4. Ескерту стилі. Ата-аналар бала өз бетінше әрекет етпеуі керек деп
санайды. Оны толығымен белсенді қызметінен айырады, ол тек ата-анасы
үнемі көңіл бөлетін пассивті ойлаушы. Баланы ешқандай теріс қылықтары
үшін жазаламайды, соқыр сүйеді, ыңғайсыздық, қиындық тудырмау үшін
бәрін беруге дайын. Кәмелетке толғанға дейін оны өзінен босатпайды.
Осының бәрі баланың жеке басының өзімшілдігін қалыптастырады.
5. Бақылау стилі. Ата-аналар баланың әр қадамын бақылайды: күн
тәртібінің орындалуын, міндетті істер шеңберін бекітеді, дағдылар мен
іскерлікті уақтылы меңгеруін бақылайды. Мұндай отбасында бала ата-
анасының бақылауынан кетіп, кезекті тыйымнан құтылуға тырысады. Дұрыс
емес мінез-құлық үшін жазалайды және кейде оң ынталандырады. Ата-ана
баланың қадір-қасиетіне қарағанда кемшіліктерін көп көреді. Балаға қатысты
зорлық-зомбылыққа да жол береді.
