Өндіріс – бұл адамдардың біріге отырып материалдық құндылықтарды жасауға, өздерінің саналы мақсаттарын іске асыруға бағытталған қоғамдық процесс.
Қоғамдық өнімнің келесі сатысы – бөлу. Оған жұмыс күшін, өндірістік құрал – жабдықтарды, тұтыну заттарын, қажетті және қосымша өнімдерді бөлу жатады. Бөлу әрбір адамның өндірілген өнімдегі үлесін анықтайды.
Айырбас – бұл адамдардың бір-бірімен іс-әрекеттерін айырбастауы, еңбек өнімінің баламалы негізінде шеттетілуі. Айырбастың басты шарты - қоғамдық еңбек бөлінісі.
Тұтыну - өндіріс процесі барысында жасалған материалдық игіліктерді пайдалану. Ол экономикалық қатынастардың ең маңызды сатыларының бірі.
Экономикалық қатынастар өз құрылымы жағынан ұйымдық-экономикалық жӘне Әлеуметтік-экономикалық қатынастарға бөлінеді.
¦йымдық-экономикалық қатынастар дайын өнімді өндіру, бөлу жӘне айырбастауды іске асыруды ұйымдастыруға байланысты қалыптасады.
Бұл қатынастардың, яғни өндіргіш күштердің дамуының негізгі үш кезеңдері бар:
еңбек кооперациясы;
мануфактура;
ірі машиналы өндіріс.
Еңбек кооперациясы – бұл көптеген адамдардың біріктірілген, өзара келісілген жӘне бірге ұйымдастырылған еңбегі. Еңбек кооперациялары екіге бөлінеді: жай кооперация жӘне күрделі кооперация. Жай кооперация – бұл бірыңғай нақты еңбектің біріктірілуі (ағаш кесушілер, жүк артушылар). Күрделі кооперация – бұл Әртүрлі нақты еңбектің бірігуі, яғни маманданған еңбектің бөлінуі (құрылыстағы тас қалаушылар, Әкетушілер).
Мануфактура (лат. manus - қол, facere - істеу) – бұл ішінара еңбек бөлінісіне негізделген, бірақ Әлі де қарапайым қол еңбегінің нӘтижесінде жұмыс істейтін кӘсіпорын.
Ірі машиналы өндіріс – еңбек өнімділіг мен өндіріс тиімділігін арттыру мақсатында машиналарды пайдалануға негізделген өнеркӘсіптік кӘсіпорын.
Әлеуметтік-экономикалық қатынастар - өндіріс құрал жабдықтарына меншік формасын анықтайтын жӘне табыстарды бөлудегі өндіріс жағдайларына байланысты адамдар арасында қалыптасады.
Достарыңызбен бөлісу: |