Кадырбек Керимбаев (Саяковский), 2014. Бардык укуктар корголгон

© Кадырбек Керимбаев (Саяковский), 2014. Бардык укуктар корголгон

Текст же анын үзүндүлөрүн коммерциялык максатта пайдалануу жана нускасын чыгаруу уруксат эмес

ББК 84 Ки 7-5

К 93

ISBN 978-9967-13-840-7

Адам түгүл алдаарың чын шайтанды.

Баш мыйзамга байлап коюп тагдырын,

Байкуш элдин акыл-эси чайкалды.

Өз элинин жолун бууган уңгулуу.

Партиялык – басмачылык топ түзгөн,

Батыш жактын сен аткарган буйругу.

Тагдырды эмес, ычкыр болду чечкени.

Сел экенин эл деле өзү түшүнбөйт,

Сен акырын буруп салдың тескери.

Алмай-жулмай... жалаң байлык оюңда.

Бийлик бүгүн жалгыз сенин колуңда.

Алымсынбай болдуң эле сагызган.

Такталды анык мародёрлук жоругуң,

Табакташтар көчүгүңдү жабышкан.

Кейидик кийин “желим” деп.

“Самопал” наамын дагы алды,

Самолёт, паспорт, темир жеп.

Химиялык беле кубулуш?

Эшекке далай жүк болоор,

Эл билбей калган “сырыңыз”...

Кыргыздын тилин сүйбөгөн.

Чегишкен “круг” чылымын,

Чечендер менен түрмөдөн ...

Азыр да кубат деми бар.

Ар-намысы жоктордон,

Автобуска толчу эли бар.

Мандатсыз калса маңка экен.

Камчыбекти эми көрөбүз,

Кармашаар күчү канча экен?

Секирсе мейли “забордон”,

“Серкелерди” айдап салса экен!

Бийликтен калды камчы жеп.

Чыдайт ко эми баарына,

Чын күйсө кыргыз калкы деп.

Эр жигит бийлик талашса,

Элдин да коёр шарты көп.

Жем болбош керек чабагы,

Жей бербеш керек жаяны.

Өзгөрмө келет замана,

Өзгөрбөйт анык адамы.

Камчыбек деле бу күндүн,

Жаяны десек жаяны,

Каманы десек каманы!
- 2 -
Жетесиз билет кайсы кеп, ботом,

Жетиктин бири Камчыбек ботом.

Тирүүлөй кошок кошту деп жүрбө,

Тилдүүлөр тапчу шарты көп, ботом.

Чын күйгөн киши чыңырып туруп,

Чыгарып бугун алчу кеп, ботом.

Чыркырап калды эл деген, ботом.

Көйгөйлүү ишти көтөргөндөргө,

Көө сүртүп кеттиң, сен деген, ботом,

Тамтаңдап барып камалып калдың,

Талапты койбой эл менен ботом!

Күтүүсүз жерден чамындың, ботом.

Торпоктой болуп сайгактан качкан,

Тосмого барып чалындың, ботом.

Келаткан тактап Кум-Төрдүн ишин,

Кендирин кестиң Садырдын, ботом!

Көңтөрүп салдың үмүттү, ботом.

Бел туткан далай жигиттер сени,

Бет алды тарап киришти, ботом.

Кум-Төрдөн жечү тарп аңдып барып,

Кузгундар сага күлүштү, ботом.

Көтөрүп чыкпай кыргызды, ботом.

Чынгызхан болуш колуңдан келбей,

“Жылдыздан” болдуң ”куйруктуу”, ботом.

“Забордон” ашып түшчү эле мурда,

Сагынган балдар бир кызды, ботом.

Чочутуп сүрү элдердин, ботом.

Калдастап алды калганда чиркин,

Кадактап алтын бөлгөндүн ботом.

Садырга кылтак сала албай турса,

“Забордон” аттап сен бердиң, ботом!

Ишкерден элең акылдуу.

Чыгарган элең ыр жыйнак,

Чыгарбай калды атыңды.

“Акундан” акча сапырып,

Акындык демиң басылды.

Банктардын ачтың эшигин.

Атамбай, Отунбайлардын,

Аарчыдың окшойт өтүгүн...

Теңелчү сага бүгүн ким?...

Тегирмен тартат көчүгүң.

Тереңдер сенден адашат.

Партияларды кадимки,

Басмачы десек жарашат.

Арак заводду эле алалы,

Ар кандай пикир жаратат.

Балээни келбейт баштагым.

Тактаган далай эсепчи,

Тапканын, элден катканын,

Бабановдун биз билген,

Башкача жазсак жактарын.

Желкелеп “жаңы байларды”.

Өнөктөштөрү “өлгөндө”,

Өзү чоң байга айланды.

Шайкасы мыйзам чегинде,

Шайланаар жерге шайланды.

Балакай жатат дымыгып.

Чыр салбас бекен – дейбиз да,

Чыккандан кийин тыныгып.

Мародёрлордун калбасын...

Маңкасы чыгып... чубуруп?

Шерттешип алган ок беле,

Шер Болот берген бок беле?

Өзүнө жүрөт келе албай,

Өзөртө теке сокту эле.

Мырзалыкты мындай кой,

Мышыкча ары жок беле?

Бул иш боюнча 6 ай депуттатык комиссия иштеп, “кылмыш болгону анык” деген жыйынтык чыгарган. Азыркы бийликти Текебаев так текедей бийлетип тургандыктан кылмыш ишин жаптырып койду. Ортодо Болот-Шер Бабановго “чындык далилденбесе атынып өл” деп ок жиберип ийген. Бул иштин аягы эмне менен бүтөөрү белгисиз. Өткөндө мародёрлор акча чачып, эл чогултуп митинг өткөрүштү. “Кара ящиктен” көргөндөр мародерлордун жактоочулары көп экен деп ишенип калышты. Эми Бабанов андан көп акча таратса, эл андан да көп келери шексиз. Мына биздин эл бийлегендердин анык жүзү.

Илинбес салса укурук.

Шайтан да өлчү чалынып,

Шарттардан чыкчу кутулуп.

Өзүнөн сезбей кыйынды.

Байталды мине коём деп,

Бабанов катуу жыгылды.

Экиге бөлөт элиңди.

Текебаев бир жыргайт,

Тескери сыйрып териңди.

Салмагын сөздүн калк билээр.

Шерттешип “...ок” тиштешкен,

Шер-Болот экөөң канттиңер?

Чыркырап турса жабабы?

Мамлекети бар эл-журтту,

“Мародёр” бийлеп калабы?

Акча чачса, алды эл жыргап.

Эмнең кем эле алардан,

Элди эми жигит сен жыргат!

Баарысын кайдан жазалы?

«Маанилүүсү» эсте калганы,

Маматалиевдин “даңкы, атагы”.

Баатырлары өлдү атышкан.

Генерал менен акимин,

Келиндей ала качышкан.

Кыргызда кайдан... акча анда?

Жаранын жатка кор кылбас,

Жапондор абийир жапкан да.

Кылышы да мүмкүн андайды.

Сакалын сүйрөп Турсунбай,

Сатып келгени жалганбы?

Баш болмок беле бир элге?

“Понятиясы” жок зектерче,

Парт босстор күнөө силерде.

Барымтада дагы жатыптыр.

Далдалчыларын күтпөстөн,

Дамбалын булгап качыптыр.

Кыздардын десек кыйыны.

Сасытты ичин Кеңештин,

Сасыкбаеванын кылыгы.

Кылбасты кылды душманы.

Тилине каршы чыккан соң –

Элине каршы чыкканы.

Башкарса журтту сендейлер.

Ит эле болгон экен да,

Ишенип добуш бергендер.

Корксок биз керек бекерге.

Жатыптыр душман көрүнбөй,

Жамынып “Ата Мекенге”.

Былгытып ишти таштаган.

Турсунбай Бакир уулу өзү,

Турмуштагыдан башка адам.

Жорукту кылды бөлөкчө,

Мурунтук салды билгизбей,

Мусулман мурда эмеске.

Акылдан көбү адашты.

Ак уруп бүгүн парламент,

Ак үйдөн окуйт намазды.

Кеңешээр ишпи? – деңизчи.

Турсунбай ажы кымыйып,

Турбайбы иштеп жемиштүү.

Абдан эл билет дайынын.

Айтпайлы да жазбайлы,

Аялдын ушак-айыңын.

Эми аны болоор жазышка.

Кыркылган эчки сыяктуу,

“Креативная” эле ашыкча.

Оолукса жини кагылып.

Ажыга барып келди да,

Ак жоолук калды салынып.

Молдодой жүрсө жүгүнүп.

Байкуш эл калаар мостоюп,

Бакирдин уулу сүйүнүп.

Кетсин! – деп эле чыгамын.

Башкарбайт маданиятты,

Башка элдин жайган ылаңын!

Кум-Төрдүн ишин жазалы.

Жашырса элден төбөлдөр,

Жапаров мырза ачабы?

Андан аз бизге жакшылык.

Кудай ай, кимге ишенип,

Кум-Төрдү койдук каздырып.

Өзүбүз эптеп каза албай.

Карап эле туруп алданып,

Кайнадык белем шакардай.

Кайсактап “кампан” шакалдай.

Көзү өтүп турат Кум-Төрдөн,

Көтөрүп гана кача албай.

Тууганың экен тең шерик.

Издерин терең катыптыр,

Издейли эми жер челип.

Ачып биз оозду аңырдай.

Жылып жыл өтсө арадан,

Жыты да калмак табылбай.

Кылмыштын түшүп изине.

Кадиксиз турган далилдеп,

Кайнаган өңдүү ичине.

Эр жигит жүргөн табылбай.

Уулуң бар экен Садырдай!

Туугандын “...өтү” күйбөсүн.

Жаалашып “алтын жегичтер”,

Жапаровдой баатырды,

Жалгыздап кетип жүрбөсүн?

Исмаил Исаков

(Генерал. Депутат. КСДПдан чыкты. Өзүнө окшогон “ажырашкандарды” чогултуп “демократтар” деген топ түздү. Кызыгы коалициялык көпчүлүктүн колтугуна кирип кетишти.)
КСДПы сени кыстыбы,

Кыстырыштыбы “кысчуну”.

Көшөгөнүн артынан,

Көрүндү кимдин муштуму?

Өлкөбүз болсо “демарал”.

Демократияны самаган,

Дениң соо беле генерал?

“Дерьмо” да жок го оюңда.

Калышса ээрчип күчүктөй,

Коалициянын соңунда.

Жүрөсүң бүгүн ким менен?

Калдастап калдың неге эле,

Камгактай шамал үйлөгөн.

Баласынан сени кем көрбөйт.

Мандатты чыксаң тапшырып,

“Маршал” деп наамды эл бермек!

Бийликке барып жабыштың.

Жок экен ырдан көрөңгө,

Жолуна түштүң байыштын.

Жок болсун жолоор кайгы-муң.

Атыңды жүргөн чыгарып,

Акынга барбы “чайлыгың?”.

Уялып сенден каламбы?

Аскарды мактап сен деле,

Албадың беле далайды?

Аябай керек кейисең.

Ордонун ишин жактырбай,

Оппозит болдуң эми сен.

Дем жетпей турат ушу тапта.

Колуңдан келсе Өмүрбек,

Кошуп сал Кошмо Штатка.

Алдастап жүрөт неге бул?

Сактайм деп жанын АКШдан,

Сатылган эмес беле бул?

Урпагы болсо Манастын.

Азыраак тыйын-пыйынга,

Акылдан кантип адашсын?

Жоругу элден бөлөкчө.

Балакай көктөн түшкөнсүйт,

Пайгамбар болуп элетке.

Ажону кошо тилдеген.

Кемсинтип турат кыргызды,

Келгенсип башка дүйнөдөн.

Сыламак беле чекеден.

Текебаевге тийишип,

Чыгып да калган текеден.

“Экс” болгонду бүт топтоду.

Маккейн колдоо көрсөтсө,

Майданга чыгат окшоду.

Эл кантет ээрчип адашкан?

Жактырган менен Обама,

Жактыраар бекен Жараткан?

Кургак сөз менен жыргатпа.

Бапкеге жетпей сен ыйлап,

Башка элди кошо ыйлатпа.

Жамбаштап жатпа күнөстө.

Кемпирдей кейип отурбай,

Керекпи, чыккын күрөшкө.

«Парламент» ойноп балдардай…

Чырагым, сенин жүүнүң бош,

Чын сөзүң мага жалгандай.

Ачык сөз ушул таарынба.

Туу кармап чыкчы Аликбек,

Турайын сенин жаныңда!

Сырттандан болсоң чыдап ук.

Оппозит болуп кетти дейт,

Ордодон салса чыгарып.

Бийликтин билдиң былыгын.

Пикириң неден келишпей,

Пикирге кандай уюдуң?

Жакырын көрдүң мекендин.

Кыйналып турса эл-журтуң,

Кыйналбайт анан экен ким?

Туура сөз ачуу эмеспи,

Туурадың иним бөлөктү,

Кырк партия, сексен коом,

Кыргызга зарыл керекпи?

Дем берчү топту курадың.

«Байдылданын батальонунча»,

Бар бекен түзгөн курамың?!

Кыйналган эмес көп мырза.

Кыргызым жерим кетти деп,

Кыйкырган Азимбек мырза.

Сагызгандан сак көп мырза.

Сактаган элим сактайт деп,

Сапырат Азимбек мырза.

Эл ичи толо ар кыл кеп…

Арбакка жана тирүүгө,

Азимбек мырза карызың көп…

Сенин да бардыр билгениң.

Урааның эле дүңгүрөп,

Уятка калып жүрбөгүн.

Бакиев куулганда да БЭКтин башында туруп кайра эле жарым паша даражасы сот, прократура, МВДны калчап турду. Ошондо Азимбекти арбак урбаса Аксыдагы кандуу окуяны териштирип чекит коюп койсо болот эле го. Ойлоп да койгон жок. «Ыңкалаптын бульдозёру», «мотору» деп койсо эле каалаган күнү революция жасап жиберчүдөй түр көрсөтүп «экстерди» эрчитип чыга калат. Бекназаров «бети жок» деген атка конгонун биле элек окшобойбу? Аксы окуясына он эки жыл болду. Аталары окко учуп, жетим калгандардын эң кенжеси он экиге келип калыптыр. Эл сурап албаса да ошол жетимдер жетилип Азимбекти алкымдан алчу күн алыс эмес.

Өлдү эле далай аксылык.

Аттыргандар да аткандар,

Ак үйдө жүрөт каткырып.

Ээлебесең да тактыны,

Эки ирет болдуң бактылуу.

Эчкидей саадың байларды,

Эстеген жоксуң Аксыны.

Ашата сөкчү азыр көп.

Колуңда бийлик турганда,

Короздун жүрдүң башын жеп.

Эл ичи дале тынчыбайт.

Жетимдер калып багуусуз,

Жесирлер ыйлайт буркурап.

Чакырба элди «оюнга»

Сариев досто «Лимон» бар,

Саай бер жатып коңулда.

Ордолуу Ошко мэр элең.

Соо башыңды эми Мелисбек,

Соодагерге өзүң теңеген.

Кыйын кез да өтөт билинбей.

Тарыхта калат атың да,

Таанымал эрдин бириндей.

Кыйдылар турат азгырып.

Бастырып кетип жүрбөсүн,

Башыңды кыя чаптырып.

Түз кара эл-журт тарапка.

Уулу эмес, улут кыйналат,

Уңгулуу жолдон адашса.

Орус кол сунаар. Сыйлабас...

Уңгулуу жолун издеген,

Улутуң менен бирге бас.

Саясатчылар анан талдасын.

Таскагын Байма салганда,

Талаада калат Майра акын!

Байма, таңазарына да албады.

Тагдырга айла жок экен,

Таба албай калдык Майраны.

Сайрап эле жатат кайрадан.

Саясатчылар бүгүнкү,

“Садага кетсин” Баймадан!

Талкуулай кана алганы?

Сайрай албаса өздөрү,

Сайратышат да Байманы.

Байма өтө берет “сабакты”.

Демократиясы не, “дерьмо” не?

Депутаты да билбейт сабаттуу.

Сумсайтып кѳңүл бурбайсыз.

Жазалык анда кагазга,

Жай отуруп ылгайсыз.

Ыктытма суроо беребиз.

...ордуңуздан бирѳѳ козголоп...

Опулдап калган элеңиз!

Ишенбегендер жаш беле?

“Байкоочу Кеңеш” дегенди,

Бактыңыз беле жакшы эле?

Гезит жок эле жазбаган,

Генпрокурор баштаган.

Ишти ким эле козгогон?

Ишти ким жаап таштаган?!

Абайлап чотун урбайбы!

Эсептѳѳ палатасында,

Эшектер иштейт турбайбы!

Салмактайт доорду эмеспи.

Биздегилер болсо түш жооруйт,

Бийликтегилерге керектүү.

Андайлар бизде кѳп дечи.

Жел сѳздү чындай тараткан,

Жекшеев деген “кепшѳѳчү”.

Акырды мактайт жем жеген.

“Ишмер” аттулар сүйлѳсѳ,

Ишенет тура эл деген.

Сыйлабаса анда сындайлы.

Жыпардын ар бир сѳзүнѳн,

Жыт чыгып сасып турбайбы?

Кыйнаса оңдоор ЖАРАТКАН.

АКШынын “демонархиясын”,

Акча алып сенсиң тараткан.

Тынчтыгын буздуң МЕКЕНДИН.

Жаңжалдан жалын чыгарып,

Жалганды чындай кѳтѳрдүң.

Жүлүнгѳ бычак урдуң да.

Байкатпай бѳлдүң эл ичин,

Партия, коом, кыймылга.

Бирѳѳнүн кѳтүн чукудуң.

Сынды эми сага мен айтам,

Сыздасын кѳтѳн чучугуң.

Улутту кагыштырдыңар.

Оштогу кызыл кыргынды,

Ошурахунова экѳѳң кылдыңар.

Айрыкча колу боштору.

Асылбек Шариповичке,

«Уголовный» иш эмес,

«Ужасный» ушак козгоду.
Кыймылдайт камыш жел менен,

Кызык сөз айтат эл деген.

Молодой жигит кезинде,

Момпосуй эмес Асылбек,

Мончо имиш Оштон сен жеген.
Асылбек деген азамат,

Алы жеткенди жакалап.

Акырын жанын бакчу экен,

Баяман менен Айдардын,

«Патинкелерин» тазалап.
Тынч жатат экен өлгөндөр,

Тыбырайт экен көргөндөр.

Бирок, тергешет экен башкача,

Белгилүү иш да жазбаса,

«Братан» деп оозу көнгөндөр.
Апыртып ийип жүрбөйүн,

Ак жерден сен да күйбөгүн.

Айтып бер өзүң эл журтка,

Үчүнчү мончо Оштогу,

Үлүшкө кантип тийгенин?