Творческая работа в номинации: «Художественный перевод произведения» А. Костюнина

Айту болмайды, чтобы мен жиі мектепті еске алдым. Туралы онда ойлар, сияқты әлдеқандай ада-гүде сырт өмірдің алыс, ығыстыр- уақиғасы, әзер тесіп шыықты.

Мен отличником болмадым - жақсы белгілер менімен жетектелмеді.

Қазір түсін-: болу білді және нашар. Бес жаста, небәрі үшін дейін мектептің, мен сірә орыс айтпадым екі жыл. Мен жақын тіл карельский болды. Қарамастан және үй, қарамастан және аулада аралас- ғана онда.

Он жылдықтың мектебі ана бірінші биік босағамен және мен көр- ашық түсті, биік өмірді жаңа болды ынтыыққан. Заливистый мектептің қоңырауының, өзінің меншікті портфельсі, дәптерлер, бірінші жаужұмырлар, туралы неизведанном әңгімеле-, ұлдың қызықтары кейін сабақтардың - барлық сол, словно пішеннің қорасының настежь жырт- қақпалары, мені жазираға манило. При неде мында белгілер?

Отыз жас өтті.

Күнбе-күнгі уайымдар, қуаныштың сирегірек, селдір буалдырмен балалықты тартпақтайды. Жылдар әлдеқандай аңдаусыз жамалады, сияқты сүректі шығыршықтарды. Қарамастан және бас-басы жаңа қабатпен сияқты бы ештеме өзгермейді, ал де- қадала қара- глубь қатал. Және ғана причудливым капом жадтың тегіс діңінде, улы саңырауқұлақ немесе емдік чагой -, түртінділер ескі беттен, уақиғадан деген жұрт алдында сөйлейді.

Білмеймін, неғып ақ олай бүктетілді, бірақ барлықтың ашық түстісінің мектептің жастарынан маған уақиға рукавичкой тоқылды.

Біз оқыдық бірінші сыныпта.

Алла Ивановна Гришинның, біздің бірінші мұғалимамыз, бізді экскурсияге еңбектің сабағының жұмыс бөлмесіне повела. Қыздар анда домоводство: ботқаны пісір -, тік -, тоқы - өтті оқы-. Сол кәсіппен есептеспеді жалаңаяқ. Сатып ашып-жарып өзінің өлшеміне бол- ал- одежасы негде. Перешивали ажалардан деген немесе донашивали. Барлық тұрды сонда шилеп. Бедовали. Жасау қастерленді зейін.

Сияқты ебей-себей торғайдың ойнағы, біз, айбына және қымтырылып асып-саса, ша парталарға расселись. Томпий-, пилькаем глазенками.

Мұғалима ша домоводству алғаш бізге туралы өзінің пәнінің әңгімеледі, қажет болған жағдайда карельском түсіндіре, ал кейін рәсімде- альбомдарды балалар жұмыстың алды үлгілерімен ша парталарға ағызды.

Анда шитые және вязаные тұмсық, рукавички, телпектер, бөкебайлар, көйлектер, шалбарлар болды. Барлық сол қуыршақтың өлшемінің, тіпті жаңа туғанның нәрестесінің бол- бы аз. Мен емес ретті көрдім, как ана соң швейной машинкамен қысқы кештермен бізге обнову жұғысты, бірақ сол ада-гүде не болды.

біз, сабырсыз арқылы кісінің басының асыра сілтей, сол ғажапты мен қызғанышпен қадала қарады, әлі де ол бас көршілес партада, қарамастан және мен ләззатпен, сколь болады ұзақ, бас толық құқықтарда, диковинку қара-, қашан ол ол в қол кездестір-.

Қоңырау шұғыл прогремел, күтпеген жерден. Сабақ бітті. Альбомға деген алақ-алақ қарай, біз толық абдырауда сыныпты қайқайдық.

Өзгеріс өтті және келесі сабақ басталды. Оқулықтарды табушылармыз. Аяқтар тағы тұрып қалмады. Тағы шапқылайды. Бас іле. Ыңғайлы мінеміз. Ақырында- жаңғырықпен дейін сөздің ақырын дыбысының жалбырайды. Алла Ивановна маңғаз ара мұғалімдік үстелдің тұрады, тақтаға деген жарайды және бордың асамын алады. Жазу татады. Бор қиқымданады. Ақ шетін асамдар ұсақ тозаңмен астынан қолдың шүмектеп ағады.

Кенет есік сыныпқа шұғыл жыртады. Бізге - вбегает - домоводства мұғалимасының соқпайды. Прическа қыңыр ұрып жық-. Бетте қызыл дақтар.

- ребята, рукавичка бітті! - және қарамастан, ешкім ақылға кел- алып бермеп, выпалила: - жан сендерден алды.

Көрнекілік үшін ол шұғыл альбомды үлгілермен ара арқаның суырды және қарамастан, жаядай әйгілеп, оны над баспен көтерді. Бет бос болды. Ана жерде, қайда жақында асықтай үлбіреуік түйіртпек тұрды, мен сол жөн есінде болдым, қазір ғана қара жіптің қысқа үзіндісі сорайды.

Емесізгі тым-тырыс салбырап қалды. Алла Ивановна алғыр көзбен ша бас-басы өтті және ша кезек сұра- стала.

- Кондроева?

- Гусев?

- Ретукина?

- Яковлев?

Кезек дейін менің жетті... Жоғары шық- жүрді.

Ребята, тайсала, ара партаның тұрды және қарамастан, басты понурив, бір және баяғы: ойды "мен алмадым, Алла Ивановна".

- олай, жөн, - жамандықты біздің мұғалимамыз процедила, - біз барлық тең табамыз. Мында бар-, біртіндеп. Кондроева! Портфельпен, портфельпен.

Кондроева Светкасы, партаға деген қайтып, өзінің асатын сөмкесін еденнен деген көтерді. Тартқыштармен үшін партаның томпақтарының тырысып-құрысып, ол, мигая мұғалимаға деген тік-, жігерсіз оған жақында- стала.

- тірі давай! Істеу как қылмыс, олай сендер батырларсың. Жауап беру біл-.

Алла Ивановна ал - из қол Светка портфель, шұғыл аудар- ол, жоғары көтер- және өлердей шайқа-. Мұғалімдік үстелге дәптер, оқулықтар посыпались. Қатты тықылдармен еденге сусы- қарындаштар застрекотали.

Ал Аллы Ивановнаның алғыр саусақтары портфельті барлық шайқады және шайқады.

Қуыршақ жауды. Мұрынмен оқулықтың үймегіне уткнувшись, ол ебдейсіз қалыпта тоңазыды.

- Ха, міне алағұс! - леха Силин мазақ етті. - баланы мектепке притащила.

Кондроева, басты түсіріп, сөзсіз жылады.

Мұғалима ша домоводству жиренгіш нехитрый боқташақты перебрала. Ештемені таппады.

- Шешін-! - хлестко Алла Ивановна скомандовала.

Светка мойынсұну штопаную кофтенку стягивать бастады. Көз жастарым кесек-кесек тілазар тамшылармен оның көнектей көздерінен деген домалады. Поминутно өксій, ол тұлымшақтың бетінен деген серпіді. На корточки присев, шолпанкебістің бауларын шешіп берді және қарамастан, көтеріліп, ша кезекке оларды қымқырды. Сарғылтым трикотаж колготки тесікпен қалды. Қызғылт Светкин саусақ тілазар сорайды, себя напоказ барлық шығарып, сияқты, әлемге. Міне уже және юбка түсірулі. Колготки түсір-. Ақ майка салбырап түс- тартқыштармен. Светка бас басып тастамектептің еденінде жалаңаяқалдым барлық сыныппен тұрды және қарамастан, емесарада тынышталдыр- өзінің қолдарының, байковыепанталончики ара ұялт- түтті күште.

Нательный алюмини крест холщовой жіпте маятниқпен оның балалар мойыншасында шайқақтады.

- Сол не тағы мынадай? - саусақпен крестке тыкая, класс азарланды. - чтобы мектепке тасы- тартыншақтады. Киін-. Келесі!

Кондроева, жалаңаяқ сирақтармен шапалақпен ұра, шашып ал- қарындаштарды жиды, қапылыста оқулықтарды портфельке деген қаттап салды, киімсымақты скомкала және қарамастан, қуыршақты алқымға деген қысып, баста цыпаларда өзінің партасына барды

Ребят біртіндеп дейін қорқақтардың жалаңаштады. Ша кезекке тінтті. Неғұрлым ешкім жыламады. Барлық затравленно үндемеді, серпіндінің командаларын орындай.

Менің кезегім жақындады. Алда екеулер.

Қазір Юркоға Гурова шайқады. Наши үйлер қатар тұрды. Сіңлі Юрконың үлкен отбасыдан деген болды, басқа оның тағы үш аға және екі. Әке бас оның тарс ішті, қарамастан және Юрконың жиі, по-соседски, бас біздің құтқарылды.

Портфель бас оның қаламмен болды, қарамастан және ол оны мұғалімдік үстелге нес, аспен тышқанмен қысып.

Алқам-салқам дәптер және небәрі бір оқулық мұғалімдік үстелге деген ұшып шыықты. Юрконың шешіну стал. Свитерді шешті, бауларды ағытпай, стоптанные бәтеңкелерді қымқырды, кейін шұлыктар және қарамастан, абайсызда тұрып қалып, дауысқа деген разревелся.

Аллавановна еріксізден қақ- ол майкадан стала, қарамастан және мұнда выпала еденіне жас көк рукавичка.

- Сияқты ол бас сенің қалды? Как?!! - тыкая рукавичкой бетке, жамандыққа Алла Ивановна шұқылады, бетке тура к Юркиному еңкейіп. - сияқты?! Жауап бер-!.

- Миня тыйе эн! Миня тыйе эн! Миня тыйе эн. - жасқаншақ Юрконың былдырлады, абыржудан карельский тілге деген ауыса.

- Ал, білмейсің?!! Сен білмейсің?!! Ал, олай мен білемін! Сен оны ұрладың. Ұры!

Еріннің Юркиналары ұсақ түршікті. Ол бізге деген қарамаппын тырысты.

Сынып шиеленісті үндемеді.

Біз бір дейін сегіз сыныптың оқыдық. Неғұрлым Юрко мектепте ешқашан ештемені ұрламады, бірақ сол уже мағына болмады. «Ұры» деген таңба қыздырылған тавром бол- навеки құрулы ауылмен онда және барлық оның отбасысында. Болады батыл айт-, не сегіз мектептің жастарының абақтының мерзімінің ол түңілді.

Ол шығаймен стал.

Ешкім ажаның ағалы-інілілерінен сыныпқа деген ешқашан төбе көрсетпеді және оны қорғамады. Қарамастан және ол ешкім тапсыр- алып бер- білмеді. Ол ылғи бір болды. Юркоға соқпады. Оны адамша қорлады. Юркинаға деген есептеспе- кружку нәрсумен, төге сал- дүние-мүліктер портфельтен суық күздің шалшығына, закинуть бөрікті бақшаға - ерлікпен саналды. Барлық албырт күлді. Мен сырттардан деген өкшеледім. Биологиялық над әлсіз аспандауға қажеттілік үстімді алды.

Рок тоқсан жылдар ауыр сынақпен барлық Ресей үшін стали. Сау қалалар өшті, зауыттар тоқтады, фабрика және совхоздар жұмылды.

Адамдар, сияқты егеуқұйрыктар бөшкеде, зверели, пайку дос бас достың үзе. Айласыздықты паленом спиртта тоғытты.

Ұрлық тік биік толқынмен карельские ауылды және села накрыло. Әкет- соңғыны: ночами картопты бақшаларда выкапывали, азық-түліктерді жерқоймалардан тартты. Ашытқан орамжапырақ, қайнатпамен және көкөністермен оңқаларды, дейін келесі егістің қамдаулы свеклу және шалқамды - ақыр-тақыр выгребали.

Многие отбасылар қыста- тақырға отырды. Милиция бездействовала.

Бас Чуковскийдың ертегіде, егер бы емес көмек ара көк таулардың, барлық аңдар қорқынышта бы алдым Тараканищем тағы және қазір түршікті. Мында ұрыларды сотпен өзімен жазалау жолға қойды. «Азаткердің-торғай» күту стали. Ауылдастың сабырының адақ келді.

Сынық совхоз «пазиқ», қиын қарға болбырда буксуя, алғаш бір ұрының апанынан сыртқа ша селу ауды, ал кейін ауыл арамның жолына деген шықты. Жетеу берік шаруалар, ухабам ырғаққа деген шайқақтай, агрессивті үндемеді. Бу тегіс демнен өжет салонның сылбыр ауасында темекі шекті. Бақырда, жылтырақ жалтырлармен еденге уже задом ша мұзды қыртысқа жергілікті ұрылар елозили. Кім біздің аулымызда оларды ша аттарға білмеді? Олардың бол- бесеулер: Леха Силин, Каредь, зыка, Колчинаның және Юрконың Петькасы Гуров - сол олар бой соңғы сегіз жастың безнаказанно соңғы бас ауылдастардың созды.

Ғана милиция туралы осы сезбеді.

Қолдар - қайда байланыстырмады денутся? Оларды жеңілтек алды, ақылға келу алып бермеп. Да және кез дөп - в түсті подгадали. Кейін түннің «жұмысының» ең түс.

«Пазиқ», ырылдай, үшін село жіберді, ша орманның ауыл арамның жолының.

Жолай үндемеді. Бас-басы өзі себе. Барлық сөздермен түсінікті бол-. Ни в прокурорлар, ни в адвокаттар ешкім ынталанбады.

Табан километрде тұрып қалды. Мында жол бар- тура ша Кодаярви орманның көлінің жағасына. Қозғағышты басып тастады. «Қонақтарды» қарға вытолкнули. Екі пешняні алып берді және ша кезекке суат шабуға бұйырды.

Қардың бұлттары қиын бізге деген наползали. Күн бой тасалатты. Жел көтерілді. Завьюжило. Мороз кешқұрым қатайу стал.

Тоғыт- ұрыларды ешкім жиналмады, ал жақсылап проучить олар ер-. Әдептілік ебдейсіз уақиғалар болатын. дөрекіліктің нашарының.

Совхоз гаражда біз распили екі шөлмек тура кеңірдектен. Тұра. Рақымсыз қара бидайдың нанының тілімі бір барлықта болды. Біз над жамандықпен үшін жеңісті іштік.

Мен ғой осы кешпен қалаға деген кеттім, ал таңертең ауылдан позвонили: Юра Гуров бас себя қорада асылды.

Егер бы емес осы қоңырау, мен бы, тегі, туралы көк рукавичку олай және емес еске алды.

Чудодейственным бейнемен, айқын, сияқты ояу, мен жыла- Юркоға, жас, қамқорсыз көрдім, қалтақ еріндермен, переступающего жалаңаяқ ножонками суық еденде.

Оның мұңды-зарлысының: «Миня тыйе эн! Миня тыйе эн! Миня тыйе» эн!, - мені оглушило.

Мен өткір, дейін аурудың, таурат арқау: Иисус еске алды жайдан-жай от түптің білді, кім оны сатады. Ғана қашан ұстаз, нанның тілімін кінәде обмакнув, Иуде әперді, ғана «кейін және Иуду деген кірді сайтан» сего тілімнің. Кәсіби милиционерлік жаргонда сол «подстава» аталады.

Юрконың, Юрконың. сенің тағдырың мен - кінәрат. Қарамастан және кінәнің сезімі өседі.