ДЖЕР ТЮРМЕДЕ-ХАПИСДЕ САГЪЫШЛА

ДЖЕР ТЮРМЕДЕ-ХАПИСДЕ САГЪЫШЛА

Джан-джаныуар болмагъан бир джер табыб,

Шошлукъда, Бошлукъда, Хошлукъда бир кесек джашар эди...

Солуб, тынчайыб, джангыдан кюч-къарыу алыб,

Джерге, джердегилеге да тансыкъ болуб,

Артха – дуниягъа – алай бир къайытыр эди.

Минг-минг джаннга – ачый, къыйнала –

Бу Джерде, бир джерде турургъа буюрулгъанды.

Буюрулгъанды Джерде тууаргъа, джашаргъа, ёлюрге да.

Барыбызгъа да юйдю эмда къабырды.

Аны ючюнбюзмю былай дженгил да, сабыр да?!
Болджал ашыкъдырады бизни.

Кюрешебиз ангыларгъа

Джети къат Кёкню-Джерни-Джюрекни-Сёзню...

Ачыкъларгъа кюрешебиз ташаны-туруну да керти магъанасын.

Дунияны, джашауну да ара багъанасын

Таяныргъа табалмай, къыйналабыз.

Табабыз заман да, кюч да, мадар да.

Айрымканда тургъаныбызны да унутабыз,

Унутабыз тёгерегибиз тенгиз-терк болгъанын.

Джутаргъа боллукъду тенгиз.

Ол къоркъуу да бирикдирмейди бизни.
Ангылы инсанлабызмы биз?

Къаллай адамлабыз биз?

Адамлабызмы биз?
Кийик сюрюуге, джыйын джанлыгъа да ушагъан

Бу адам атлы джамагъатлада

Кёзюу-кёзюую бла файгъамбарла,

Шыйыхла, акъылманла чыгъа келмеселе,

Джер эртде кёмюллюк болур эди къарангыгъа.
Кюнюбюз иги-аман болса да,

Кёлюбюз иги-аман болса да,

Не болса да –

Бу Джерден башха Джер джокъду бизге,

Бу Джерден башха юй джокъду бизге,

Къачар, барыр джерибиз джокъду:

Тёгерек – тенгиз.
Аллах джандетинден къыстаб,

Бизге джашаргъа бу Джер айрымканны берген эсе,

Джандетге къайытыргъа излеген –

Тюшюн, тюзел, Адам бол деген эсе,

Хакъ джолгъа къайытыргъа кюрешейик,

Хакъ джолда барыргъа кюрешейик,

Тюрмебизни да джандет этерге кюрешейик.

Къарауул, сакълауул болмаса да.

Бу Джер айрымкандан-тюрмеден

Бизге къачар-кетер джер джокъду, джол да джокъду –

Тюбсюз, джагъасыз, чексиз тенгизди тёгерек.
Джол джокъду Хакъ джолдан башха;

Ол да – ийнаннганлагъа.

Алай эсе, Адам болуб,

Бир-бирибизге дагъан болуб,

Иги болуб, халал болуб, тюз болуб

Джашамасакъ – тюб боллукъбуз биз.

Юй бийчеге, тос къатыннга да ушайды джашау.

Ёлмей, аладан айырылыргъа джокъду мадар.

Джер юйден кетиб,

Бир башха юй-юйдеги, джашау къураргъа да джокъду мадар.
Алай эсе, бу Джер юйюбюзню,

Джарашдырыу бла, джасау бла,

Бир-бирибизни кёллендириб, къууандырыб джашау бла

Къысха ёмюрюбюзню да узакъ-узун этерге боллукъбуз,

Тюрмебизни да джандет этерге боллукъбуз.
Бизге соруб джаратмагъанла бизни.

Биз сайлаб алмагъанбыз бу дунияны, джашауну.

Алай а,

Джашауубузну, дуниябызны да тюрлендирирге боллукъбуз,

Биз Адам болургъа, Кёкге джууукълашыргъа да боллукъбуз.
Джер айрымканда-тюрмеде тутмакъла эсек да биз,

Джолдан аджашыб, артха туракълай эсек да биз,

Дагъыда эс джыйыб, къарайбыз, барабыз алгъа.

Эркинлик, Тюзлюк, Керти джашау – бары да алда.

Сен поэтсе – халкъны кёллендир, учундур, алда.

Ёлюм бла бошаллыкъ эсе да джашау,

Саудан ёлюб къалмагъанлагъа махтау.

Башха дуниялагъа да къазыкъ урлукъбуз биз.

Алдады джашауу адам улуну.

Аллах джаратмагъанды андан сыйлыны, андан онглуну.

Не этгенле аллай бир – мен сууурча аладан?

Файгъамбарны умметинден тюлмеми мен –

Адам ючюн, Халкъ ючюн кюреширге керек тюлмеми мен7

Адам эсенг, адамланы да Адам этерге, Халкъ этерге кюреш.

Аллах берген фахмунгу, билиминги, рысхынгы алагъа юлеш.

Ёзденлик эте, адамлыкъ эте, Адам бола джаша –

Аллахны келечилерине уша,

Аллахны-Адамны да разы эте джаша.

КЪЫЗ БЛА ДЖАШ

Къыз бла джаш –

Кёз бла къаш,

Боюн бла баш,

Терек бла Таш.
Джаш бла къыз –

Ай бла джулдуз,

Сёз бла макъам,

Къама бла къын.

Кёкде, кёлде да джан,

Кёзде, сёзде да джан.

Джаш бла къыз –

Тёнгек бла джан.

ТАБИГЪАТНЫ ДЖАНГЫЛЫЧЫ БОЛУРБУЗМУ БИЗ?

Кёклени, Джерни да биз джаратмагъанбыз,

Биз джаратхан затла тюлле Джашау, Ёлюм да.

Джангыз аланы ангыларча, алагъа тыйыншлы болурча,

Алай ангыны, кючню тилейик къадардан.
Базманлашыб туралла джашау бла ёлюм,

Аякълашыб келелле къууанч бла бушуу.

Шыбырдагъан, шууулдагъан, учуннган джашиллик да,

Къач келгенлей, болады къуу-шуу.

Ол – тюрленмезлик джоругъуду табигъатны.

Ангылагъанлыкъгъа аны,

Рахатланыб къалалмайды эс-джюрек-ангы.

Таш башында да джашау этерге кюрешебиз,

Бу дуниядан кетмезге кюрешебиз,

Бу дунияда къалыргъа кюрешебиз.

Ызыбызны къояргъа кюрешебиз,

Къызыбызны, джашыбызны,

сохталарыбызны къояргъа кюрешебиз,

Атыбызны-тукъумубузну къояргъа кюрешебиз,

Иннетибизни-сёзюбюзню-ишибизни къояргъа кюрешебиз.

Ёлюрге, джокъ болургъа излемейбиз биз.

Кетсек да –

Къалыргъа излейбиз биз.

Аллах берген бу Джер джандетде

Хатагъа хайыр болмайыкъ биз,

Игиге аман болмайыкъ биз,

Аманатха хыянат болмайыкъ биз.
Джашауну, Ёлюмню да биз джаратмагъан эсек да,

Джашауну джанында болайыкъ биз.

Аллах берген джашауну,

Алллах бизге аманат этген джашауну

Бузаргъа, къысхартыргъа, юзерге

Кимни барды эркинлиги? Бир кишини да.

Аллах буюрмагъан затлагъа къыйнаргъа,

Харам, гюнах затла бла къыйнаргъа

Джангыз бир адамны джокъду эркинлиги.

Аланы къара кючледен сакъла, къору дегенди,

Джаша, къууан, зауукълан дегенди;

Халалны-харамны, сууабны-гюнахны, игини-аманны –

Барын айыртханды, кёргюзтгенди –

Бизге джашауну берген Аллах

Къалай джашаргъа кереклибизни да билдиргенди.
Аллах буюргъан Хакъ джолда барыргъа унамай,

Джашауубузгъа, Джашаугъа къоркъуу сала эсек,

Кеси-кесибизден бошай эсек,

Сора кимге, неге салайыкъ дау? Терслейик кимни?

Биз да – аланы туудукълары –

Бу дуниягъа да тыйыншлы болалмай эсек,

Сыйрат кёпюрден ётерча джашаялмай эсек,

Ахырзаманны чакъыра эсек Джерге,

Сора, дау салайыкъ кимге, неге?

Табигъатны джангылычы болурбузму биз?