Бул ұлпа мен периодонт кабынуы кезіндегі жергілікті патологиялық үрдіске ұшырайтын тіндердің жиынтығы. Дәлелдеп айтқанда ол ұлпа және қуыс қабырғасын құрайтын дентин
Түбір өзектерін Crobn D әдісі бойынша өңдеу ерекшеліктері, артықшылығы және кемшілігі
жүктеу/скачать 0.77 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 3.3.12. Эндодонтияның микробиологиясын зерттеу
| 3.3.11. Түбір өзектерін Crobn D әдісі бойынша өңдеу ерекшеліктері, артықшылығы және кемшілігі
Crown Down *сауыттан төмен қарай *тіс сауытынан түбір өзегі ұшына қарай кеңейту *ең үлкен аспаптан бастап,ең кіші аспаппен аяқтайды Ерекшеліктері: •Түбір өзек ұшында инфекцияға ұшыраған ыдыранды заттар түбір ұшына немесе түбір сыртына шықпайды •Периодонт қабынуы кезінде қолдануға болады •өтпейтін,қисық өзектерде көбінесе қолданылады. Артықшылығы: -түбір өзегін аспаптармен өңдеген кезде түбір ұшы сыртына залалсыздандырылған ыдырандылардың шығуына мүмкіндік жоқ,периодонтқа аса қысым түспейді -түбір өзегін кеңейтудің әр кезеңінде оны дәрі-дәрмектермен жуу ыңғайлы жағдай туғызады -step back әдісімен салыстырғанда, жіңішке файлдар да көп сынбайды, себебі оларға түсетін қысым өте аз. -өзекті конус тәрізді тиімді пішінге келтіруге болады 3.3.12. Эндодонтияның микробиологиясын зерттеу Ауыз қуысында бактериялардың 700-ден астам түрі кездеседі, бірақ некротикалық пульпасы бар түбір каналдары жағдайында түрлердің шектеулі саны ғана өмір сүреді. Молекулалық биологиялық әдістердің көмегімен эндодонтиялық инфекция кезінде бұрын-соңды анықталмаған жаңа патогендік түрлер табылды. Эндодонтиялық инфекция полимикробты сипатқа ие. Бастапқы эндодонтиялық инфекция-бұл анаэробты бактериялардың басым болуы. Эндодонтиялық микрофлора өте өзгергіш және әр адамда айтарлықтай ерекшеленуі мүмкін. Апикальды периодонтит гетерогенді микробтық этиологияға ие және көптеген бактериялық комбинациялар оның себебі болуы мүмкін. Келесі микроорганизмдер көбінесе апикальды периодонтиттің себебі болып табылады: Грам- анаэробты таяқшалар : Treponema denticola, Fusobacterium nucleatum және т.б. Грам+ анаэробты таяқшалар: Mogibacterium timidum, Actinomyces және т.б. Грам+ кокктар: Streptococcus anginosus, Streptococus gordonii, Streptococcus mitisi, Streptococcus sanguinis Екіншілік интраканальды инфекция (бұрын емделген эндодонтиялық тістер): Түбір арналарын мұқият аспаптық және медициналық өңдеуден кейін, ең алдымен, түбір арналарын уақытша қалпына келтіруге арналған ирриганттар мен дәрі-дәрмектерге сезімтал грам-теріс анаэробты таяқшалар өледі, көптеген зерттеулермен расталған грам-оң бактериялар қалады. Себебі, олар эндодонтиялық емдеуде қолданылатын микробқа қарсы препараттарға төзімді және аспаптық және дәрілік емдеуден кейін түбір каналының өзгерген жағдайларына бейімделеді. Бұл стрептококктар (S. mitis, S. anginosus, Streptococcus oralis), лактобациллалар (Lactobacillus paracasei and Lactobacillus acidophilus), стафилококктар, E. faecafis, Olsenella ili, P. micra. Басқа грам-позитивті бактериялар, соның ішінде Actinomyces spp, Bifidobacterium spp табылды және Eubacterium spp., бірақ аз мөлшерде. Экстрарадикулярлы инфекция Экстрарадикулярлы инфекцияның ең көп тараған түрі – апикальды периодонтиттің жедел және созылмалы өршуі, түбір өзегінен вирулентті бактериялардың массивті бөлінуіне жауап ретінде пайда болатын іріңді қабыну ошағымен сипатталады. Бірақ тағы бір түрі айқын симптомдардың болмауымен сипатталатын ерекше өткір апикальды абсцесс болуы мүмкін. Экстрарадикулярлы инфекциядағы микроорганизмдер не түбірдің апикальды бөлігінің қабырғасының бетінде микробтық биопленка түзеді, не периапикальды зақымдану денесінің ішінде тұтас актиномикотикалық колониялар түзеді. Бұл экстрарадикулярлы микроорганизмдер мұқият эндодонтиялық емдеуге қарамастан пайда болатын персистирленген апикальды периодонтиттің ықтимал себептерінің бірі ретінде қарастырылады. Соңғы зерттеулер көрсеткендей, Actinomyces spp. және Propionibacterium экстрарадикулярлы инфекцияға қатысады және апикальды актиномикоз деп аталатын ауруды тудырады, ол тек периапикальды хирургиямен емделеді. Биопленка - бұл бетіне немесе бір-біріне жабысқан, жасушадан тыс полимерлі заттардың матрицасына бекітілген және фенотиптік өзгерістерді көрсететін жасушалардан тұратын микробтық қауымдастық, т.б. өсу параметрлері және ген экспрессиясы. Биопленкалы микроорганизмдер өсуге, антибиотиктерге төзімділікке және патогенділікке әсер ететін физикалық, метаболикалық және молекулалық өзара әрекеттесу тізбегіне қатысады. Биопленканың дамуының бес кезеңі бар: 1. бактериялардың беткі қабатқа бірінші реттік бекінуі; 2. қайтымсыз бекіту (фиксация), онда микробтар күшті адгезияны қамтамасыз ететін жасушадан тыс полимерлерді бөледі; 3. қоректік заттардың жинақталуымен және жасушаның бөлінуімен бірге жүретін жетілу, ал микробтар кейінгі жасушалардың қосылуын жеңілдетеді және жасушадан тыс матрица бүкіл колонияны бірге ұстайды; а) көбею б) полимерлерді өндіру в) жаңа түрлердің қосылуы 4. өсу, яғни жетілген биопленканың түзілуі; 5. дисперсия (бактериялардың бөлінуі), онда жеке жасушалар биопленкадан шығып, біраз уақыттан кейін басқа бетке жабысып, жаңа колония түзе алады. жүктеу/скачать 0.77 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|