маймыз,— деп ақшаны Анна Ивановнаның алғысы келмеді. Сол сәтте столға сүйеніп тұрған Серік:
Мама, алыңыз. Әлі елдегі атама барамыз,— деп папасының ңолындағы түйіншекті алып Анна Иванов- наның қолына берді. Анна Ивановна енді алмай қай- тып берудің жөнін таба алмай, ақшаны Серіктің қолы- нан алды.
Ал, Анна Ивановна, менің майдан шебіне ңай- тар уақытым болды. Ақылдасайықшы, соғыс болса әлі жүріп жатыр. Ел жағдайы әзірше қиын. Мүмкін, со- ғыс аяқталғанша біздің Ңазаңстанға, Мерген қарттың үйіне барып тұра тұрсаңыздар ңалай болады? Ңд.нша айтқанмен ол соғыс болмаған жер, тұрмыс жағдайына қолайлыраң болар. Мерген қарт аңкөңіл адам, сізді бар ыңыласымен ңарсы алар еді, деді — Жомарт Анна Ивановнаны неміс бомбасы астында бүліншілікке ұшыраған қалаға тастап кеткісі келмей. Анна Иванов- на ойға шомып біраз отырды да:
Жомарт Мергенбаевич, оның жөні келмес. Мы- на заводқа орналасып қойдым. Сол заводты қалпына келтіру керек. Оның үстіне бастауыш партия ұйымы- ның хатшысы етіп сайлады. Жұмыс көп. Сол қиыншы- лықтан қашып, өмір жеңілдігін іздеуім дұрыс болмас. Мұнан жаман күнде де ңиыншылық алдында тізе бүк- кен жоқпыз. Сіз уақытыңыздан кешікпей полкыңызға барыңыз. Жеңіс күні алыс емес шығар. Біз үшеуміз осында болайық,— деді. Жомарт ананың дәлелді жауа- бына қарсы ештеңе дей алмады. Елге барайық деп Анна Ивановна келіссе бір сәрі еді, енді Жомарт Сері- гін тастап кеткісі тағы келмеді. Ол жалғыз Серігінен көз жазып қаламын ба деп қауіптенді. Осы абыр-сабыр асығыс жүргенде оны елге, атасына жіберудің де жө- нін таба алмады. Ол өзінің осы ойын Анна Ивановна- дан жасырмады. Анна Ивановна алдында: «Соғыс аяқ- талғанша Серікті қайда жіберем. Папасы болса кескі- лескен майданда жүр. Соғыс біткен соң келіп алар», деп оилағанмен, соңынан бұл ойынан қайтып қалды. *
Уырып-сырқан алай-былай болып кетсе, Жомарт ал- кетп^ *пРа ®ет ®олып ңалармын. Сонсоң оның өкініші Көз ӨС °нсыз да Жомарт Мергенбаевич қайғылы адам. көп Нөрмегеп өлімнің күйініші де, өкініші де, күдігі де өршеді. Өз борышымнан Жомарт Мергенбаевич
