2-тапсырма Мына мақал-мәтелдердің ішінен антонимдерді тап.
1) Қорлық өмірден ерлік өлім артық.
2) Ер бақыттың қонғанын білмейді, ұшқанын біледі.
3) Ақымақ бұзуға бар, түзеуге жоқ.
4) Өлі арыстаннан тірі тышқан артық.
5) Ер бір рет өледі, қорқақ мың рет өледі.
6) Алтау ала болса – ауыздағы кетеді, төртеу түгел болса – төбедегі келеді.
7) Ескіні жамап киіп, жаңаны іздеп тапқан артық.
8) Көп ақымақтың ағасы болғанша, бір ақылдының інісі бол.
9) Ащы менен тұщыны татқан білер, алыс пенен жақынды жортқан білер
3-тапсырма Берілген бір түбірге әр түрлі жұрнақ жалғау арқылы бірнеше туынды түбір жасаңдар.
Көз,
көр,
ал,
тас,
жаз,
оқы.
4-тапсырма
Берілген сөздердің әрқайсысы бірнеше мағынада жұмсалатындай етіп сөйлем құраңдар. Ақ, кілт, көз, шаш, суық, шық, жарық.
Орта деңгей В1
13-апта
Проза және поэзия. Себеп-салдар ыңғайластық жалғаулықтар (бастап,бері,кейін,сонымен,сондықтан,себебі,өйткені,сол себепті,алайда,қарағанда салыстырғанда)
Көркем сөз өзін екі формада танытады: өлеңдік (поэзия) и өлеңдік емес (проза). Әул баста жоралғылық және сакралдық, сондай-ақ, көркем мәтіндерде өлеңдік форма үстемдікке ие болып келді. Сөз саптаудың ырғақтық реттелуі «басқаларға қарағанда қоғамды ұйыстыра алатын» аса маңыздылық ретінде сезіледі, ойға оралады : «Өзінің айырықша маңыздылығы арқасында жиі және дәлді қайталауға ұшырайды. Бұл форманы есте сақтауға оңай болуға мәжбүрлейді, кез келген сөз және сөз тіркесімен айтыла салмайтын, қайта таңдаулы қолданыстармен айшықталған нәрсе оңай есте» деп атап көрсететеді М.Л. Гаспаров . Өлеңдік (поэтикалық) тілдің біздің жадымызда өмір сүру қабілеті прозаға қарағанда аса маңызды және даусыз бағалы қасиеті, оның көркем мәдениет құрамындағы тарихи ілікілігіне байланысты болып келеді. Антика дәуірінде сөз өнері мифологиялық және құдай мадағы поэзиясының (мейлі ол эпопея немесе трагедия болсын) жолын басып өтіп, әлі күнге дейін өздік көркем емес, шешендік және іскерлік (Демосфен), философиялық (Платон мен Аристотель), тарихи (Плутарх, Тацит) болып есептелетін прозаға өтетін жолды еңсерді. Көркем проза (тәмсіл, мысал, ертегілер) фольклордың құрамында өмір сүріп, сөз өнерінің мінберіне өңмеңдемеді. Ол өз құқығын біртте бірте жеңіп алды. Тек Жаңа уақытта сөз өнеріндегі поэзия мен проза в искусстве слова стали сосуществовать «терезесі тең» өмір сүре бастады да, оның үстіне соңғысы суырлып алға шықты (оның үстіне XIX ғасырдың 30 жылдарынан бастап орыс әдебиетінде де тап сондай болды).
Достарыңызбен бөлісу: |
