Сыртқы қауіп факторларына мыналар жатады:
балаларды отбасынан, мектептен және қоғамнан алшақтатуы;
отбасындағы келеңсіздіктер (оның ішінде ата-ананың балаға жеткіліксіз қамқорлығы, отбасындағы жанжалдар, балаға қатыгездік көрсету, ата-аналардың бірінің немесе екеуінің бала тәрбиесіне қатыспауы және болмауы; ата-ананың ішімдік пен есірткіні асыра пайдалануы және т.б.) ;
материалдық деңгейдің төмендігі және нашар тұрмыстық жағдай; ата-аналардың білім және мәдени деңгейінің төмендігі; білім берудегі қате көзқарас пен қателіктер, баланың өзін-өзі бағалауын жоққа шығару;
баланың педагогикалық қараусыздығы (үлгерімінің нашарлығы, оқуға қызығушылықтың болмауы);
жаман компанияның, қоршаған ортаның, қоғамның әсері;
кәмелетке толмағандарға алкоголь мен темекінің сатылуы;
БАҚ арқылы зорлық-зомбылық пен қатыгездікті насихаттау.
Барлық әлеуметтік факторлардың ішінде отбасы ең үлкен ықпалға ие.
11-слайд. Отбасында баланың тәуелділігін қалыптастыру қаупі жоғары:
ата-аналардың есірткі, алкоголь және басқа да психоактивті заттарды теріс пайдалануының жеке үлгісі;
балада өз еркінің болмауына әкелетін тәртіпті қатыгездікпен бақылау;
ата-аналық сүйіспеншілікке ие болмаған кездегі өзін қажетсіз сезінетін либералдық тәрбие стилі;
ата-аналардың біреуінің немесе екеуінің психологиялық жағдайының тұрақсыздығы, сондай-ақ тәрбиенің біркелкі болмауы. Баланы бүгін қандай да бір қылығы үшін мақтайды, ал ертең сол үшін ұрысады, соның салдарынан отбасының көңілінен шығу үшін өзін қалай ұстау керектігін түсінбейді.
жоғары сынып оқушысы тұрақтылықты, қамқорлық пен сүйіспеншілікті сезінбейді, сондықтан жағымсыз серіктестікке түсіп, белсенді заттарды сынап көру немесе теріс қылықтар жасау ұсыныстарына оңай түседі.
жылы, достық қарым-қатынастың болмауы – өзара түсіністік, жанашырлықты сезінбеуі.
Достарыңызбен бөлісу: |