Likvidlilikni qoplash ko‘rsatkichi - Liquidity Coverage Ratio (LCR)
37
LCR=
(yuqori sifatli aktivlar)/(30 kun mobaynida sof pul chiqimlari) ≥100%
LCR 30 kunlik muddatda kapital chiqimini yuqori likvidli aktvlar zaxirasi
bilan qoplanishini ko‘rsatadi.
Banklarda moliyalashtirishning yetarliligini nazorat qilish maqsadida Net
Funding Stability Ratio (NFSR) ko‘rsatkichini 2018 yildan boshlab joriy etish
37
Basel Committee on Banking Supervision (www.bis.org). 2010 year
58
ko‘zda tutilgan. Ushbu ko‘rsatkich mavjud va talab qilinadigan moliyalashtirish
hajmi o‘rtasidagi nisbat shaklida aniqlanadi.
Banklarda moliyalashtirishning yetarliligini nazorat qilish- Net Funding
Stability Ratio (NFSR) ko‘rsatkichi
38
NSFR=
(Mavjud
barqaror
manbalar)
/
(talab
qilingan
barqaror
manbalarning foydalanilishi) ≥ 100%
Yuqoridagi yangi talablar bank tizimida joriy etishda quyidagi muammolar
yuzaga kelishi mumkin:
Oddiy aksiyalar salmog‘ini oshirish uchun qo‘shimcha aksiyalarni
muomalaga chiqarish va investorlarni jalb etish, aksiyalar taklifining ortishi
hisobiga aksiya bahosining pasayishi;
Taqsimlanmagan foyda salmog‘ini oshirish borasida aksiyadorlar o‘rtasida
manfaatlar kelishmovchiligining yuzaga kelishi;
Iqtisodiy retsessiya sharoitida sof foydani oshirish imkoniyatining
cheklanishi;
Yangi likvidlilik talabini joriy etish hisobiga daromadlilikning pasayishi;
Banklarning kreditlash ko‘lamining qisqarishi va h.k.
Bazel-1 standartiga ko‘ra, tijorat banklari aktivlari yoki ularning IIHT
mamlakatlarida ro‘yxatdan o‘tgan banklar va boshqa depozitar institutlarning
kreditlari, kafolatlari bilan ta’minlangan kreditlar va boshqa aktivlar 20 % risk
darajasiga ega. Holbuki, mazkur standartga ko‘ra, tijorat banklari tomonidan
mijozlarga berilgan kreditlar 100% risk darajasiga ega.
Biz ekspertlarning Bazel qo‘mitasining banklar faoliyatidagi kredit riskini
aniqlashda mijozning IIHTga a’zolik omilini hisobga olmaslik xususidagi fikriga
qo‘shilamiz. Fikrimizcha, kredit riskini baholashda Bazel qo‘mitasi tomonidan
taklif qilingan standart yondashuvdan kredit riskini baholashda foydalanish
maqsadga muvofiqdir. Buning sababi shundaki, birinchidan, kredit riski darajasi
38
Basel Committee on Banking Supervision (www.bis.org). 2010 year
59
mijozning xalqaro reyting agentliklari tomonidan berilgan reyting ballari asosida
aniqlanadi, reyting ballari esa, ob’yektiv voqelikni aks ettiradi. Ikkinchidan,
standartlashgan yondashuvni qo‘llash oson.
Bazel-1 tizimiga binoan risk darajasini o‘lchash standart koeffitsientlari
aktivlarning keng toifalariga, chunonchi: davlat (suveren), bank va korporativ
aktivlarga beriladi. Masalan, korporativ riskni qoplash uchun qarz oluvchining
kredit sifatidan qat’i nazar kapitalga 8% (ya’ni riskni o‘lchash koeffitsientining
100%) miqdorida ajratmalar qilish nazarda tutiladi.
Ichki reytinglar asosidagi yondashuvda kredit riski darajasi bankning ichki
reytinglariga asoslangan ballarga bog‘liq ravishda belgilanadi. Banklarning ichki
reytingi esa, mijozlarning kredit tarixiga asosoan belgilanadi. Mazkur yondashuvda
uch muhim jihat mavjud:
bank o‘zining va o‘z kontragentlarining krizis yoki bankrot imkoniyatlariga
mustaqil baho berishni amalga oshirishga qodir bo‘lishi lozim;
bank risklarga integral baho bera olishi zarur;
ichki baholash bank qanday ma’lumotlardan foydalanishiga bog‘liq bo‘ladi,
ya’ni bank o‘z risklarini ishonchli ma’lumotlarga muvofiq o‘lchashga qodir
bo‘lishi shart.
Kapitalga qo‘yiladigan talablarni hisoblashda IRB yondashuvlarida faqat
kutilmagan zararlar (Unexpected Loss–UL)ga berilgan baholar hisobga olinadi.
Kutilayotgan zararlar (Expected Loss–EL) kreditlar bo‘yicha ko‘riladigan
zararlarni qoplashga mo‘ljallangan zaxiralarga kiritiladi.
Hisoblangan zaxiralar kutilayotgan zarardan kamroq bo‘lsa, zaxiralarning bu
taqchilligi tartibga soluvchi kapitaldan teng qismlarga bo‘lib hamda birinchi va
ikkinchi daraja kapitallaridan chegirib qolinadi. Zararlarni qoplashga mo‘ljallangan
zaxiralarning ortiqcha qismi ikkinchi daraja kapitalga, lekin yuqori limit bilan
qo‘shib qo‘yiladi.
O‘zbekiston Respublikasida tijorat banklarining aktivlarini riskka tortishda
xalqaro Bazel qo‘mitasi tomonidan ishlab chiqilgan 4 ta risk darajasi hisobga
olingan: 0%, 20%, 50%, 100%. Ammo riskka tortish bo‘yicha Qo‘mita tomonidan
60
belgilangan barcha talablar respublikamiz bank amaliyotida o‘z aksini topgan.
Masalan, hukumatning qimmatli qog‘ozlari riskka tortilayotganda ularning
muddati Bazel andozalari bo‘yicha hisobga olinadi. Ya’ni, hukumatning faqat 90
kungacha muddatga chiqarilgan obligatsiyalari va boshqa turdagi qimmatli
qog‘ozlari risk darajasiga ega emas. Hukumatning 90 kundan ortiq muddatga
chiqarilgan barcha qimmatli qog‘ozlari 20 % risk darajasiga egadir.
Respublikamizda esa, hukumatning qimmatli qog‘ozlariga qilingan investitsiyalar
risk darajasiga ega emas. Holbuki, inflyatsiya va devalvatsiya ta’sirida qimmatli
qog‘ozlarga banklar tomonidan qilingan investitsiyalarning real qiymatini pasayish
xavfi mavjud.
Loyihalarning risklarini boshqarish nuqtai nazaridan Bazel-II standartini joriy
etish banklar tomonidan moliyalashtiriladigan loyihalarning risk parametrlarini
asoslashga nisbatan talablarni asta-sekin kuchaytirilishini taqozo etadi. Bunda
mazkur talablar banklarning o‘zlari tomonidan ham, davlat tomonidan ham
standartlashtiriladi. Bunda asosiy e’tibor loyihalar risklari ustidan nazorat nafaqat
kredit arizasi berishning dastlabki bosqichida, balki tegishli kredit liniyalari amalga
oshirilishiga qarab bosqichma-bosqich amalga oshiriladi.
Bazel-II standarti talablarini bajarish borasidagi tayyorgarlik tadbirlarini
amalga oshirish jarayonida bitimni milliy bank tizimlari sharoitiga moslashtirish
bilan bog‘liq bo‘lgan bir qator qiyinchiliklar, murakkabliklar yuzaga kelishi
mumkin.
Ta’kidlash joizki, Bazel qo‘mitasi tomonidan ishlab chiqilgan yangi
standartlarni amaliyotga joriy etish murakkab va qiyin jarayon hisoblanadi. Shu
sababli, qator mamlakatlarda mazkur standartlarni joriy etish muddatlari
kechiktirilmoqda. Xususan, AQShda ushbu yangi standartlarning talablariga
hozirgi kunda yigirmataga yaqin bank rioya qiladi. Buning sababi shundaki, bitim
kichik va o‘rta banklarga uni joriy etishga qilinadigan ko‘p miqdordagi xarajatlar
bilan taqqoslaganda juda kam ustunlik beradi. Bundan tashqari, AQSh nazorat
organlari rezervga ajratiladigan kapital hajmlarining kamayishi mamlakat bank
tizimining risklari hajmini oshirishi mumkinligidan qattiq xavotirga tushmoqda.
61
Bazel-II hujjatida yangi standartlarga o‘tish muddatlari Bazel Qo‘mitasi tomonidan
quyidagicha ta’riflangan: “Mazkur hujjat jahon mamlakatlarining nazorat organlari
o‘rtasida ularga kapitalning yetarlilik miqdorini aniqlashning yangi sxemasini
qabul qilish imkoniyatini bu ular faoliyatining ustuvor vazifalariga ko‘proq
darajada mos kelgan paytda ko‘rib chiqishni taklif qilish maqsadida tarqatiladi”
39
.
Bazel-II asosiy hujjatining mazmuni ruhi va so‘ziga ko‘ra aniq va tushunarli
bo‘lishi uchun shuni e’tiborga olish lozimki, uning matnida Bazel-1 hujjatining
40
kapitalni turli toifalarga mansub deb topishning asosiy qoidalariga tegishli bo‘lgan
qoidalari Bazel-II sxemasida o‘z kuchini saqlab qolishiga va Bazel Qo‘mitasi
tomonidan qabul qilingan va tayyorlanayotgan boshqa yigirma hujjatni
o‘zlashtirish lozimligiga to‘g‘ridan-to‘g‘ri ishoralar mavjud. Yana bir muhim
shart–Qo‘mita mafkurasi va metodologiyasining negizi hisoblangan asosiy
tamoyillarni
41
sinchiklab o‘rganish.
Respublikamiz tijorat banklarida 2019 yil 1 yanvardan boshlab esa K1 ning
eng kam darajasi tavakkalchilikka tortilgan aktivlarning 3 foizi miqdoridagi
konservatsiyalangan kapital buferini hisobga olgan holda 0,145 (14,5) foiz
miqdorida ta’minlashlari lozim.
Достарыңызбен бөлісу: |