АКЪ ДУНИЯГЪА КЪОШУЛГЪАНМА МЕН

ТЕЙРИ АДАМЛАРЫБЫЗ БИЗ

Уллу Къарачайдан чыкъгъанбыз биз,

Джуртубуз – Кёк бла чекде.

Минги таулулабыз биз,

Ёзден адамлабыз биз –

Ётгенбиз тенгизден-теркден.

Биз – бир Аллахха этебиз къуллукъ.

Неди Къарачай? – Къара таны, джай.

Ол – бизлеге – Кёкден келген буйрукъ.

Бир Кёкню чыракъларыбыз биз,

Бир Китабны чапракъларыбыз биз.
Биз – сёзлерибиз бир тилни,

Тереклерибиз бир чегетни,

Адамларыбыз бир Джуртну,

Уланларыбыз бир Халкъны.

Къоркъуу болмаз Къарачайгъа, Малкъаргъа.

Ийнана эсек бир Аллахха биз –

Аны айтханын этерге керекбиз биз.

Динни, тилни, Джуртну да берген эсе Хакъ этиб –

Бизге борчду аланы къорууларгъа, сакъларгъа,

Динни, тилни, джуртну да тас этмей джашаргъа.

Нарт ата-бабаларыбызгъа тыйыншлы болалсакъ,

Къара таныб, къара джайыб – Китаб бла –

Иман-дин бла, окъуу-билим бла баш болалсакъ,

Тейри адамлары болгъаныбызны,

Минги таулула болгъаныбызны,

Ёзден халкъ болгъаныбызны унутмай джашасакъ –

Бизни хорлар кюч джокъду дунияда.

Адамны, Халкъны, Джуртну да сакъларгъа кюрешсек,

Хакъ буюргъанча джашаргъа кюрешсек,

Бизни хорлар кюч болмаз дунияда.

Сёздю, Китабды къутхарлыкъ да адамны, дунияны.

Сёзню, Китабны аллында ийе эсек баш,

Адамдан, халкъдан да Хакъны кёре эсек баш –

Сора, сакъланныкъбыз биз, хорларыкъбыз биз.
Уллу Къарачайдан чыкъгъанбыз биз.

Джуртубуз – Кёк бла чекде.

Минги таулулабыз биз,

Тейри адамларыбыз биз –

Ётерикбиз заман тенгизден-теркден.

Аллах айтса.

НАСЫБЛЫ КЪАУУМДАН ТЮЛБЮЗМЮ БИЗ?

Танг-Ата ата башлагъанды,

Башлагъа бираздан тиерикди Кюн.

Кёкню джоругъун-джарыгъын тыяллыкъды ким?

Къарангы ыхдырылады артха,

Кечеги бетджанларын да къоюб.

Джарыйды танг, джарыйды джан,

Кёкде, Джерде да джарыкъны – тою.

Алай а, къарангыгъа да джокъду дауум.

Къара-Шауайны анасы эмеген къыз болгъанча,

Джарыкъны да къарангыды анасы.
Сорама: Танг, сени кимди атанг,

Ананг а кимди сени?

Не ариуду кесинги да атынг –

Аны уа ким атагъанды сеннге?

Кюн таякъла тебсейле джерде,

Джалан аякъларын джибите чыкъ.

Кёкню теренинде джырлайды чыпчыкъ,

Кёлню теренинде тууады къууанч.

Дуния –джандетди, джашау а – насыб.

Аланы джаратханнга салама махтау.

Кёгюм, кёлюм, сёзюм да – ачыкъ:

Аладан тёгюледи джарыкъ.

Кюн. Танг. Тау. Суу. Адам.

Тилейме барына джашау, барына тынчлыкъ.

Ёллюк джанла эсек да –

Джашаугъа келгенбиз:

Къууанчха, бушуугъа да тюбей,

Джашайбыз, бюгюлмезге кюрешебиз,

Джашауну, дунияны къорууларгъа, сакъларгъа кюрешебиз...

Насыблы къауумдан тюлбюзмю биз?!

ЁЛЮМНЮ ЮСЮНДЕН

Акъыл-балыкъ болгъандан сора,

Осиятынгы хазырлаб къояргъа керекди.

Осият аджал чакъырмаз,

Ёлюм а, соруб, билдириб келмез.
«Джолгъа джай чыкъсанг да,

Къышхы кийиминги алыб чыкъ» дейле.

Джашау джолгъа чыкъгъан –

Ёлюмге тюберге хазыр бол.

Ёлюмню терслерге ёч болсакъ да,

Джашауубузну къурутхан – джашауду.

Джашауну да терсине айландыргъан

Кёбюсюне кесибизбиз.

Ёлюмню, джашауну да тюл –

Кесибизни терслерге керекбиз алгъа.

Джашаугъа эшик ачхан ким эсе да,

Ёлюмге эшик ачхан а – кесиди адам.

Аны себебли ёлюмге,

Ат-бет атагъанны да къоюб,

Анга тыйыншлысыча тюберге

Хазыр болайыкъ.

ТАУКЕЛ БОЛ

Сен тюшгенсе джюрегиме,

Назмума да киргенсе сен.

Энди юйюме кириринг

Къалгъанды джангыз.

АЛЛАХ. ФАЙГЪАМБАР. АДАМ.

Джаратыб

Кёклени, кёкледегилени да,

Джерни, джердегилени да,

Алагъа оноу этген –

Олду мени Аллахым.

Аллахны китабын Джерге эндирген,

Аны Аллах сайлагъан адамгъа билдирген,

«Къаара» деб, анга ташаны кёрюрге, окъургъа юретген –

Ол эм сыйлы мёлекди меннге.

Аллахны Сёзюн джетдирген халкъгъа,

Бютеу дунияны чакъыргъан Кертиге, Хакъгъа,

Къарагъа къара деген, акъ деген акъгъа –

Олду мени файгъамбарым.

Ийнаныб

Аллахны бирлигине,

Аны Келямына, келечилерине,

Аны мёлеклерине –

Аллах буюргъан джолда баргъан,

Харамдан, гюнахдан башын сакълагъан,

Харамдан, гюнахдан юйюн къоругъан,

Джууугъун, элин, халкъын къоругъан,

Адамны, бютеу адам улуну да къоругъан,

Сууаб, халал инети-сёзю-иши-кюреши бла белгили болгъан –

Керти адам да олду меннге.

жүктеу/скачать 2.02 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: