Педагогикалық институты аманжол күзембайұлы еркін әбіл тарихнам а


Позитивизм тарихнамасының ерекшеліктері



бет62/124
Дата19.03.2023
өлшемі0.67 Mb.
#470947
1   ...   58   59   60   61   62   63   64   65   ...   124
Kuzembayuly-A-Abil-E-Tarikhnama

2. Позитивизм тарихнамасының ерекшеліктері.
Жоғарыда көрсеткеніміздей капиталистік қатынас қарыштап дамып жатқан елдердегі өндірістік революция нақтылы ғалымдардың дамуын тездетті. Техни­калық және жаратылыстану ғылымдарындағы жаңалықтар өндірістің дамуына игі әсерін тигізелі. Жаратылыстану ғылымыңдағы Ч.Дар­­вин­нің эволюциялық тео­­ри­ясы қоғамтанушыларды өз концепция­ла­рын қайта қарауға ынталандырды.
Міне осындай жағдайда дүниеге позитивизм идеясы келді. Филосо­фия ғылымының аясында пайда болған позитивизм түсініктері тарихшы­лар тарапынан да кең қолдау тапты. Тарихшылар деректерді сын тезінен өткі­зе отырып, одан нақтылы білім алуға тырысты. Ғалымдар енді шаруа­шы­лық және әлеуметтік мәселелерге кеңірек көңіл аудара бастады. Олар­дың арасында «Фактлер плюрализмі»теориясы, тарихи процеске эволю­цио­нистік тұрғыдан қарау, тарихи заңдарға функционалистік көзқарас сияқты концепциялар кең етек алды.
Позитив тарихшылары деректерді талдау әдістерін одан әрі дамытты. Олар статистикалық және салыстырмалы–тарихи әдістерді кіргізді. Тарих процеске саяси, экономикалық, әлеуметтік, биологиялық, идеологиялық, географиялық, психологиялық тағы да басқа сол сияқты факторлардың әсер ететіндігін анықтайды. Тарихшы өз зерттеулерінде осы фактор­лар­дың барлығын ескеруі қажет. Сонда ғана оның шығармасының нәтижелі бо­луы мүмкін. «Фактлер плюрализмі» теориясының мәні осында. Жоға­ры­дағы факторларды тең ұстай отыра позитивист–тарихшы дегенмен өз шы­ғар­масын көп факторлардың біріне ереше көңіл аударады. Олар «Прогресс теориясын» одан әрі дамытты.
Позитивизм ілімінің негізін қалаушы француз математигі О.Конт. Өзінің көзқарасын 1832–1842 жылдары жазған «Позитивті философия курсы» еңбегінде жария етеді. Ол барлық ғылымдарды теориялық және қол­данбалы деп екіге бөледі. Тарихты ол қосымша пән деп есептеді. Ол жаңа қоғамды кең заңдылықтарын зерттейтін – әлеуметтану ғылымын ой­лап тапты. Жаңа ғылым тарихшылар тапқан фактілердің бір–бірімен се­беп–салдарлық байланысына талдау жасайды. Осылайша тарихтың заңды­лы­ғы ашылады. О.Конт адамзат тарихының дамуын кезектесіп келетін үш деңгейге бөледі (үш деңгейлік заң). Біріншісі теориялық (көне дәуір мен орта ғасыр), келесісі метафизикалық (XVI– XVIII ғасырлар) соңғысы по­зи­тивтік немесе ғылыми (қазіргі уақыт). Бір деңгейден келесісіне қоғам эволюциялық жолмен жетеді.
Позитивизм идеяларын қолдаған ағылшын тарихшыларының бірі Им­по­лит Адольф Тэн. Ол 1863–1854 жылдары «Ағылшын әдебиетінің та­ри­хы», 1876–1893 жыл­дары «Происхождение современной Франции» ат­ты еңбектер­інде жаңа әдістерді пайдалана отырып жазды. Бірінші кітап тарихи–генетика­лық, ал екіншісінде «психологиялық» әдіс пайдаланды. Оның тарихи концеп­ция­ларына қысқаша тоқталып өтейік: Қоғамның пси­х­о­­логиясына үш фактор әсер етуі мүмкін. Кез келген елдегі тарихи про­цеске әсер ететін негізгі фактор­ларды И.Тэн «нәсіл–расса» деп атайды. Яғни сол елдің халқының ұлттық ерек­шеліктері. Келесі фактор сол елдің гео­графиялық саяси–әлеуметтік жағдайы. Ал соңғысы «Тарихи сәт» (исторический момент) – Тарихи дәстүр, география­лық орта және ұлттық ерек­шелік негізінде «тарихи сәт» қалыптасады. Осы кон­цеп­цияны пай­далана отырып И.Тэн 1871 жылы Франциядағы Перион коммуна­сының бас­тауына тоқталады. Ол мұрағат қорларынан біраз құжаттыр жинап XVIII ғасырдағы француз рево­люциясының тарихын баяндайды. Халықтық қоз­ғалыстың екі тобына ол ерекше тоқталады. Алғашқы топ қарапайым халық. Оны автор дөрекі, надан, ағарту философиясын бойына сіңірген, алдында кездескенің қиратушы, талқандаушы күш ретінде суреттейді. Екіншісі якобин­шілер. Бұлар ерекше бір психологиялық тип. Руссоның идеясында тәрбие­ленген, өмірде өзіне орын таба алмаған, тағдырына өкпелі, былшыл, артық әңгі­меге жақын, өнбейтін шаруаның соңынан қуатын адам. Яғни революция қоғам­ға пайдасы аз, бар құнды­лық­ты қирататын қозғалыс. И.Тэннің кітаптарын кон­сер­вативті топ зор ықыласпен карап алады.
Бірақ XX ғасырдың басында француздың А.Олар атты тарихшысы И.Тэн еңбегіне күйрете соққы берді. 1907 жылы оның «Тэн–тарих­шы­сы» – атты кітабы жарық көрді. Онда ол Тэннің пайдаланған құжаттары өтірік деген қорытындыға келді. Олар ғылыми анықтама аппаратын толық тек­серіп, кейбір құжаттарды пайдаланудағы И.Тэннің оның мазмұнын әдейі бұзғандығын, кейбір фактілер негізінде бұрыс қоры­тынды жасағандығын атап көрсетті. И.Тэн шығарма­лар­ының қоғамдағы тұрақтылықты сақтауға бағытталмаған, зияңды еңбек екенд­і­гін дәлел­деуге тырысты.
Ағылшын елінде позитивті идеяны қолдаған тарихшы Генри Томас Бок­аль болды. Ағылшының белгілі тарихшысы 19 тілді білді, кітапха­на­сы­нда 22 мың кітабы бар еді. Оның арманы «Адамзат өркениетінің тари­хын» жазу еді. Алдымен «Ағылшын өркениеті тарихы» атты екі томдық ең­бегі жарық көрді. Ол адамзат тарихы табиғат тарихының жалғасы ре­тін­де көрді. Тарихшы табиғи ортаны, байлықтың бөлінісін, халықтың өсімі про­цесін, әсіресе, білімнің жи­нақ­талуын зерттеуі қажет. Бокаль қоғам эво­лю­циясының факторларын сипат­тайды. Көне қоғамда өркениет жетіс­тіктері географиялық ортаға тәуелді еді. Өркениет өзінің келесі деңгейінде азаматтың ақыл–ойына байланысты дамыды. Оның концепциясының негіз­гі идеясы – өркениет адамның ақыл–ойы эволю­циясына байланысты.
XIX ғасырдың екінші жартысында Алмания жерінде белгілі тарих­шы Ранке негізін салған мектеп өкілдері неміс тарихнамасында өз ор­нын ал­ды. Олар көбінесе сыртқы саясат пен дипломатия тарихына аса на­зар сал­ды. Олар­дың қатарына Г.Зибель, Г.Грейгке және Иоган Густав Берихад Дройзен жатты.
Генрих Зибель тапсырмасымен «Герман империясының негізін қалау» атты шығармасымен неміс тарихнамасын байытты. Г.Грейгкенің «Не­міс тарихы» монографиясы, И.Дройзеннің «Прусс саясатының та­ри­­хы» зерттеуі де тарихнамаға қосылған үлкен үлес еді. Бұл шығар­ма­лар­ды неміс қоғамын біріктіру процессіндегі Пруссия миссиясы мен Гоген­цол­лердердің рөлін дәлел­дейді.Сол кезеңде Алманияда елдің экономикасы мен әлеуметтік тарихын зерт­теуге ат салысқан да ғалымдар болды. Елде позитивистік тұрғыдағы сая­си экономия тарихи мектебі қалыптасты. Бұл мектептің көрнекті өкілдері Г.Шно­ллер, А.Ваг­нер, Л.Бренитано еді. Аты аталғандар негізінде экономикалық фак­тор­ларға көңіл аударды. Олар экономикалық фактор психологиялық және табиғи факторлардың өзара тығыз байланыста ғана оң нәтиже бере­тіндігін дәлел­деді. Сонымен қатар гогонцоллерндердің әлеуметтік мис­сиясы концеп­ция­сын негіздеді.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   58   59   60   61   62   63   64   65   ...   124




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет