы 1. Нәресте С., өмірінің 5-ші тәулігі, гестациялық жасы 35 апта (АҚ=25,3%), Апгар шкаласы бойынша 4 балл болып туылды (АҚ=41,2%), дене салмағы 2420 г. Анасының екінші босануы, жетінші жүктілік, алдыңғылары бір босанумен аяқталған, алты рет өздігінен түсік жасалған (АҚ=42,4%). Анасының тұрмыстық жағдайы төмен (АҚ=31,2%), толыққанды тамақтанбайды (АҚ=35,8%),темекі тартады(АҚ=32,5%). Жүктілікке дейін тексерілмеген. Перзентханаға келген кезінде хламидиоз (АҚ= 42,3%) және уреаплазмоз (АҚ=26,0%) анықталған. УДЗ барысында фетоплацентарлы қанайналым бұзылысы анықталған (АҚ=35,3%). Қорытынды. Жоғарыда айтылған шкаланы қолданатын болсақ нәрестені II-ші қауіп тобына жатқызуға болады, өйткені келтірілген қауіп факторлардың көбі шкала бойынша II-ші дәрежеге жатады. Осы жағдайда нәрестеде ОЖЖ-нің туа пайда болатын патологиясының бар-жоқтығын зерттеу керек. Біздің зерттеуімізде ОЖЖ-нің ТДА бар 140 нәрестелер мен жасөспірімдерге жасалған шкаланының дәлдігі ретроспективті жүргзілген талдау арқылы бағаланды. Сонымен, тексерілген балалардың ОЖЖ-нің ТДА анықтайтын қауіп топтарының құрылымы келесідей бөлінді: нәрістелер мен жасөспірімдердің жалпы санынан жоғары қауіп тобына 73,5% бала, орташа – 20,9% және төмен қауіп тобына – 5,6% бала құрады. Қорыта келгенде, жүргізілген зерттеулер қауіп факторларын зерттеуге, олардың әртүрлі болжамдық маңызын білуге, қауіп топтарын бөлуге және дәрежелерін ұсынуға, болжамдау шкаласын жасауға және оның тәжірибеде қолдану технологиясын негіздеуге мүмкіндік берді. Осыған байланысты ата-анасынан тиянақты жиналған анамнез, белгілі дәрежеде жаңа туылған нәрестенің денсаулығында мүмкін болатын ауытқулардың сипаты және терапиялық, хирургиялық шаралардың тактикасы жайлы дәрігерге ақпарат береді. ӘДЕБИЕТТЕР
SUMMARY
Zh.Nakipov «Republican research center for neurosurgery», Astana, Kazakhstan Genetica and in health as the advancement of modern diagnostic time of most congenital anomalies is challenged, even if it has been identified during the in utero, some of them found early treatment ensures that a sensible way. Congenital anomalies important way to reduce the incidence of early diagnostic doing despite the success of their method of prevention. We investigated congenital anomalies of the central nervous system, 120 of the neonatal and child. They deemed possible risk of the development of congenital anomalies of the central nervous system and the risk factor was identified faktorlari scale retrospective study, was performed, risk group and grade were determined. Keywords : Congenital Abnormalities, Central Nervous System, Infants, Risk Factors. УДК618.5-089.888.61
Актуальность и своевременность настоящей темы обусловлено существенными изменениями представлений об операции кесарева сечения[5].Показания к кесареву сечения постоянно меняются и в настоящее время среди них преобладают относительные. При отсутствии надежных критериев оценки этих показателей акушерские проблемы часто решаются с помощью абдоминального родоразрешения. За последние годы в некоторых учереждениях кесарево сечение проводится с учетом желания женщины. Использование операции кесарева сечения позволило существенно снизить показатели не только материнской смертности, но и перинатальной смертности, несмотря на это, степень риска для здоровья женщин остается в 12 раз выше, чем роды через естественные пути [2,3,4,5].Согласно рекомендациям ВОЗ, показатель оперативных родов не должен быть более 10%, дальнейшее увеличение нецелесообразно и должно служить поводом для разъяснения причин частого абдоминального родоразрешения [6]. Цель работы – на основании ретроспективного анализа историй родов выявить возможные резервы снижения частоты оперативного родоразрешения.
Из анализа следует, что на первом месте среди показаний для КС является рубец на матке 32,6% и 35%, тогда как по данным литературы колеблется от 6,3 до 68 %[2]. На втором месте неправильное положение плода 15,9% и 16%,большую часть из которых -65,7% составляют тазовые предлежания. Согласно новым технологиям и риску родов для плода при родах через естественные родовые пути, родоразрешениепри тазовом предлежании в настоящее время изменилось в пользу кесарева сечения (60-80%)[6]. Третье место занимают преэклампсии тяжелой степени и эклампсии 11,9% и 9% . Показаниями к кесареву сечению в этих случаях явились: имеющие все клинические проявления преэкламсии и эклампсии, тревожные признаки полиорганных поражений, безуспешное проведение интенсивной терапии в течение нескольких часов и неготовность родовых путей, нарушение со стороны плода, преждевременная отслойка нормально расположенной плаценты. Также показаниями к абдоминальному родоразрешению явились: клинический узкий таз 3,5 % и 69 %, ПОНРП+ПП 9,4% и8%, наблюдается увеличение частоты дисстресса плода на 2,5% за счет улучшения пренатальной диагностики, уменьшение слабости родовой деятельности за счет улучшения мониторирования в родах с внедрением партограммы. Количество релапаротомий после кесарева сечения за 2012 год -9, из них: по поводу межмышечной гематомы 4, кровотечения 4, эвентерация сальника 1. 13 (0,9%) операции кесарева сечения закончены гистерэктомией. Причинами явились атоническое кровотечение, отслойка нормально расположенной плаценты, осложненная маткой Кювелера. Введение антибиотиков после операции применяли в 67,5 % случаях, интраоперационно применялись в 97% случаях. Показанием для продолжения антибиотикотерапии были: хориоамниониты, субинволюция матки, лейкоцитоз, инфильтрация швов на матке. Соответственно в послеоперационном периоде осложнения составили 16%,наиболее частым из которых является субинволюция матки 9% случаев. Субинволюция чаще встречается у пациенток с хроническими очагами инфекции мочеполовой системы, с обострением при настоящей беременности, с длительным безводным промежутком и затяжным течением родов, тяжелой анемией, патологической кровопотерей. Анализ причин смерти новорожденных свидетельствует об отсутствии их связи с методом родоразрешения. Перинатальная смертность в 2012 году снизилась на 0,5%, однако при кесарева сечении осталось неизменной 13,3%. В структуре причин перинатальной смертности наблюдается снижение тяжелой асфиксии при рождении за счет внедрения в практическое здравоохранения клинических протоколов ВОЗ по первичной реанимации новорожденных, улучшения пренатальной диагностики и мониторирования в родах. Увеличение СДР у новорожденных напрямую зависит от осложнений во время беременности у женщин. Особенно от фоновых заболеваний матери. Это вынуждает акушер-гинекологов прерывать беременность по жизненным показаниям со стороны матери независимо от срока, тем самым, увеличивая процент преждевременных родов, когда адаптационные возможности плода еще несовершенны. И так, расширение показаний к кесареву сечению в целях снижения перинатальной смертности оправдано до определенных пределов и не всегда зависимо от метода родоразрешения. Необоснованные частые оперативные вмешательства, не имеющие выраженных факторов риска для плода, не сопровождается дальнейшим снижением перинатальных потерь, но чреваты серьезной угрозой для здоровья и жизни женщины, особенно при недооценке противопоказаний к операции. Увеличение частоты операций кесарева сечения обусловлено постоянным расширением показаний к этой операции. Преобладают в основном рубцы на матке, т.к. имеется опасность разрыва матки по рубцу, и прежде всего у пациенток с рубцом на матке в основном сохраняется показания, которые явились основанием для 1-й операции требующей строгого подхода. В нашем случае в связи с улучшением антенатальной диагностики, благодаря использованию таких современных методов, как ультрозвуковая фетометрия, доплерометрия, кардиотохография преобладают показания, обусловленные неправильным положением и состоянием плода. По рекомендациям ВОЗ расширены показания к КС при гипертензивных состояниях, неудачных попытках индукции, появились новые показания такие, как экстрокорпоральное оплодотворение и искусственная инсеминация. Таким образом, проблема кесарева сечения остается актуальной, показания к операции во время беременности и в родах всегда будут. Однако высокая оперативная активность приводит к увеличению числа женщин репродуктивного возраста с рубцом на матке. Сохранение репродуктивной функции, ведение последующей беременности и родов у данного контингента женщин представляют для врачей большие трудности. Повторное кесарево сечение является не оптимальным методом родоразрешения ни для матери, ни для плода, что требует проведение непрерывного анализа собственной практики каждого акушера-гинеколога. Это создаст значительный резерв по снижению частоты оперативного родоразрешений в будущем.
ТҮЙІН
Э.Н.Алиева,С.У.Мамырбекова, Р.А.Шаймерденова Қ.А.Ясауи ХҚТУ акушерлік және гинекология кафедрасы,Шымкент қ, ОҚМФА, Шымкент қ. Бұл мақалада кесар тілігінің дұрыс жасалуына байланысты жағдай қаралған. Жатырында тыртығы бар әйелдердің жүктілігін және босануын жүргізу, олардың репродуктивті денсаулығын сақтау үлкен қиындықтар туғызады және бұл жағдай ана үшін де, бала үшін де қауіпті. Бұл өз кезегінде әр нақты жағдай үшін кесар тілігіне қатаң ажыратпалы кірісуді талап етеді. Түйінді сөздер: кесар тілігі, жүктілік, жатырдың тыртығ , босану, көрсету. SUMMARY Cesarean section - reduce the possibility of frequency E.N.Alieva, S.U.Mamirbekova,R.A.Shaimerdenova H.А.Yasawi KTIU department of obstetrics and gynecology,Shymkent
This article touches upon the problem of the justification caesarean. Management of pregnancy and childbirth in women with a uterine scar, the preservation of their reproductive health creates great difficulties and risky for both the mother and the fetus. It is in its turn necessitates strict differentiated approach to the caesarean in each case. Key words: cesarean section, pregnancy, the scar on the uterus, childbirth, testimony. УДК 616.71-018.46-001-089-053.2 жүктеу/скачать 5.57 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|