129
Бала
Аю
Автор: Бұрынғы өткен заманда бір патша болыпты. Оның үш қызы,
əйелі болған екен. Патша қалаға кетпек болып, үш қызынан сұрапты:
Патша: Қыздарым, не алып келейін қаладан базарлыққа?
Үлкен қызы: Əке, маған маржан алып келші.
Патша (ортаншы қызынан)
: Қызым, саған не алып келейін.
Ортаншы қызы: Маған бір алтын жүзік алып келіңізші.
Патша ең кіші қызынан сұрапты: Қызым, саған не алып келейін?
Кіші қызы: Əке, маған бір жаңғақтың
бұтағын алып келсеңіз жақсы
болар еді.
(Патша арбасын қостырып, қалаға жүріп кетті. Қалаға барып, бір
қанша жерге түсіп тұрса, бір кісі маржан алып, кетіп барады екен. Сол
кісіні тоқтатып)
Патша: Əй, кісі, маржаныңды қаншадан сатасың?
Кісі: Əрқайсысын бес сомнан сатып жүрмін.
(
Бес сомды беріп, маржанды қалтасына салып жатқанда, бір кісі
алтын жүзік сатып жүр екен.)
Патша: Ей, балам, қаншаға сатасың?
Бала: Алты сом.
(Ақшасын беріп, жүзікті алып, арбасына мініп кетеді. Кетіп бара
жатып бір бауды көріп, ең кіші қызының тілегін орындамақшы болады.
Арбасынан түсіп, бауға кірсе, бау-бақша жайқалып тұр екен. Жаңғақтар да
көп екен. Жаңғағына қараса, ерекше жарқырап тұр. Патша жақынырақ
келіп, оның алтын жаңғақ екенін көреді.)
Достарыңызбен бөлісу: 
