36
Зоофразеологизмдердің мотивациялық негізіндегі ортақтықтар мен ерекшеліктер (қазақ және түрік тілдері бойынша)
түрлі тілдердегі жануарлардың атауы әр түрлі
сапа мен сипаттамаға ие болады да, түрлі ас-
социациялар тудырады.
Бұл факті белгілі бір
халықтың бейнелі ойлау жүйесінің даралығын
айғақтайды, сонымен қатар өзіндік күрделі
ассоциативті-психологиялық процесті көрсетеді,
әр түрлі ұлттардың тілдік дүние бейнесіндегі
өзіндік айырмашылықтары туралы түсінікті
қалыптастырады. Демек, зоонимдер бір жағынан,
мәдениет
элементі ретінде, ал екінші жағынан
– тілдің элементі ретінде қарастырылады.
Ең бастысы олар лингвомәдениеттанымдық
зерттеулердің негізгі объектісі бола алады.
Мақалада зерттеу нысанына алынған тұрақты
сөз тіркестері түркі тілдері (қазақ, түрік) бой-
ынша
салыстырылып, талданады. Қазақ және
түрік тіл білімінде зоонимдік фразеологизмдер
мағыналық-құрылымдық,
этнолингвистикалық
тұрғыдан ғалымдардың еңбектерінде жан-жақты
қарастырылса да, зоофразеологизмдердің тіл мен
мәдениет сабақтастығы тұрғысынан түркі тілдері
бойынша салыстыра зерттеудің маңыздылығы
туындайды. Аталған тілдік бірліктердің «адам-
тіл-мәдениет» сабақтастығы тұрғысынан түркі
дүние бейнесін танытатын,
бейнелеп атайтын
бірлік ретінде семантикалық және лингвомәдени
аспектіде зерттеу жұмыстың мақсаты болып та-
былады.
Достарыңызбен бөлісу: