42
жасуша араларындағы мембраналарының неліктен құйылыспайтындығы әлі
күнге дейін ең үлкен жұмбақ болып отыр. Мысалы, өсімдіктердің цитокенезі
кезінде Гольджи аппаратының көпіршіктері жасушалық пластинкалар құра
отырып бірігеді, ал эндоплазматикалық
ретикулумның мембраналары
Гольджи аппаратының элементтерімен жаңадана синтезделген ақуыздың
тасымалы кезінде кейде бірігіп тұрады және т.б.
Негізі қалыпты жасушалар қалыпты жағдайда бір-бірімен өте сирек
бірігеді. Бұл ережеге ұрықтану үрдісі бағынбайды. Оған қоса, дәл осындай
ережеге
бағынбайтын
тағы
бір
жағдай
бар:
жоғары
сатылы
саңырауқұлақтардағы плазмогамия үрдісін
мысалға келтіруге болады, ол
кезде
бір
ядролы
гаплоидты
жасушалар
құылысып,екі
ядролы
(дикариондарды) жасушаларды түзеді. Мұндай жасушалар екі ядролы түрін
сақтай отырып, митоздық көбею нәтижесінде жеміс денешіктерін түзеді.
Қалыпты жағдайдағы жасушалардың құйылысуы сүтқоректілерде де
болады. Мысалы, жасушалар бұлшықет талшықтарын түзген кезде
құйылысуы мүмкін. Сонау ХІХ ғасырда көлденең жолақты бұлшықеттің
миофибриллдері поликариондарда – ірі ұзын көп ядролы жасушаларда
түзілетіні
көрсетілген.
Поликариондар
дегеніміз
–
бір
ядролы
миобласттардан құралған өнім болып табылады.
Ісік жасушаларының құйылысуы қарапайым іс болып табылады,
кейде
in vivo жағдайда ісік жасушасы қалыпты жасушамен де құйылысуы мүмкін.
Жасушалардың кездесоқ құйылысуы бойынша тәжірибелер in vitro
жағдаййда да жүргізілген. Осындай тәжірибе нәтижесінде «химералы»
немесе аллофенді тышқандарды – яғни ұлпаларында әртүрлі генотипті
жасушалары бар жануарлар алынады.
21 сурет. Аллофенді тышқандарды алу.
Достарыңызбен бөлісу: