24
бірлігі ретінде В.Н.Мясищев теориясына негіз болды. Екі
категорияда да өмір сүру іс-әрекетінің үрдістерінде жүзеге
асатын
потенциалдық құбылыс, іс-әрекет үрдісінің өзекті
болатындығы көрсетілді (Василюк, 2003, 165б.). Іс-әрекет және
қарым-қатынас екі бөлек категория болған.
Әдіснаманың жаңа
типті көшбасшысы болған Г.П.Щедровицкий алғаш рет
академиялық
психологияны
түсіндіре
отырып,
жаңа
психологияның негізі ретінде кең таралған, академиялық
психологияны дамытатын тәжірибе қажет екендігін негіздеді
(Щедровицкий, 1997).
Бүгінгі күні психологиядағы Л.С.Выготский, А.Р.Лурия және
А.Н.Леонтьев мектептерінің біртұтастығын ескеретін болсақ,
мәдени іс-әрекеттік парадигма жөніндегі
мәселелердің маңызы
зор болды. А.Н.Леонтьевтің теориясы жалпы психологиялық
парадигма болды. Оның мақсаты: сананы постулат немесе шарт
ретінде емес,
психология мәселесі ретінде, «нақты ғылыми
психологиялық зерттеу пәні» ретінде қалыптастыру болды.
Сонымен, психиканың төменгі және жоғарғы деңгейлерімен
айналысатын психологияның
орнына олардың іс-әрекет
теориясында психиканың қоғамдық-тарихи өзіндік идеясымен
байланысты біртұтастығы пайда болды.
Достарыңызбен бөлісу: