12. Организм реактивтілігі, оның түрлері. Реактивтілік және төзімділік. Реактивтілікті айқындайтын факторлар, генотип, жас және дене конституцияның маңызы.
Реактивтілік-сыртқы орта ықпалдарының әсерлеріне тұтас организмнің,оның жекелеген ағзалары мен жүйелерінің тіршілігін өзгертіп жауап қайтару қасиеті немесе қабілеті.
Реактивтілік организмнің әртүрлі деңгейінде байқалады.Мыс,молекулалық деңгейде реактивтіліктің мыс,ретінде орақ тәр жасушалық анемия кез S гемоглобин молекуласының оттегінің аздығына гемолизбен жауап қайтаруын айтуға болады.
Реактивтіліктің көріну түрлеріне қарай екі топқа бөлінеді:
Нормергия;
Патергия;Ол өз алдына:
Гипрергия;
Гипергия;
Анергия;
Дизергия;
Гиперергия-реактивтіліктің жоғарылуы;бұл кезде ауру туындататын әсерлерге байланысты дене қызымы қатты көтеріледі,қабыну қарқынды болып,қабынулық сіңбенің тосқауылдық қызметі ұлғаяды,фагоцитоз және антиденелер өндірілуі артады;жараның бітуі тездейді.
Гипергия-организм реактивтілігінің төмендеуі;бұл кезде қабыну сылбыр өтеді,дене қызымы қатты көтерілмейді,жараның бітуі баяулайды.
Анергия-реактивтіліктің мүлде болмауы;Ол шала туылған нәрестелер мен қарт адамдарда байқалады.
Дизергия-оның қалыптан тыс,бұрмаланып сапалы өзгеруі.Оған мысал рет,тербелістік ауру кез температуралық әсерлерге қан тамырларының реакциялары қалыптан тыс бұрмаланып,ыстыққа тарылып,суыққа кеңеюін келтіруге болады.
Төзімділік- ауру туындататын ықпалдарға организмнің тұрақтылығы.Төзімділік спецификалық және бейспецификалық,олар өз алдына туа пайда болған және жүре пайда болған деп бөлінеді.
Реактивтілік организмнің төзімділігі емес,ол төзімділіктің белсенді түрімен жақын келетін түсінік.Кей жағдайларда реактивтілік төмен болғанда төзімділік жоғары болуы мүмкін.
Реактивтілікті түрлік,топтық,даралық деп ажыратады.
Достарыңызбен бөлісу: |
