Ңұрама командирі қайда? — деп сұрады Баби- дорич минашылар командирінен.
Станция вокзалында,— деді де, ол бір жаққа асығып жүгіре жөнелді. Вокзалға келдік. Маңдайша- сына «Станция бастығы» деп немісше жазылған есік- ті ашып қарасақ: құрама командирі темір жолшы формасын киген бір неміс офицерінен өзінің тілмашы арқылы жауап алып жатыр екен.
Рұқсат па? — деп, кабинетке кіріп бардым. Ме- нің соңымнан ілесе Бабидорич те келіп кірді.
Кір, Вася! — деп Александр Васильевич жай- раңдай жауап қатты да: «Не бітірдің? Баянда!» — де- гендей, орнынан тұрып, бетіме сыр тарта қарады.
Тапсырма орындалды. Комендатура жойылды. Ңолға түскен тұтқын, ңару-жараңтар мен өскери мү- ліктерді түп-түгел лагерьге жөнелттім. Бізден шыңқан шығын жоқ,— деп баяндадым. Содан кейін гарнизон командирі мен коменданттың атылып қалғанын да ха- барладым.
Жарайсың, Вася! Біз де мінеки гарнизонның жайын таптық,— деді Александр Васильевич. Дәл осы кезде миналар дүркін-дүркін жарылып, станция үйле- рін сілкіндіріп жіберген еді. «Тағы да не боп қалды екен.» дегендей, жауап беріп отырған неміс офице- рі селк ®те түсті де, терезеге үрейлене қарады.
Мариненко, жиналыңдар! — деп құрама коман-
дирі өзінің штаб бастығына бұйрық берді. Содан жар- ты-ақ сағаттың ішінде бүкіл «Закарпатье» құрамасы Перечень станциясын артқа тастап, Карпат тауының қалың орманына сіңіп кете барды.
* * *
Украинаға барған сапарларымның бірінде жолым түсіп Великий Букрин селосында болдым. Бұл — ¥лы Отан соғысының тарихында «Букрин плацдармы» деп аталған, әйгілі село. Осы атаққа ие болмастан бұрын, бұл селода Данил Витряк бастаған астыртын ұйым жұмыс істеді. Соңынан астыртын ұйым мүшелері түге- лімен Чапаев атындағы партизандар құрамасына қо- сылып, олардың басшылары Данил Витряк құрамы- ның бір отрядының комиссары болды. Мен сол Данил Витрякты іздеп келіп едім. «Бір жоқты бір жоқ таба- ды»,— дегендей, сол селодан тағы да бір «қанды көй- лек» досымды таптым. Ол — Василий Иванович Бутен- ко. Сондағы орта мектепте оқытушы екен.
1944 жылы январь айының 13-нен 14 қараған түні жау тылына бір топ партизан жіберілген болатын. Ол топтың басшысы — бұрынғы Чапаев атындағы парти- зан құрамасының командирі, атақты батыр Иван Кузь- мич Примак, комиссары Бутенко еді. «Партизандарды алып ұшқан самолет ауа райының қолайсыздығынан оларды қателееіп неміс аэродромының үстіне тастап- ты, барлығы да сол аэродромда ерлікпен қаза тауып- ты»,— деп естігенбіз.
Достарыңызбен бөлісу: |
