Асептика. Анықтамасы, асептиканың түрлері
Сіреспенін негізгі симптомдары -
жүктеу/скачать 388.97 Kb.
|
| Сіреспенін негізгі симптомдары - бұлшық еттік гипертония, ригидтілігі,
тонустык және клоникалык тырысулар. Сіреспенің төмендеген формасында ригидтілік шайнау мускулатурасынан, беттен басталады. Жоғарылаушы форма, жараның айналасындағы бұлшық еттердің ригидтілігінің бастапқы кезде пайда болуымен сипатталады. Тырысулар бастапкы кезеңде жергілікті сипат алып, тризм (шайнау мускулатурасының спазмы), дисфагия (жұткыншақ мускулатурасының спазмы), шүйде бұлшық еттерінің ригидтілігі, бет мускулатурасының спазмы (risus sardonicus) түрінде көрінеді. Сіреспенің үдеген кезінде опистотонустың (иілген қалып - арқа және мойын бұлшық еттерінің тонустық жиырылуы салдарынан тым артық жазылуы) дамуымен тұлғаның, арқанын, іштің бұлшық еттеріне таралады. Тырысулар мардымсыз сыртқы тітіркендіргіштермен - жарықпен, күрт дыбысқа, шамалы түрткіге шақырылады. Тырысудың ұзақтығы - бірнеше се- кундтан бірнеше минутқа, есі бұл кезде сақталады. Тырысу бұлшық еттердегі айқын ауру сезімімен қабаттасады. Жалпы тырысу уақытында тынысалу тоқтап, тырысудың барлык кезеңіне созылады, ал ұзақ ұстама кезінде асфик- сиядан науқастың өлімі орын алуы мүмкін. Тырысулар жұқпалы аурудың жалпы белгілерінің: жоғары дене қызуының, тахикардияның, жоғары тершеңдіктің төңірегінде көрінеді. Емі. Сіреспелі науқасты жекешеленген, тыныш, қараңғыланған бөлмеге жатқызады, тырысуды өз уақытында тыныс алудың бұзылысын анықтау және басу үшін, тәулік бойына бақылайды. Емі кешенді болуы керек, оны лажы ба- рынша ертерек бастау керек. Ол тырысумен күресті, тыныс алуды компенса- циялауды, дезинтоксикациялық трансфузиялық терапияны, арнамалы анти- бактериалды және антитоксикалық терапияны қамтиды. Жергілікті тырысулар кезінде транквилизаторларды (мысалы, диа- зепам), нейролептиктер (хлорпромазин, дроперидол) т.б. колданады. Ауыр жағдайларда жалпы тырысулар кезінде бұлшық еттік релаксант- тарды барбитураттармен немесе диазепаммен бірге қосып пайдаланады. Антидеполяризациялаушы релаксанттарды бастапқы дозада 0,5 мг/кг, содан соң препараттың куаттаушы дозасын енгізеді. Релаксанттарды енгізу міндетті түрде ӨЖЖ трахеостома арқылы 7-10 тәулік бойына жүргізуді қарастырады, ал ауыр жағдайларда - 30 тәулікке дейін немесе одан артық (тырысудың ба- сылуына дейін). Бұлшық еттік релаксанттар және ӨЖЖ сіреспенің қысқа бастапқы кезеңінде, тырысудың жылдам үдеуінде, нейроплегиялық заттардың және барбитураттардың тиімсіздігінде, тыныс алудың жеткіліксіздігінде, аспирациялық пневмонияда көрсетілген. Кешенді емдеуде гипербариялық оксигенацияны (барокамерада емдеу). Арнамалы терапияны токсин қанда айналымда болған кезде (2-3 тәу. кейін ол қанда жойылады, антитоксинге қол жетімсіз болып, нерв жасушала- рына енеді) лажы барынша ертерек бастау керек. Сіреспеге қарсы сарысудың тәуліктік емдік дозасы - 100 000-150 000 ХБ, курстық - 200 000-350 000 ХБ. Тәуліктік дозаның жартысын натрий хлоридінің изотониялық ерітіндісінде 1:10 сұйылтады және вена ішіне тамшылатып енгізеді, қалған жартысын бұлшық ет ішіне біруақытта салады. Сіреспеге қарсы ү-глобулинді бұлшык ет ішіне 20 000-50 000 ХБ дозада курстық ем ретінде (бастапқы доза - 10 000 ХБ, содан соң күнделікті -5000 ХБ-тен) енгізеді. Балаларда курстық доза 3000-6000 ХБ-тен, Сіреспелік анатоксинді бұлшық ет ішіне - 0,5 мл-ден үш рет, 5 күн аралатып енгізеді. Трансфузиялык дезинтоксикациялык терапияны дезинтоксикациялык 107. Хирургиялық туберкулездің этиологиясы және патогенезі. Сүйек-буындық туберкулез, онын түрлері. Сүйек-буындық туберкулездің клиникасы және саралау диагностикасы. Сүйек және буынның туберкулезінің жалпы және жергілікті емі. Оперативті емге көрсеткіштер. СҮЙЕКТЕР ЖӘНЕ БУЫНДАР ТУБЕРКУЛЕЗІ Сүйектер және буындардың туберкулезбен зақымдалуы екіншілік бо- Лады. Көбінесе өкпелердің зақымдалуы жиі болып, содан соң – лимфалық Түйіндердің және сірлі қабықтардың, содан кейін сүйектер және буындар (барлық туберкулез орналасуынын 10%) зақымдалады. Сүйектердің туберкулезбен зақымдалуының негізгі орналасуы – ұзын Түтікті сүйектердің эпифизі және саусақтар бунақтарының диафизі. Сүйек- Буындық туберкулезде көбінесе жиірек омыртқа зардап шегеді (туберкулезді Спондилит – 40%), жамбас-сан буыны (туберкулезді коксит – 20%), тізе буы- Ны (туберкулезді гонит – 15-20%). Сүйектердің және буындардың туберкулезі туберкулез микобактериясының Бастапкы ошақтан немесе басқа ағзалардағы ошақтардан гематогенді жолмен Тасымалданудан дамиды. Кох бактериясының орныккан орнында туберкулезді Төмпешік пайда болып, канағысының баяулауы байқалатын, балалардағы өсіп Келе жаткан эпифиздің жілік майынан қабыну басталады. Біріншілік остит не- Месе туберкулезді остеомиелит осылай калыптасады. Туберкулезді төмпешіктер Сүзбе тәрізді некрозға ұшырайды, олардың айналасында біріншімен қосылатын Жаңа төмпешіктер түзіледі, конгломерат некрозға ұшырайды, оның айнала- Сында грануляция түзіліп, содан соң олар да некрозданады. Некроздың тара- Луы некрозды массада орналасқан сүйек тінінің аймағы жанасып тұрған сау Сүйек тінінен толығымен бөлектеніп, сүйектік секвестрдің кұрылуына әкеледі. Туберкулездің қабыну ошағының үдемелі дамуы буындарға таралып, буын Қапшығының тінінде төмпешіктердің түзілуімен, соңынан сүзбе тәрізді не- Крозданады және буын шеміршектерінің және оған жанасып тұрған сүйек Тіні аймақтары бұзылады. Синовиалды қабықтың біріншілік зақымдалуы 5% жағдайда ғана кездеседі (туберкулезді синовит), мұндай жағдайда үдеріс Сүйектердің буындық шеттерінің бұзылуынсыз қолайлы өтеді. Сүйек-буындық туберкулездің ағымында үш фазаны ажыратады (П.Г. Кор- Нев бойынша): • I фаза – преартриттік: сүйек эпифизінде, буынға жақын сүйектік Ошақтың құрылуы; • II фаза – артриттік: қабынудың сүйектен буынға ауысуы, екіншілік ар- Трит дамуы; • III фаза – постартриттік: аурудың нәтижесі, үдерістің тұрақтануы. Сүйектер және буындар туберкулезі 593 Сүйек-буындық туберкулездің мұндай фазаларға бөлінуі, аурудың Клиникалық көрінісін және емдік шараларды анықтайды. Науқасты тексеру жалпы қабылданған сызбанұсқа бойынша Жүргізіледі: шағымдарын, анамнезін айқындайды, клиникалық тексеруді Жүргізеді. Аурудың басталуында науқастар тәбеттің нашарлауына, Тез шаршағыштыққа, жүргендегі шаршағыштыққа, дене салмағының Төмендеуіне, субфебрилді дене температурасына шағымданады. Туберкулездік сынаманың оң болуында, бұл белгілер жалпы туберкулездік Интоксикация синдромын біріктіреді. Аурудың анамнезін жинағанда, оның дамуының реттілігін айкындайды: ба- Сында қол-аяк қызметінің бұзылысы, содан соң қозғалыс кезінде ауырсынудың Косылуы, көбінесе арқада, жамбас-сан буыны және тізе буындарының Аймағында. Ауру сезімі әдетте жүрген кезде, тұлғаны еңкейткенде Күшейеді. Ата-аналарында туберкулездің болғандығын, туберкулездің ашық Формасындағы науқастармен қатынаста болу мүмкіндігін, ықпал ететін Моменттерді – жарақаттар, жұқпалы ауруларды өткізгендігін айқындау. Науқасты қараған кезде дене салмағының төмендегенін (арықтык), бір Жақты қол-аяғының біреуінде бұлшыкеттер атрофиясын, тері жамылғысының Және шырышты қабықтардың бозғылттығы байкалады. Сүйектер және буындар туберкулезінің ерте рентгенологиялық белгілері Кеуекті сүйектің метафиз аймағында келесі өзгерістерді қамтиды: остеопороз, Жұқа көлеңке түріндегі жарықтану аймағындағы секвестрлер - «еруші қант Шакпағы» симптомы. Остеосклероз және периостит болмайды. Үдерістің Буынды қамтығанында, бастапқыда кеңеюді, содан соң буын саңылауының Туберкулездік сынаманың оң болуында, бұл белгілер жалпы туберкулездік Интоксикация синдромын біріктіреді. Аурудың анамнезін жинағанда, оның дамуының реттілігін айқындайды: ба- Сында қол-аяк қызметінің бұзылысы, содан соң қозғалыс кезінде ауырсынудың Косылуы, көбінесе арқада, жамбас-сан буыны және тізе буындарының Аймағында. Ауру сезімі әдетте жүрген кезде, тұлғаны еңкейткенде Күшейеді. Ата-аналарында туберкулездің болғандығын, туберкулездің ашық Формасындағы науқастармен қатынаста болу мүмкіндігін, ықпал ететін Моменттерді – жарақаттар, жұқпалы ауруларды өткізгендігін айқындау. Науқасты караған кезде дене салмағының төмендегенін (арықтык), бір Жақты қол-аяғының біреуінде бұлшыкеттер атрофиясын, тері жамылғысының Және шырышты қабықтардың бозғылттығы байкалады. Сүйектер және буындар туберкулезінің ерте рентгенологиялык белгілері Кеуекті сүйектің метафиз аймағында келесі өзгерістерді қамтиды: остеопороз, Жұқа көлеңке түріндегі жарықтану аймағындағы секвестрлер - «еруші қант Шакпағы» симптомы. Остеосклероз және периостит болмайды. Үдерістің Буынды қамтығанында, бастапқыда кеңеюді, содан соң буын саңылауының Тарылуын, буын шеміршектерінің және сүйектердің желініп қалғандығын, Тісшеленгенін анықтайды. Сүйектер туберкулезін созылмалы гематоенді остеомиелитпен дифферен- Циациялау керек (12-кесте). 12-кесте. Созылмалы гематогенді остеомиелит пен сүйектер туберкулезінің дифферен- Циалды диагностика белгілері Созылмалы гематогенді остеомиелит Сүйек туберкулезі Клиникалық белгілері Жедел ауру кезеңінің болуы Ұзын түтікше тәрізді сүйектер диафизінің Жиі зақымдануы Аурудың біртіндеп дамуы Көбіне ұзын түтікше тәрізді сүйектердің, Омыртқаның метафизі мен эпифизінің, Зақымдануы Туберкулезбен ауыратын наукаспен Байланыстың болмауы Жалпы туберкулездік интоксикация Белгілерінің болмауы Буын процесіне өте сирек катысу Бұлшықет атрофиясы сирек кездеседі Аяқ-қол дамудан қалыс қалмайды Александровтың теріс синдромы Іркілді абсцестердің болмауы Ашык формалы туберкулезбен ауыратын Науқаспен байланыс Жалпы туберкулездік интоксикация Белгілерінің болуы Жақын тұрған буындардың жиі зақымдануы Үнемі бұлшықет атрофиясы анықталады Аяқ-қол дамудан қалыс калады (өсуаймағының зақымдануы) Александровтың оң синдромы Салқын іркілді абсцестердің болуы 594 12-Тарау. Арнайы хирургиялық инфекция 12-кестенің соңы Созылмалы гематогенді остеомиелит Зертханалық деректер Сүйек туберкулезі Перифериялық канда нейтрофильді лейко- Перифериялық канда лимфоцитоз Цитоз Туберкулездік сынамалар (Манту, Пирке ре- Туберкулездік сынамалар оң Акциясы) теріс Іріңді шығару кезінде арнамалы емес ірің Тектес микрофлораны, көбінесе стафилокок- Іріңді шығару кезінде туберкулездің микро- Бактерияларын шығарады. Кты шығарады Рентгенологиялық белгілері Остеосклероз Периостит Остеопороз Периоститтің болмауы Секвестралды кораптың болуы Тығыз сүйек секвестрлері Секвестралды қораптың болмауы, Сүйек қуысында айқын шектер жоқ «Еріп жатқан қант» типті секвестрлер Омыртқа туберкулезі (туберкулезді спондилит) – сүйектер туберкулезінің Өте жиі орналасатын жері. Әдетте ерте жастағы балалар ауырады. Екі- Төрт омыртқаның зақымдалуы болып, көбіне кеуде, сирек-омыртқа Бағанының бел бөлімінде. Клиникалық көрінісі үдерістің даму фазасына Байланысты. Преспондилолитикалық фаза үшін (туберкулезді үдеріс омыртканың Денесінде орналасады) жалпы туберкулез интоксикациясының белгілері тән, Бала нашар тамақтанады, арықтайды, қыңқылдайды. Манту реакциясы оң, Лимфоцитоз, ЭТЖ жоғарылауы байқалады. Омыртка жағынан клиникалык көріністер болмайлы Диагнозлы кою 108. Туберкулезді лимфаденит, клиникасы, диагностикасы, емі. ТУБЕРКУЛЕЗДІ ЛИМФАДЕНИТ Туберкулезді лимфаденит – лимфа түйіндерінің туберкулезді табиғатымен Қабынуы – туберкулездің көрінісі организмнің жалпы ауруы сияқты . Көбінесе, әсіресе балалық шақта біріншілік туберкулез кезеңінде Кеуде ішіліклимфатүйіндерінін зақымдануы қосарланады. Лимфа түйіндерінің Жеке топтарының салыстырмалы бөлектеніп зақымдалуы, егер туберкулезді Лимфаденит екіншілік туберкулез ретінде байқалса, басқа ағзалардағы ескі Белсенсіз туберкулездік өзгерістер нәтижесінде болуы мүмкін. Туберкулезді Лимфадениттің пайда болу жиілігі туберкулездің айқындылығына және тара- Луына, әлеуметтік жағдайға байланысты. Балалардағы перифериялық лимфа түйіндерінің туберкулезбен Зақымдануын өкпеден тыс туберкулездің белсенді формасы болғанда Анықтайды. Инфекцияның кіру қақпасы таңдай бадамшалары болуы мүмкін, осылар Зақымдалғанда, үдеріске мойын немесе төменгі жақ асты лимфа түйіндері Қатысады. Инфекция кеуде ішілік лимфа түйіндерінен, өкпелерден немесе Басқа ағзалардан өте жиі лимфо-гематогенді жолмен таралады. Туберкулезді лимфадениттің үш формасын ажыратады: инфильтративті, Казеозды (жыланкөздермен және оларсыз) және индуративті. Клиникалық көрінісі. Аурудың жедел басталуында дененің жоғары темпе- Ратурасы, туберкулез интоксикациясының симптомдары, лимфа түйіндерінің Ұлғаюы, жиі айқын қабыну – некротикалық өзгерістермен және перифо- Калды инфильтрациямен байқалады. Туберкулезді лимфадениттің лимфа Түйіндерінің басқа зақымдануларынан ерекшелейтін өзіне тән белгілері – Периадениттің болуы: зақымдалған лимфа түйіндері өзара бір-бірімен Қосылып, әртүрлі көлемде түзілген конгломерат түрінде анықталады. Балаларға қарағанда үлкендерде жиірек ауру біртіндеп басталады, лимфа Түйіндері аздап ұлғаяды және қабынудың көбінесе қарқынды сипатына бай- Ланысты жыланкөздер сирек түзіледі. Өте жиі мойын, төменгі жақ асты және қолтықасты лимфа түйіндерінің Зақымдалуы байқалады. Бір немесе екі жакты лимфа түйіндерінің бірнеше Топтары катысуы мүмкін. Диагностика үшін клиникалык белгілерінен басқа, наукасты кешенді тексе- Румен анамнездік мәліметтерді есепке алудың үлкен маңызы бар: туберкулезді Науқастармен қатынастың болғандығы, туберкулинге реакцияның нәтижелері (Манту реакциясы – көп жағдайда ол айқын болады), өкпелер және Баска ағзаларда туберкулезді закымданудың болуы. Диагноз кою кезінде Зақымдалған лимфа түйіннен алынған биопсияның нәтижелері маңызды Роль ойнайды. Мойын, төменгі жақ аймағында, қолтық асты және шап Аймақтарындағы жұмсақ тіндерде рентгенологиялық қою көлеңке түрінде Аныкталатын түйіндерде кальций шөгінділері түзілуі мүмкін. Туберкулезді Лимфаденитті бейарнамалы іріңді лимфадениттен, лимфогранулематоздан, Қатерлі өспелердің метастазынан және т.б. дифференцияциялайды. Туберкулезді лимфадениттің емі лимфа түйіндерінің зақымдалу сипа- Тына және басқа ағзалардағы өзгерістердің айқындылығына байланысты. Белсенді үдеріс кезінде бірінші қатардағы препараттарды тағайындайды: Аминосалицилді қышқылмен немесе этионамидпен, протионамидпен, пи- Разинамидпен, этамбутолмен біріктірілген антибиотиктер. Емі ұзак уақыт Жүргізілуі керек – 8,12 немесе 15 ай. Ірінді үдеріс косылғанда, кең спектрлі Антибиотиктер тағайындалады. Лимфа түйіндерінің казеозды зақымдалуында 109. Актиномикоз. Патогенез, белгілері. Диагностикасы және емі. АКТИНОМИКОЗ Актиномикоз (actinomycosis) – актиномицетпен шақырылатын (сәулелі Саңыраукұлакпен) шоғыр және үдемелі түрде өсетін, тығыз инфильтраттар Түзілуімен және созылмалы ағыммен сипатталатын арнайы инфекционды Ауру. Патогенез. Адамның жұқтыруы саңырауқұлақтар орныққан дәнді Дакылдардың дәндерін шайнағанда немесе жұтқанда, астықтардың Бөлшегімен, сена, сабан, тыныс алғанда, ауыз қуысынын, жұтқыншағының, Ішектің, бронхылардың шырышты қабатына сәулелі саңырауқұлақ түскенде Болады. Енген жеріне байланысты актиномикоздың мойынбеттік, ішектік не- Месе өкпелік формалары дамиды. Саныраукұлақтың енуіне жауап ретінде тіндерде, ағаш тәрізді Тығыздыкпен ерекшеленетін және жаңа тіндерді камтумен үдемелі өсетін Гранулемалардын түзілуімен қарқынды созылмалы қабыну пайда болады. Түзілген инфильтраттың тереңінде жұмсарған, кұрамында сұйық іріңі және Саңыраукұлактың шоғырлары болатын, және иреленген жыланкөздер неме- Се жаралар түзіп, ашылатын ошақтар анықталады.Аймақты лимфа түйіндері Үлкеймейді, тек флегмоналар, абсцестер дамуымен екіншілік іріңді инфек- Ция косылған кезде, аймақтық лимфаденит қалыптасады. Қантамырларға Инфильтраттардың өсе бастауы инфекцияның генерализациялануына – ар- Найы актиномикоздык сепсиске әкелуі мүмкін. Клиникалық көрінісі. Актиномикоздың өте жиі (50%) орналасатын жері – Бет және мойын. Инфильтраттар төменгі жақ және мойын аймағында ор- Наласады. Ауру жасырын, біртіндеп, жедел белгілерсіз басталады. Өте ерте Байқалатын симптом – жақтардың құрысуы, содан соң тығыздану, шайнау Бұлшықеттерінің ісінуі пайда болады, үдеріске тері астылық шел май, тері, Кейде сүйек катысады. Өте тығыз, қозғалмайтын инфильтрат анықталады. Бұл кезеңде оны туберкулездік лимфаденитпен, өспемен дифференцияция- Лау керек. Үдеріске біртіндеп төменгі жақ бұрышы, мойын аймағындағы тері Қатысады. Оның түсі көкшіл-қоныр қызылға айналады, осы жерде ағаштәрізді Тығыздықтағы, терімен және терен жатқан тіндермен жабысқан инфильтрат Пальпацияланады. Инфильтрат аймағында соңынан іріңді бөліністерімен көптеген ирелен- Ген жыланкөздер пайда болады. Ірің сұйық, иіссіз, құрамында ұсақ түйірлер, Саңырауқұлақтың шоғырлары болады. Диагнозды нақтылау үшін іріңді микроскоп астында немесе теріден, лим- Фа түйінінің инфильтратынан биоптаттар алып зерттейді. Іріңнен немесе Тіндерден саңырауқұлақ шоғырының табылуы актиномикоз диагнозын рас- Тайды. Ішек актиномикозының жиі орналасатын жері – соқыр ішек және Кұрт тәрізді өсінді, тоқ ішек және жіңішке ішектің басқа бөлімдері сирек Зақымдалады. Инфильтрат ішектің барлық қабатын қамтиды, ішастарға, Іш қуысының қабырғасына енеді. Шырышты қабатта инфильтраттың Ыдырауынан жаралар түзіледі, ыдырап бара жатқан инфильтрат іш Қабырғасы арқылы сыртқа (көптеген іріңді, кейде нәжісті жыланкөздер Түзілуімен) немесе көрші ағзаға: несеп куыққа, бүйрекке, ішперде артылық Кеңістікке ашылуы мүмкін. Ішті пальпациялағанда инфильтрат өте тығыз, Қозғалмайтын, іш қабырғасына немесе көрші ағзаларға еніп өсетін, өспе Тәрізді түзілім түрінде, аныкталады. Пайда болған өспені, аппендикулярлы Инфильтраттан дифференцияциялау керек: соңғысы, жедел аппендицит Ұстамасынан кейін бірден дамиды және қабынуға қарсы емнің әсерінен Кейін тез регреске ұшырайды. Өкпе актиномикозы өкпе тінінде арнайы өзіне тән гранулемалардың Түзілуімен сипатталады. Тығыз инфильтрат өсіп бара жатып үдеріске па- Ренхиманы, плевраны, бронхтарды, өкпе қантамырларын қатыстырады. Ол Плевраға, кеуде куысының кабырғасына еніп өсіп, көкетке, көкірекаралыққа Таралуы мүмкін. Инфильтраттың ыдырауы абсцестердің, каверналардың, Жыланкөздердің түзілуіне әкеледі. Саңыраукұлақ шоғырларынан тұратын ірің Инфильтраттың ыдырауы абсцестердің, каверналардың, Жыланкөздердің түзілуіне әкеледі. Саңырауқұлақ шоғырларынан тұратын ірің Инфильтраттың бронхқа ашылғанда қақырықпен немесе сыртқа (кеуде қуысы Қабырғасына еніп өскенде) шығуы мүмкін. Үдеріс айлап, тіпті жылдап созы- Луы мүмкін және ауыр пневмосклерозға әкеледі. Клиникалық ағымына қарай өкпе актиномикоз, бастапкы кезеңде анти- Бактериалды терапияға көнбейтін, созылмалы бронхопневмонияны еске Түсіреді. Дифференциалды диагностиканы өспемен, өкпе туберкулезімен Жүргізеді. Өкпедегі инфильтраттың болуын рентгенологиялық зерттеуде Қиындықсыз анықтайды. Рентгенологиялық әдісті, компьютерлік томогра- Фияны, бронхоскопияны пайдалану, клиникалық ағымының ерекшелігі (инфильтраттың өсуі, оның ыдырауы, антибактериалды терапия әсерінің Тиімсіздігі) өкпе туберкулезін, обырын жокка шығаруға және актиномикоз Диагнозын қоюға септігін тигізеді. Асқынған жағдайларда үдерістің кеуде Куысының қабырғасына таралуы,актиномикозға тән терінің зақымдануының Клиникалык көрінісі – диагнозға күмән туғызбайды. Үдеріске бронхтар немесе плевра қатыскан жағдайда бронхо немесе торако- Скопиядан алынған қақырықтан, іріңде, биоптаттарда друздардың кездейсок Табылуының үлкен маңызы бар. Актиномикозды емдеу үшін ренттенотерапиямен йод препарттарын (ка- Лий йодиді) біріктіріп қолданады. Беттің және мойынның актиномикозы емге Жеңіл көнеді, болжамы тіпті асқынған формаларында да қолайлы.Ішек, өкпе Актиномикозында соған ұқсас консервативті терапияны жүргізеді. Бастапкы Сатысында болжамы қолайлы. Консервативті терапияның сәтсіздігінде Хирургиялық жолмен емдеу көрсетілген – ішек немесе өкпенің бөлігінің ре- Зекциясын консервативті терапиямен біріктіреді. Ұзақка созылған жағдайда, Басқа ағзаларға еніп өскенде, ауыр іріңді асқынулар дамығанда (іріңді плев- Рит, медиастенит, ішперде арты кеңістік флегмонасы) шұғыл паллиативті Күйдіргі (сибирская язва). 601 Операция – флегмонаны ашу, көкірек аралыкты, плевра куысын дренирлеуді Орындайды. Өкпе және ішек актиномикозының асқынған формаларының болжамы Қолайсыз. жүктеу/скачать 388.97 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|