ұстап берген адамдарының бірі де тірі қалмаған. Жен- .деттер олардың барлығын да дарға асып, атып өлтіріп Іулгіріпті. Солардың ішінде сізбен ғана кездесіп отыр- лыз. Бұл жөнінде сіз бізге үлкен көмек көрсетер деп сенеміз,— деп аяқтады сөзін капитан. Т — Жолдас капитан, әрине, көмектесемін,— дәп, Анна Ивановна Тамара мен қарт азғын Чуляктің қыл- мыстарын айта бастады. Екінші бір капитан мен тағы бір аға лейтенант Анна Ивановнаның аузынан шыққан дәлелді анықтамасын жазып отыр. Партизан ана бол- £йн оқиғаның айы-күні, тіпті сағатына дейін көрсете ЗЙтты. Ол анда-санда: «Солай емес пе еді, Серік», зсіңде бар ма, солай емес пе еді, Борис?» деп айтып атырған сөзін екі баласына алма-кезек мақұлдатып отырды. Анамен бірге осыншама қантөгіс жойқын оқи- ғаға куә болған осы екі балага комиссия мүшелері қайран қалды. Анна Ивановна айтып отырған ұзақ со- нар оқиғаның бір жерінде олар екі балаға жандары ашып мүсіркесе, енді бір жерінде олардың ерлігіне, тапқырлығына таңқалып риза болып отырды. Сол күні селолық совет председателі Василенко бас- таған село халқы жиналып Анна Ивановнаның жау қолынан қаза тапқан әкесі Иван Дементьевич Поли- шуктың сүйегін тауып, селоның орталық алаңындағы туысқандық зиратына әкеліп жерледі. Селоның әр тұ- сынан жерлестері келіп марқұмның басына гүл қойды. Анна Ивановнаға көңіл айтып, кеш тарады. Анні Ийановна Переяслав қаласына қайтып келген күні ана^З-Ғкі артиллерия штабы бастығына хат жаз- чы. ХаТ^иД^Переяслав май заводында смена мастері £.Лкп иі^л«№-істейтінін, Серік пен Борис оқу оқып ІНу/зг-еиіИ "ГУган селосына барғанын, ондағы көрген- {РСцтгиіИ Зйта келіп, подполковникке өздерінің соңғы Т^рАТ&И 4дресін білдірді. Хатты почтаға салып жібер- V-#1) кезде өзіне қамқорлық көрсеткен адамнан