112
Көзін салып,
ойланып кейбір сөзін
«Рас-ау», - деп, мағынасын ол да ұғар, - осы Лермонтовтан аударған «Альбомға» атты
өлеңінде
Абай кімнің қажетіне жарайды деген мәселені қозғайды. Осы орайда 1-қара сөзіндегі бас
жағында келетін мына жолдар ойға оралады: «Ақыры ойладым: осы ойыма келген нәрселерді
қағазға жаза берейін, ақ қағаз бен қара сияны ермек қылайын, кімде-кім ішінен керекті сөз тапса,
жазып алсын, я оқысын, «керегі жоқ» десе, өз сөзім өзімдікі дедім де, ақыры осыған байладым,
енді мұнан басқа ешбір жұмысым жоқ».
Енді Абай Лермонтовтың өзіне үндес шығармасын аударып, мынаны айтып отыр:
Қол
жазуды еңбек ет жатпа бекер,
Бұл көңілсіз дүниеден көп жыл өтер.
Өзі қысқа, өзі асау тентек өмір,
Арттағыға бір белгі қойса не етер? – деген аудармашы Абай, Лермонтов шығармасын аудара
отырып, өз пікірін де анық білдірген.
Лермонтовтың өлеңі «Альбомға» деп аталғаны тегін болмаса керек. Ақын жазған сөздерін
кейінгілерге өнеге етуге құштарлық ниет білдірсе де, айналасындағы адамдарға сырын ақтарудан
тартылған.
Достарыңызбен бөлісу: