Документтеріңізді көрсетіңіздер! — деп тақым- дап болмады.
Бізден документ қалғалы қашан! Документ де- геннің қандай болатынын да ұмыттық,— деді Леонид күліп. Алдында күліп есіміз шығып отырған біз, тағы да ду күлдік. Лейтенант біздің әртүрлі системалы қа- ру-жарағымызға, шетелдік киім-кешегімізге күдіктене қарап шығып кетті.
Ңате істедік. Бізді бастап алып бара жатқан адамды тауып алып, әлгі лейтенантты кездестіру ке- рек еді. Ол бастап бара жатқан адамда әрқайсымызға жеке-жеке болмаганмен барлығымызга бір документ болса да бар шығар,— дедім серіктеріме.— Ол адамға документ тексеріп жүріп өзі де кездеседі. Мына купе- ден шықсақ қайтып кіруіміз де қиыя,— деді Леонид.
Сонымен документ туралы әңгімені ұмытып та кет- тік. Сөз езіміз бара жатқан Москва жайына көшті.
Әрине, әкем Москвада болса бір көріп қалар едім. Бірақ майданда шығар. Көре алмайтын шығар- мын,— деді Григорий пистолетін тазалап отырып.
Кім біледі?.. Мүмкін Москвада шығар, қаіідан білесің! — деді де, Леонид ауыр күрсінді.— Өзімнің көрем деп үміттенетін әкем де, шешем де жоқ. Оларды әлдеқашан жұтқанмын!.. Олар тірі болса, тым болма- са, хат жазып тұрар едім ғой!..
Өз өмірі туралы сөйлей отырып, ол бір кезде маған қадала карай қалды да:
Вася, сенің әкең де, шешең де, тіпті әйелің де бар ғой! Біраң сен оларға бара алмайтын шығарсың! Сенің туған жерің Москвадан өте қашық. Оларға сен хат та жазбайсың, жазуға мүмкіндігің де болған жоқ. Олар сені өліп қалды деп ойлайтын шығар... Бірақ се- нің аман-есен, фашистердің зәресін ұшырып жүрге- ніңді олар қайдан білсін! — деді менің иығыма қолын салып.
Вася үйіне соғыс біткен соң бір-ақ барады,— де- ді Григорий менің көңілімді ауламақшы болып.
Үшеуміз осылай әртүрлі әңгімемен отырып ұйқта- мадық. Әсіресе Григорий Москваға — үйіне келе жат- қанына өте қуанышты.
Бір станцияда бізді бастап бара жатқан адам келіп, біраз отырды. Ол Ворошилов жолдастың қабылдауын- да болатынымызды, бізге Орталық штабтың жанында орын дайындалғанын, тура соған барып түсетінімізді ескертті. Бірақ Алексеенконың Москвада үйі бар, әке- сі бар екенін айтып, бір күнге рұқсат алдық та, штабқа ертеңінде түс ауа баратын болып келістік.
Достарыңызбен бөлісу: |
