Ба номи Худованди Бахшандаи Меҳрубон
- Ҳадиси писар ҳамсари Зайд аз ӯ
жүктеу/скачать 1.66 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 5-Аҳодиси Абӯсаиди Худрӣ
- А ҳ одиси Атия аз Аб ӯсаиди Худрӣ
7- Ҳадиси писар ҳамсари Зайд аз ӯ47- أخبرنا أبو يعلى علي بن عبيدالله بن العلاف البزار إذنا قال: أخبرنا عبد السلام بن عبد الملك بن حبيب البزار قال: أخبرنا عبد الله بن محمد بن عثمان قال: حدثنا محمد بن بكر بن عبد الرزاق، حدثنا أبو حاتم مغيرة بن محمد المهلبى قال: حدثني مسلم بن إبراهيم، حدثنا نوح بن قيس الحدانى حدثنا الوليد بن صالح عن ابن امرأة زيد بن ارقم عن زيد قال: أقبل نبي الله من مكة في حجة الوداع حتى نزل بغدير والجحفة بين مكة والمدينة فأمر بالدوحات فقم ما تحتهن من شوك ثم نادى: الصلاة جامعة! فخرجنا إلى رسول الله صلى الله عليه ( و آله ) و سلم في يوم شديد الحر و ان منا لمن يضع رداء على رأسه وبعضه على قدميه من شدة الرمضاء. حتى انتهينا إلى رسول الله فصلى بنا الظهر ثم انصرف إلينا فقال: الحمد الله نحمده ونستعينه، و نؤمن به و نتوكل عليه، و نعوذ بالله من شرور أنفسنا، و من سيئات أعمالنا، الذي لا هادي لمن أضل، و لا مضل لمن هدى و أشهد أن لا إله إلا الله و أن محمدا عبده و رسوله. أما بعد ايها الناس! فانه لم يكن لنبى من العمر إلا نصف من عمر من قبله و ان عيسى بن مريم لبث في قومه أربعين سنة و اني قد أسرعت في العشرين، ألا و انى يوشك أن أفارقكم. ألا و اني مسؤول و انتم مسؤولون فهل بلغتكم؟ فماذا انتم قائلون؟ فقام من كل ناحية مجيب يقولون: نشهد انك عبد الله و رسوله، قد بلغت رسالته، و جاهدت في سبيله، و صدعت بأمره، و عبدته حتى أتاك اليقين، جزاك الله عنا خير ما جزى نبيا عن أمته. فقال: ألستم تشهدون أن لا إله إلا الله لا شريك له؟ و أن محمدا عبده و رسوله؟ وأن الجنة حق و أن النار حق و تؤمنون بالكتاب كله؟ قالوا: بلى. قال: فاني أشهد أن قد صدقتكم، و صدقتموني ألا و إني فرطكم، و إنكم تبعي، توشكون أن تردوا على الحوض فأسألكم حين تلقونني عن ثقلين كيف خلفتموني فيهما، قال: فأعيل علينا ما ندري ما الثقلان، حتى قام رجل من المهاجرين و قال: بأبى و أمي أنت يا نبى الله ما الثقلان؟ قال صلى الله عليه ( و آله ) و سلم: الاكبر منهما كتاب الله تعالى: سبب طرف بيد الله وطرف بأيديكم، فتمسكوا به فلا تضلوا، والاصغر منهما عترتي. من استقبل قبلتي وأجاب دعوتي! فلا تقتلوهم و لا تقروهم و لا تقصروا عنهم فاني قد سألت لهم اللطيف الخبير فأعطاني، ناصرهما لي ناصر، وخاذلهما لي خاذل، و وليهما لي ولي وعدوهما لي عدو. ألا و إنها لم تهلك امة قبلكم حتى تتدين بأهوائها و تظاهر على نبوتها، و تقتل من قام لا لقسط، ثم أخذ بيد على ابن أبى طالب فرفعها ثم قال: من كنت مؤلاه: فهذا مؤلاه و من كنت وليه فهذا وليه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه. قالها ثلاثا. Зайд мегӯяд: Вақте аз ҳаҷ баргаштем ва вориди Ғадири Хум шудем, Паёмбар (зимни ҳадис ва хутбаи тӯлонӣ) фармуданд: Ман бар шумо пешӣ мегирам ва шумо аз паи ман дар сари ҳавз ба ман ворид хоҳед шуд. Пас вақте бо ман рӯ ба рӯ мешавед (дар охират) шуморо аз Сақалайн савол мекунам, ки баъд аз ман бо онҳо чӣ кардед. Марде аз муҳоҷирин бархосту чунин савол кард, ки эй Расули Худо! Падару модарам ба фидоятон, Сақалайн чист? Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Бузургтари он ду, китоби Худо аст, ки як тарафаш ба дасти Худо ва тарафи дигараш ба дасти шумост, пас ба он чанг бизанед, ки ҳаргиз гумроҳ намешавед. Ва кӯчаки аз он ду, Аҳли Байтам ҳастанд, пас онҳоро накушед ва дар ҳаққи онҳо кӯтоҳӣ накунед. Ва ман инро барои он ду аз Худои Латиф ва Огоҳ талаб кардам ва ато фармуд. Сипас аз дасти Алӣ гирифта онро боло бардошта фармуданд: Ҳар ки ман мавлои ӯ ҳастам, Алӣ низ мавлои ӯст. Худоё! Дӯст бидор ҳар касеро, ки Алиро дӯст дорад ва душман бидор ҳар касеро, ки Алиро душман дорад. Ин суханро се мартаба такрор карданд.1 Аз он чи гузашт равшан шуд, ки ин ҳадиси шарифро ҳашт нафар аз саҳоба ва тобеин бо 47 санад аз Зайд ибни Арқам ривоят кардаанд ва мо танҳо санади охир ва як санади дигарро баррасӣ накардем ва ду санади дигар сиҳҳаташ мавриди ихтилоф буд ва бақияи 43 санади ин ҳадис аз Зайд ибни Арқам саҳеҳ аст.
Абӯсаиди Худрӣ мегӯяд: Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ман дар байни шумо ду чизи боарзиш мегузорам, ки яке аз он ду, китоби Худо аст, ки як тарафаш дар дасти Худо ва тарафи дигараш дар дасти шумост. Ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам ҳастанд ва ҳаргиз он ду аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Уқайлӣ ин ҳадисро ба хотири Ҳорун ибни Саъд заиф хондааст дар ҳоле, ки Ибни Ҳаҷар мегӯяд: Яҳё ибни Муин ва Абӯҳотам ӯро мавриди эътимод хондаанд ва Аҳмади Ҳанбал ӯро шахси солеҳ хонда ва Ибни Ҳаббон ӯро сиқа гуфта2 ва Заҳабӣ ӯро садуқ гуфтааст.3 Пас бо ин баён равшан мешавад, ки санади ин ҳадис солеҳ ва хуб хоҳад буд.
Аҳодиси Атия аз Абӯсаиди Худрӣ1- حدثنا عبد الله قال حدثني أبي نا الأسود بن عامر نا أبو إسرائيل عن عطية عن أبي سعيد قال قال رسول الله صلى الله عليه ( و آله ) و سلم ثم إني تارك فيكم الثقلين أحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض و عترتي أهل بيتي و إنهما لن يفترقا تى يردا علي الحوض. Абӯсаид мегӯяд: Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ман байни шумо ду чизи боарзиш мегузорам, ки яке бузургтар аз дигарӣ аст. Ва он китоби Худо аст, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам ҳастанд ва ин ду аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.4 Санади ин ҳадис саҳеҳ аст ва ровиёни он ҳама сиқа ҳастанд. Албонӣ низ онро ҳасан дониста аст, вале бояд дар бораи Атия, ки ровии ин ҳадис аз Абӯсаиди Худрӣ аст ва баъзеҳо ӯро заиф хондаанд назари муҳаддисонро зикр кунем, то ҳақиқати сиҳҳати аҳодиси ӯ равшан гардад. Атияро Иҷлӣ сиқа дониста1 ва Ҳайсамӣ мегӯяд: Яҳё ибни Муин ӯро сиқа дониста.2 Аз Яҳё дар бораи ҳадиси Атия савол шуд, ӯ гуфт: Ҳадиси ӯ солеҳ аст.3 Ибни Шоҳин аз Яҳё нақл карда, ки ӯро сиқа гуфтааст.4 Тирмизӣ дар чандин маврид аҳодиси ӯро ҳасан ва хуб гуфта. Ибни Ҳаҷар ўро садуқ донистааст.5 Ибни Саъд мегӯяд: Ҳаҷҷоҷ ба Муҳаммад ибни Қосим навишт: Ба Атия бигӯ то Алиро дашном диҳад ва агар дашном надод, ӯро 400 тозиёна бизан ва ришашро тарош. Атия қабул накард ва Ибни Қосим ҳукми Ҳаҷҷоҷро бар ӯ ҷорӣ намуд. Сипас Атия ба Хуросон рафт ва онҷо монд то ин ки Умар ибни Ҳубайра ҳокими Ироқ шуд ва Атияро ба Ироқ баргардонд ва ў дар Ироқ аз дунё рафт. Баъд Ибни Саъд мегӯяд: Иншоаллоҳ ӯ сиқа аст ва аҳодиси солеҳ ривоят карда ва баъзе аз мардум ҳадиси ӯро қабул надоранд.6 Бухорӣ дар китоби "Адабул муфрад"ва Тирмизӣ, Абӯдовуд ва Ибни Моҷа дар Сиҳоҳи худ аз Атия ҳадис ривоят кардаанд. Илова бар ин, аҳли суннат дар масоили фиқҳӣ ба аҳодиси ў истидлол карда ва тибқи он фатво додаанд. Ба Атия ду ишкол ворид шудааст: 1. Соҷӣ мегўяд: "Алиро бар ҳамаи саҳоба муқаддам медошт".1 2. Ў ба Калбӣ куняи Абўсаид гузошта буд ва аз ў ҳадис ривоят мекард. Вале вақте савол мешавад, мегўяд: Аз Абўсаид. Ҷавоби ишколи аввал: Аҳодиси фаровон ва ҳатто мутавотире ба монанди ҳадиси Тайр бар афзалияти ҳазрати Алӣ (Алайҳис салом) таъкид дорад ва хеле аз саҳоба низ ин ақидаро доштаанд. Ҷавоби ишколи дуюм: Агар ин ишкол сиҳҳат дошта бошад, боз дар бораи ин ҳадис содиқ нест, чун Атия дар аксари санадҳои ин ҳадис ба равшанӣ баён карда аст, ки онро аз Абўсаиди Худрӣ ривоят мекунад. Бинобар ин, ин ишкол дар бораи ин ҳадис ворид нест ва чунон, ки ишора шуд Албонӣ низ санадеро, ки Атия бо он ҳадиси Сақалайнро ривоят карда, ҳасан ва хуб донистааст. 2- حدثنا عبد الله قال حدثني أبي نا أبو النضر نا محمد يعني بن طلحة عن الأعمش عن عطية العوفي عن أبي سعيد الخدري أن النبي صلى الله عليه ( و آله ) و سلم قال ثم إني أوشك أن أدعى فأجيب و إني تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي أهل بيتي وإن اللطيف الخبير أخبرني أنهما لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض فانظروا بما تخلفوني فيهما. Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Наздик аст, ки (ба охират) даъват шавам ва қабул мекунам. Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш: китоби Худо ва Аҳли Байтамро мегузорам ва Худованди Латиф ва Огоҳ ба ман хабар дод, ки он ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд, пас диққат дошта бошед, ки баъд аз ман бо он ду чигуна рафтор мекунед?2 Санади ин ҳадис саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам. Яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худо аст, ки сабабест васл шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Санади ин ҳадис саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам. Яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худо аст, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.2 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам. Яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худо аст, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.3 Ин санад низ саҳеҳ ва ровиёнаш сиқа ҳастанд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Ин санад низ саҳеҳ ва ровиёнаш сиқа ҳастанд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Огоҳ бошед, ки ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.2 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Наздик аст, ки (ба охират) даъват шавам ва қабул мекунам. Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки (яке) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда байни осмон ва замин ва (дигарӣ) Аҳли Байтам. Худованди Латифу Огоҳ ба ман хабар дод, ки ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд. Пас диққат дошта бошед, ки баъд аз ман бо он ду чигуна рафтор мекунед?1 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно наздик аст, ки (ба охират) даъват шавам ва қабул кунам. Ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам. (Яке) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда байни осмону замин ва (дигарӣ) Аҳли Байтам. Худованди Латифу Огоҳ ба ман хабар дод, ки ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд. Пас диққат дошта бошед, ки баъд аз ман бо он ду чигуна рафтор мекунед.2 Ҳар ду санади ин ҳадис саҳеҳ ва ровиёнаш сиқа ҳастанд. Албатта дар бораи Абўбакр ибни Абидовуд баъзе суханҳо гуфта шуда ва ўро носибӣ низ хондаанд, вале ба ҳар ҳол ўро ҳофиз ва имом дониста ва ҳадисашро бешак қабул доранд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин (ва дуюмӣ) Аҳли Байтам).3 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда байни осмону замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худо мебошад, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.2 Дар санади ин ҳадис Касир ибни Исмоили Наввоъ аст, ки Абўҳотам ва Насоӣ ўро заиф хонда ва Илҷӣ ва Ибни Ҳаббон ўро сиқа гуфтаанд. Тирмизӣ ҳадиси ўро ҳасан ва хуб дониста ва Ҳоким низ ҳадиси ўро саҳеҳ донистааст. Пас ин санад ҳадди ақал ҳасан ва хуб аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист. (Аввалӣ) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Дар санади ин ҳадис тарҷумаи Ҳамдон ва Яҳёро пайдо накардем ва бақия ҳадисашон хуб аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки (яке) китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.2 Ровиёни ин санад низ сиқа ва ин санад низ саҳеҳ аст, чун Шуайб Арнаут дар ҳошияи Сияри Заҳабӣ асли ҳадисро саҳеҳ ва ин санадро ба хотири Атия заиф дониста дар ҳоле, ки мо бар сиқа будани Атия ишора кардем, пас ин санад ин саҳеҳ хоҳад буд.
Абӯсаиди Худрӣ мегӯяд: Шунидам, ки Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) мефармуд: Эй мардум! Ман чизе байни шумо гузоштам, ки агар аз он пайравӣ кунед ҳаргиз баъд аз ман гумроҳ намешавед. Яке аз он ду бузургтар аз дигарӣ аст. Ва он китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз (бар ман) ворид шаванд.3 Ин ҳадис бо ин лафз дар китобҳои ёдшуда бо ду санад ривоят шуда, ки як санади он заиф ва як санадаш саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки то замоне, ки аз ин ду пайравӣ кунед ҳаргиз гумроҳ намешавед. Ва он ду: китоби Худо ва Аҳли Байтам ҳастанд. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Дар санади ин ҳадис тарҷумаи Ҳасан ибни Муслим ва Ибни Субайҳро пайдо накардем ва бақияи ровиёни ин ҳадис сиқа ҳастанд.
Абӯсаиди Худрӣ мегӯяд: Шунидам, ки Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) мефармуд: Эй мардум! Ман чизе байни шумо гузоштам, ки агар аз он пайравӣ кунед ҳаргиз баъд аз ман гумроҳ намешавед; ду чизи боарзиш, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарӣ аст. Ва он китоби Худост, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам ҳастанд. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз (бар ман) ворид шаванд.2 Санади ин ҳадис саҳеҳ ва ровиёнаш сиқа ҳастанд. Ёдовар мешавем, ки Албонӣ дар ин китобаш дар бораи санади ин аҳодис чизе нагуфта, вале аз номи китоб ба даст меояд, ки ин аҳодисро саҳеҳ медониста ва натиҷаи пайравӣ аз ин ҳадисро, мушарраф шудан ба сояҳои биҳишт муаррифӣ кардааст. 19- حدثنا محمد بن عبد الله الحضرمي ثنا منجاب بن الحارث ثنا علي بن مسهر عن عبد الملك بن أبي سليمان عن عطية عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال قال النبي صلى الله عليه ( و آله ) و سلم ثم أيها الناس إني تارك فيكم ما إن أخذتم به لن تضلوا بعدي أمرين أحدهما أكبر من الآخر كتاب الله حبل ممدود ما بين السماء والأرض و عترتي أهل بيتي و إنهما لن يفترقا حتى يردا على الحوض. Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳ ва олиҳ) фармуданд: Эй мардум! Ҳамоно ман дар байни шумо чизе гузоштам, ки агар аз он пайравӣ кунед ҳаргиз баъд аз ман гумроҳ намешавед; ду чизе, ки яке бузургтар аз дигарист: Китоби Худо, ки ресмонест кашида шуда байни осмону замин ва Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Ин санад низ саҳеҳ ва ровиёнаш сиқа ҳастанд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Эй мардум! Ҳамоно ман дар байни шумо ду чиз гузоштам, ки агар аз он пайравӣ кунед ҳаргиз гумроҳ намешавед; ду чизи гаронбаҳо, ки яке бузургтар аз дигарӣ аст: Китоби Худо, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд. Ибни Нумайр мегўяд: Баъзе аз асҳоби мо аз Аъмаш ривоят кардаанд, ки Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) дар идома фармудаанд: Мувозиб бошед, ки баъд аз ман бо он ду чӣ хоҳед кард.2 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ ва ровиёнаш ҳама сиқа ҳастанд. 21- قال أخبرنا أبو طاهر محمد بن أحمد بن محمد بن عبد الرحيم بقراءتي عليه، قال أخبرنا أبو محمد عبد الله بن محمد بن جعفر بن حيان قال حدثنا عبيد بن محمد بن صبيح الزيات قال حدثنا عباد بن يعقوب قال حدثنا علي بن هاشم عن عبد الملك بن أبي سليمان عن عطية عن أبي سعيد عن النبي صلى الله عليه و آله أنه قال: يا أيها الناس إني قد تركت فيكم ما إن تمسكتم به لن تضلوا الثقلين و أحدهما أكبر من الآخر: كتاب الله حبل ممدود من السماء إلى الأرض و عترتي أهل بيتي فإنهما لن يفترقا حتى يردا على الحوض". Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Дар байни шумо чизе гузоштам, ки агар бар он чанг бизанед ҳаргиз гумроҳ намешавед ва он китоби Худо ва Аҳли Байтам ҳастанд. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки сари ҳавз бар ман ворид шаванд.1 Ровиёни ин санад ба ғайр аз Убайд ибни Муҳаммад, ки мо ўро нашинохтем, бақия ҳама сиқа ҳастанд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Дар байни шумо чизе гузоштам, ки агар бар он чанг бизанед ҳаргиз гумроҳ намешавед ва он китоби Худо ва Аҳли Байтам ҳастанд.2 Санади ин ҳадис низ саҳеҳ аст. Дар бораи Талид ибни Сулаймон Аҳмад ибни Ҳанбал мегӯяд: Ман ҳеҷ ишколе дар ӯ намебинам ва аз ӯ аҳодиси зиёде навиштам, ки аз Абӯҷаҳҳоф ривоят карда. Иҷлӣ ва Ибни Аммор низ ӯро мавриди эътимод гуфтаанд.3
Зайд ибни Арқам ва Абӯсаиди Худрӣ гуфтаанд: Паёмбар ( Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ) фармуданд: Ҳамоно ман чизе дар байни шумо мегузорам, ки агар ба он чанг занед ва аз он пайравӣ кунед ҳаргиз баъд аз ман гумроҳ намешавед. Яке аз он ду бузургтар аз дигарист: китоби Худо, ки ресмонест кашида шуда байни осмон ва замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам ҳастанд. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд, пас мувозиб бошед, ки баъд аз ман бо он ду чигуна рафтор хоҳед кард.1 Тирмизӣ санади ин ҳадисро ҳасан ва хуб гуфтааст ва ҳар дуи ин санад саҳеҳ аст ва Албонӣ низ санади ин ҳадисро дар ҳар ду китобаш саҳеҳ донистааст ва ба ин ҳадис, дар бахши гузашта низ ишора шуда буд.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист: китоби Худо, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва (дуюмӣ) Аҳли Байтам. Ин ду ҳаргиз аз ҳам ҷудо намешаванд то ин ки дар сари ҳавз бар ман ворид шаванд.2 25- حدثنا عبيد الله قال: أنبأ فضيل بن مرزوق عن عطية عن أبي سعيد الخدري قال: قال رسول الله صلى الله عليه ( و آله ) و سلم: إني تارك فيكم الثقلين أحدهما أكبر من الآخر: كتاب الله عز و جل حبل ممدود من السماء إلى الأرض طرف في يد الله عز و جل وطرف في أيديكم فاستمسكوا به ألا و عترتي. قال فضيل: سألت عطية عن عترته؟ قال: أهل بيته. Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам, ки яке аз он ду бузургтар аз дигарист: китоби Худо, ки ресмонест кашида шуда аз осмон ба замин ва як тарафаш дар дасти Худо ва тарафи дигараш ба дасти шумост, ки ба он чанг бизанед... ва Аҳли Байтам.3 Ин санад комилан саҳеҳ аст.
Паёмбар (Саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: Ҳамоно ман дар байни шумо ду чизи боарзиш гузоштам: китоби Худо ва Аҳли Байтам.1 Дар санади ин ҳадис Аббос ва Ҷабрро нашинохтем. Аз он чи гузашт равшан шуд, ки ҳадиси шарифи Сақалайнро ду нафар аз тобеин бо 27 санад аз Абӯсаиди Худрӣ ривоят кардаанд ва 23 санади он саҳеҳ ва се санад баъзе аз ровиёнаш шинохта нашуданд ва як санад заиф аст. Ҳамчунин бояд диққат дошта бошем, ки ин ҳадиси шарифро 11 нафар аз Атия ривоят кардаанд. жүктеу/скачать 1.66 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|