27
сақтау шыдамдылығына қарай шараптар жас, шыдалған, шыдалмаған,
маркалық және коллекциялық болып бөлінеді.
Түсі бойынша шараптар ақ, қызғылт және қызыл болып бөлінеді.
Біріншіге ашық – қамыс түстес, мысалы жас Алиготе, янтарлы түске
дейінгілер – ақ мускат немесе ақ Портвейн, ал кейде ақ-қоңыр түсті –
Француз шампаны жатады. Қызғылт және қызыл шараптардың түстері өте
көп ашық рубин түстен бастап тұнық гранат және кірпіш түсіне дейін. Уақыт
өткен сайын ақ шараптар сарғая бастайды және тұнық түске ие болады, ал
қызыл шараптар керісінше, ағарады, олардың бояғыш заттары тұнбаға түсіп,
ал шие – таңқурай түстілері кірпіш-қызыл және топаз түстеріне ауысады. Бір
қатар мемлекеттерде сары шараптарға тотыққан шараптарды – токай,
эчмиадзин, кахетин, ескі мадера және хересті жатқызады. Олардың түсі
орташа және қатты шығарылған шайдың түсі сияқты болып келеді.
Көмірқышқылының мөлшері бойынша табиғи шараптар тыныш,
газдалған және көмірқышқыл газымен қаныққан болып бөлінеді. Құрамында
көмірқышқыл газының мөлшері артық болатын шараптар жасанды газдалған
және табиғи шымырлайтын болып келеді. Соңғылары әлсіз шымырлайтын
болады
(француздық әдіс бойынша көмірқышқыл газымен қанықтыру
арқылы) және
нағыз
шымырлайтын
шараптары - екінші рет ашыту арқылы
көмірқышқыл газымен қанықтыру әдісімен жасалған болады.
Достарыңызбен бөлісу: