67
// Біресе ілгері шаптың, біресе кері шаптың, барған жерде не игілік таптың.
Қаның судай ақты, сүйегің таудай жатты. Бек ұлдарың құл болды, сұлу
қыздарың күң болды.
Үзіндіде түркі тайпаларының қайда барарын білмей сенделіп жүргенде
жаулары (табғаш) тарапынан көп қырғынға ұшырағаны айтылған. Мұнда адам
өлімінің мөлшері аққан судың мөлшерімен, үйілген таудың көлемімен
сипатталған. Судың бір қасиеті – ағу да, таудікі – көз алдын көлегейлеп,
үймектеліп жату.
Қаның субча йүгүрті // қаның судай ақты тіркесінде қанды
судың төгілуіне ұқсату семантикасымен қатар, «көп ақты» семантикасы да бар.
Ал
сүңүкүң тағча йүгүрті // сүйегің таудай жатты тіркесімінде үйілген өлікті
таудың пішініне ұқсату семантикасымен қатар, «көптік» семантикасы бар.
Екеуінде де мөлшерлік
семантика актуалданып, өлім мөлшерінің қисапсыз
көптігі сипатталған. Мұнда мөлшерлік семантика метафораланып берілген.
Метафоралы мөлшерлік семантиканың тууына айрықша қызмет етіп тұрған –
-
ше, -ше аффиксі.
Қанды суға, өлікті тауға салыстырып беретін бұл мөлшерлік құрылым көне
түркі тілі, тіпті одан да бұрынғы кезеңдерден келе жатқан тұрақты тілдік
құрылым болғанға ұқсайды. Қазақ тілі дамуының төл тарихи кезеңдерінің бірі
саналатын жыраулар поэзиясында да Доспамбет жыраудың есімімен
байланысты
«Қан жусандай егілсе, Аққан судай төгілсе» болып кездеседі.
Бірақ
мұнда шама салыстыру семантикасы
-ча, -че аффиксі арқылы емес,
-дай, -дей
қосымшасы арқылы берілген. Бұл лексикалық
бірліктермен қатар
грамматикалық бірліктердің де семантикалық дамуға ұшырайтынын,
грамматикалық қызметінің ұлғайып немесе тарылып отыратынын түсіндіреді
(133-беттегі 5-кестеге қараңыз).
Достарыңызбен бөлісу: