206
биеттерімен ұқсастығын көрді. «Ұқсастықтар теориясын» («Тео-
рия заимствований») жасап, бір әдебиеттің екінші әдебиетке ық-
палы, әсері болады деп түйді. Ресейде А.Веселовский, Миллер,
Батюшков болды. А.Н.Веселовский
тарихи-салыстырмалы әдіс-
тің нәтижелеріне сүйене отырып, тарихи поэтика идеясын жаса-
ды. Т.Бенфейдің «көшпелі сюжет теориясы» бойынша
Индиядан, Ираннан, араб елдерінен,
яғни шығыс әдебиетінен
батыс әдебиетіне сюжеттер енді. Тарихи-салыстырмалы әдіс
өкiлдерi дәстүр теориясын қалыптасқан сюжеттік мотивтерден
ғана шығарып,
әдеби ықпалды дәріптеп, әдебиеттің ұлттық ық-
палын ескермей, космополитизмге бой ұрды.
Олардың басты
кемшілігі – ұқсас сюжет пен оқиғаларды, образдарды схема тү-
рінде қарап, нақтылы тарихи жағдайды, әдебиеттің ұлттық, ха-
лықтық сипатын ескере бермеді. Әртүрлі дәуірлер мен халықтар
әдебиетінің құбылыстарын өзара
ұқсас қайталаулар деп санау
шығарманың танымдық мәнін жеткілікті дәрежеде бағаламауға
алып келді.
ХХ ғасырдың басында 1910-20 жылдары әдебиеттануға
Достарыңызбен бөлісу: