А.В. Хуторский коммуникативтік құзыреттіліктің мынадай компоненттерін атап көрсетеді:
|
коммуникативтік тәртіп аймағындағы білімі (қажетті білімдерді білуі, педагогика және психология, конфликтология, логика, риторика, мәдениет және сөйлеу аймағындағы білімі);
|
|
коммуникативтік және ұйымдастырушылық қабілеті (іскерлік қатынастарды нақты және жедел орнату, белсенділік таныту, тұлғаны дұрыс қабылдау және түсіну негізінде психологиялық эсер ету, қоршаған ортамен және оқшауланған адамдармен біріккен іс-әрекет кезінде белсенді әрекет жасау);
|
|
эмпатиға қабілетті болу (түсіне білу іскерлігі, өзгені сезіне білу, психотерапияны сөзбен орындай алу);
|
|
өзіндік бақылауға қабілеттілігі (көршісінің және өзінің мінез-құлқын реттеп алу іскерлігі, әңгімелесушіні модельдей алу, дау-жанжал жағдаяттарында өнімді жауап беру тәсілдерін табу, жағымды психологиялық ахуалды тудыру, субъектаралық қарым-қатынасты болжай алу);
|
|
вербальды және вербальды емес қарым-қатынас мәдениеті (сөйлеу техникасы, риторикалық амалдар, аргументация техникасын және шарттасуды жүргізу, кәсіби педагогикалық әдеп ережелерін сақтау ұғымдық категориялық ақпаратты мақсатты түрде қолдану, сөйлеу мәдениетін меңгеру, вербальды емес құралдарды қолдану) [8].
|
Оқушы оқу субъектісі болғандықтан, педагог тек ойлау үдерісін басқаруды емес, сонымен бірге оқушының қарым-қатынас үдерісіндегі коммун и кати вті к құзыреттілігін дамытудың тиімді жолдарын қарастырған жөн. Аталмыш мәселелерді шешудің тиімді жолдары мен бағыттарын көптеген ресейлік педагог-ғалымдар (В.К. Загвоздкин, И.Л. Зимняя, А.Г. Каспржак, Д.А. Иванов, К.М.Митрофанов, О.В. Соколова, А.В. Хуторский және т.б.) мен отандық педагог-ғалымдар (Б.А. Әлмұқамбетов, А.Ә. Жайтапова, Б.А. Тұрғанбаева және т.б.) еңбектерінен, іс- тәжірибелерінен көруге болады.
Достарыңызбен бөлісу: |
