237
– Ей, Фатима! Мен Раббыма күнәкарлық қылуға ұлы Күннің
азабынан қорқамын, – деп жауап береді.
Оның бұл сөздерінен әсерленген Фатима көзіне жас алып,
күйеуі үшін Аллаһқа жалбарып:
«Аллаһым! Оған тозақ отынан пана бол», – деп дұға қылады.
Халифаның отбасы бола тұра, олар осындай жоқшылықта өмір
сүреді. Дамаскінің суықтарында
бой жылытар жамылғы
таппағандарын былай қойғанда, кей кездері Фатима жүрек
жалғауға ештеңе таппай, аштықтан ішегі шұрылдайтын күндерді
де басынан өткізетін. Ол осылай абыржыған кезде:
«Біз бен халифалықтың арасы Шығыс пен Батыстың
қашықтығындай. Аллаһтың атымен ант етейін! Бізге халифалық
келгелі бері қуаныш көріп, қабағымыз ашылмады», – дейтін.
Бірде
қызметкері кіріп, Фатимадан тамақ сұрайды. Фатима
оған бұршақ ұсынғанда, қызметшісі:
«Күнде бұршақ жейміз бе?» – деп назаланады. Оның бұл
қынжылысына Фатима: «Балам-ау,
сенің қожайыныңның да
тамағы осы ғой...» – деген екен.
Сондай-ақ Фатиманың алдына бір әйел кіріп, оның үстіндегі
әбден тозығы жеткен киімді көріп:
– Ей, Фатима! Мұсылман әйел күйеуіне сәнденуі керек емес
пе?! – дейді.
Сонда Фатима:
– Әйел күйеуіне ол ұнататын нәрсемен сәндене ме, жоқ
ұнатпайтын нәрсемен сәндене ме? – деп сұрайды.
Әлгі әйел:
– Әрине, күйеуі ұнататын нәрсемен сәнденеді, – дейді.
Сол кезде Фатима:
– Ол
осыны ұнатады, – деп айтқан.
Тағы бірде Фатима Омарға:
«Сен адамдардың бәріне әділдік қылып, маған ғана
әділетсіздік жасайсың. Адамдардың бәріне құқығын беріп, ал