Аллаһын елчиси

ҺәЛИМә СәДИЈЈә

Һәлимә физики вә руһи ҹәһәтдән дә Пејғәмбәр (с) кими бир ушаға сүд вермәјә лајиг иди. Олсун ки, мәһз Һәлимәнин ләјагәтинә ҝөрә һәзрәт диҝәр гадынларын сүдүндән имтина етмишдир. Һәлимәјә бу ифтихар да нәсиб олур ки, Пејғәмбәрә (с) сүд вермәјин бәрәкәтиндән Ҹәһәннәм оду она һарам олур. Чүнки Пејғәмбәр (с) һәм бу гадынын сүдүндән бәһрәләнмиш, һәм дә дөрд илә гәдәр онун гојнунда бөјүмүшдүр. «Аллаһ-таала сәни једирән дөшә, сәни тәрбијә едән гуҹаға Ҹәһәннәм одуну һарам етмишдир» һәдиси она аиддир.

Пејғәмбәр (с) Һәлимәнин мәһәббәтини даим хатырлајыр, она еһтирам ҝөстәрирди. Һәтта Мәдинәјә һиҹрәтдан сонра Һәлимәјә, Мәккәјә һәдијјәләр ҝөндәрир. Һәлимә Хејбәрин фәтһиндән сонра Һиҹрәтин једдинҹи илиндә вәфат едир. Мәдинәнин Бәги гәбристанлығында дәфн олундуғу мә’лумдур. Гәбри инди дә зијарәт едилир. Пејғәмбәрлә (с) бирҝә кечирдији ҝүнләрдән Һәлимәнин ширин хатирәләри нәгл олунур. Бу хатирәләрин бә’зисини зикр едирик.

ҺәЛИМәНИН ХАТИРәЛәРИ

2-Елә ушаглыг дөврүндә Һәзрәтин (с) бөјүклүјү мә’лум иди. Һәлимә өз иткисини бу ушаға сүд вермәкдә тапдығындан бу вәзифәни севинҹлә гәбул етмишди. Һәлимәнин диҝәр бир сүдәмәр ушағы да варды вә һәр ики ушағы бир дөшдән әмиздирмәли иди. Һәзрәтин (с) сағ дөшә сүд ҝәлдијиндән һәр ушаг бир дөшү әмирди. Амма Һәзрәт (с) јалныз сағ дөшү әмир вә сүд гардашынны һаггына тохунмурду. Инсанлығын сәҹијјәси олан әдаләт вә инсаф әввәлҹәдән бу көрпәдә ашкар иди.

3-Һәлимә садә һәјат тәрзи кечирирди. Бәлкә дә, игтисади бахымдан касыб иди. Бир-нечә артыг гојундан савај бир шеји јох иди. Һәзрәт Пејғәмбәр (с) онун евинә гәдәм гојандан бу евә бәрәкәт ҝәлмишди. Гојунлар әкиз доғур, боллуҹа сүд верирдиләр. Ев әһли вә ҹамаат бу ишин гаршысында е’тираф етмәли олурдулар ки, ушағын ҝәлиши илә онларын јашајышы дәјишиб. Нәгл едилир ки, бу ушаг «Бисмиллаһ» демәмиш бир шејә тохунмазды, бә’зән ондан зикрләр ешидәрдиләр.

Һәзрәтин (с) сүдәмәрлик дөврү кечди. Амма о, һәлә дә Һәлимәнин јанында иди. Һәлимә ону дөрд вә ја беш јашындан сонра анасына гајтарды. Амма чох чәкмәди ки, јенә анасындан ајрылмалы олду. һансы ки, бу јашда ана мәһәббәтинә бөјүк бир еһтијаҹы варды. Бәлкә дә бу илаһи бир һикмәт иди ки, фәзиләтли бир ушаг чәтинликләрлә имтаһана чәкилсин, онун руһу мәс’улијјәтләрин гәбулуна һазыр олсун. Әввәлҹә атасы, аз сонра анасы ондан ајрылды. Әбдүл Мүтәллиб Аминәнин вәфатындан сонра ону өз јанында сахлајыр. Ики ил өтмүр ки, Әбдүл Мүтәллибин вәфаты илә сәккиз јашлы ушаг бабасынын меһр-мәһәббәтиндән мәһрум олур. Сонра Һәзрәтин (с) һимајәсини Әбу Талиб өһдәсинә ҝөтүрүр.

Әбу Талиб Вә ПЕЈҒәМБәРИН (С) ҺИМАЈәСИ

Бәни-һашим арасында Пејғәмбәри (с) һимајәјә ҝөтүрәҹәк мүвәһһид, пак адамлар варды. Әбдүл Мүтәллибин вәфатындан сонра мүвәһһид, пак, фәдакар Әбу Талиб вә Фатимә бинти әсәд Һәзрәтә өз мәһәббәт ағушларын ачыб, вәсфә ҝәлмәз бир ешглә она һимајә ҝөстәрдиләр. Әбу Талиб мадди ҹәһәтдән имканлы олмаса да, Һәзрәтин (с) һимајәсини ифтихарла өһдәјә алды. Һәзрәтин (с) дә гәдәмләри онлара хејр вә бәрәкәт ҝәтирди. Әбу Талиб бу ушаға шиддәтлә бағлы олдуғундан һамыдан чох гајғы ҝөстәрир вә ону өвладларындан үстүн тутур.

Һәзрәтин (с) ҝәнҹлији бу иманлы аиләдә кечир. Бу аиләнин фәдакарлығы вә мәһәббәти о гәдәр дәрин тә’сир гојур ки, Пејғәмбәр (с) бу мәһәббәти һеч заман унутмур. Фатимәни хејли көрпә әһатә едирди. Онун имканы зәиф иди. Онлара јемәк верәндә һәр бири өз пајыны алмаг үчүн вурнухардылар. Амма Пејғәмбәр (с) бир кәнарда дајаныб, Фатимәнин нә вахт она бахаҹағыны әдәблә ҝөзләјирди. Фатимә вәфат едәндә Пејғәмбәр (с) онун гәбри үстә ағлајараг бујурду:

«Бу ҝүн анам вәфат едиб. О, өз өвладлары аҹ икән мәни дојурмаға чалышырды, өвладлары пәришан икән мәним сачымы, сурәтими дарајыб гајдаја саларды. О, мәним анам иди». («Тарихе Јә’губи» 1-ҹи ҹилд).

Пејғәмбәр (с) бүтүн гајғылара әмәли илә ҹаваб верәрди. О, Фатимәнин өвлады әли ибни әбу Талибин һимајәсини өһдәсинә алмышды. Әли (ә) Пејғәмбәр (с) Әбу Талиб вә Фатимәнин ағушунда бөјүдүјү кими, Пејғәмбәрин (с) јанында тәрбијә алмышды.

ҺәЗРәТИН (С) ПОРТРЕТИ

Һәзрәтин (с) инкишафы вә тәрбијәси арам-арам формалашырды. Онун ҹисми вә руһи кејфијјәтләри елә әввәлҹәдән һамынын диггәтини ҹәлб едирди. Онун хасијјәтинә валеһ оланлар бәдән ҝөзәллијинә дә һејран галмышдылар. Бә’зи хүсусијјәтләри бурада хатырлајырыг.

Һәзрәтин сифәти вә бәдәни бүтүн ҹәһәтләрдән ҝөзәл јарадылмышды. Инсан үчүн ҝөзәллик олан бүтүн әламәтләр она әта олунмушдур. О, хасијјәтҹә һамыдан ҝөзәл олдуғу кими ҝөркәмҹә дә һамыдан ҝөзәл иди. Өзү белә дуа едирди: «Пәрвәрдиҝара бәдәнимизи ҝөзәл јаратдығын кими, әхлагымызы да ҝөзәл гәрар вер». Һәзрәтин (с) боју уҹалыға мејилли орта иди. Нә ҝөдәк иди, нә дә чох уҹа. Нисбәтән ири гафалы башы, енли јанаглары варды, чәнәсинин алты азҹа дартылмышды.

Ҝениш ҝөзәл алынлы, битишик вә назик гашлы, ири вә там гара ҝөзлү, ҝөзүнүн ағы гырмызыја мејилли вә ҝөзү узун киприкли, бурнун мүтәнасиб вә назик дешикли, мүтәнасиб ағ дишли кичик ағызлы, рәнҝи аға чалан буғдајы, синәсинә дүшән гыврым вә ләтиф саггаллы, гулагларыны өртәҹәк гәдәр гыврым вә баш һәддини өтмәјән саггалы, дартылмыш ҝүмүш бојунлу, ҝениш синәли, сиәнси илә арба ҝери чәкилмиш гарынлы бир инсан иди.

Ајаглары вә әлләри долулуға маил вә кичик, ајағынын алты дәрин, үзү гөвсвари (физиоложи ҹәһәтдән сүр’әтли јериш вә гачыш үчүн ән мүнасиб форма), гәдәмләри бәрабәр, пәнҹәләри аз әтли иди. («Бәһар» 16-ҹи ҹилд).

Пејғәмбәрин (с) бәдәни бүтүн ҹәһәтләрдән ҝөзәл иди. Әҝәр Јусиф ән ҝөзәл инсан олдуғу үчүн ҝөзәлләрә Јусифҹамал дејибләрсә, Пејғәмбәр (с) ондан да ширин олмшудур. Бу фикир рәвајәтдә дә тәсдиг олунур: «әҝәр Јусиф ҝөзәл вә ја ән ҝөзәл олмушса, мән ондан ширинәм». Онун һаггында белә демәк олар ки, јахшыларда ҹәм һалда јахшы нә варса, тәк сәндә вар. Хасијјәт вә ҝөркәми чох ҝөзәл олдуғундан һамыны валеһ етмишди.

Һәзрәтин јенијетмәлик вә ҝәнҹлик дөврүндә бөјүк һадисәләр баш верирди вә онун чохлу фәзиләтләри ашкар олду. онлардан бә’зиләрини хатырлајырыг.

жүктеу/скачать 0.7 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: