292
экспрессиясы күшті болып келеді.
Сондықтан олар, ең ал-
дымен, өмірде қолданылатын сәттерінде кейіпкерлер тілінде
бұлжытпай беріледі. Мысалы, С. Жүнісов кейіпкерін
Әкесінің
бар малым қуди-суди ғып... (шашып болды) деп сөйлеткенде,
осындағы
орыс тілінен алынған куди-суди (куда-сюда деген-
нен) тұлғасы ауызекі тілде «малды қалай болса солай бейбе-
рекет шашу» ұғымын беруде ең бір әсерлі сөз болып таны-
лады. Сол сияқты Ғ.Мүсірепов ерке жиен – Сейіттің аузына
«Тырқиюына болайын!» деген сөздерді
салғанда да ауызекі
тілдің осы табиғатың сақтап, экспрессивтілігін көздеген.
Осы ретте
бозымбай («Бұл неғып тап осынша
бозымбай
болды екен?» – Ә.Кекілбаев)
келгінбай («Төтеден
қосылған
келгінбайлар» – С. Жүнісов),
оттаубай («Оспанның шығарып
жүрген
оттаубайы» – О. Бөкеев) сияқты адамды мінездей атай-
тын дөрекілеу сөздер мен
помыштау («Мұны да мұжықтармен
бірігіп,
помыштап көтердік, қазақта да ұдықтасу деген болушы
еді ғой» – С. Жүнісов),
тырапай асу («баяғыда
тырапай асар
еді»),
сумақайлану («Бір көрген қызға қырындап,
сумақайлана
беру қадетіне жат»),
қотиын («Біз оның
қотиын қылығына
өкпелеген жоқпыз»),
аңқиттау («суырша
аңқиттап...» – соңғы
сөздердің бәрі де О.Бөкеев шығармаларында),
құйтақандай
(«
Құйтақандай арманы болушы еді» – Д.Досжанов) сияқты
қарапайым сөздердің кейіпкерлер тілінде де, авторлық баянда-
уларда да орынды, белгілі бір стильдік жүкпен қолданылғанын
көрсетуге болады.
Ал
аңқиттама, ботырама, аталақтама, оттама, не ман-
Достарыңызбен бөлісу: