Самолетке!— деген команда саңқ етті сол ме- зетте.
[Я ій боп,
Команданың берілуі-аң мұң екен, тас-түй: ңанаттарын ңомдап тұрған жауынгер партизандар жиьірма метрдей жердегі самолетке беттеді. Ретпен са-
молетке шыга бастадың. Көз ілеспей винті зырылдап,
самолет лезде жүгіре жөнелді де, сөйткенше болмай
ңалыңтап аспанға көтерілді. Бізбен ңоштасңан генерал
мен шығарып салған жолдастарымыз ноңаттай боп,
көзімізге әрең шалынды... ... Тұнжыраган түн. Бізді жау көзінен жасырғысы келгендей, бүтін аспан әлемін түнек ңара бұлт қор- шапты. Самолеттің екі жағына бөлініп отырган жігіттердің барлығы да ңалың ойда отыр. Анда-санда біріне бірі: «халың ңалай?» дегендей, иек қағып, ымдасып қояды. Самолет моторының гүрілі ешнәрсе естіртпейді,1 Само- лет әкипажының командирі ңайта-қайта келіп, ңұла- ғыма.
