Асептика. Анықтамасы, асептиканың түрлері
Ингаляциялык емес наркоздың анықтамасы,оған қолданылатын заттар,наркотикалык заттарды енгізу әдістері
жүктеу/скачать 388.97 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- 16. Ингаляциялык емес наркоздың көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері. Артықшылығы мен кемшіліктері. ЖАУАБЫ
- 17. Ингаляциялык емес наркоздағы асқынулар. Емдеу, алдын алу. ЖАУАБЫ
- 18. Жасанды гипотермия, гибернация, оны өткізу көрсеткіштері мен түрлері. ЖАУАБЫ
- Жасанды гибернация
| 15. Ингаляциялык емес наркоздың анықтамасы,оған қолданылатын заттар,наркотикалык заттарды енгізу әдістері.
ЖАУАБЫ: Ингаляциялық емес наркоз – наркотикалық затты ағзаға басқа да жолдармен енгізуді атайды. Мысалы: веналық, бұлшықеттік және ректальды. Веналық наркозда вена тамырына жансыздандырғыштарды енгізеді. Қолданылатын препарттары: барбитур қышқылы туындылары(тиопентал натрий мен гексобарбитал), натрий сукцинатының гидроксидионы, натрий оксибарбитураты, кетамин, пропофол, диприван Наркотикалық заттарды негізгі 2 жолмен енгізеді: ингаляциялық (тыныс жолы арқылы) және ингаляциялық емес (вена, ректальды және бұлшықеттік) 16. Ингаляциялык емес наркоздың көрсеткіштері мен қарсы көрсеткіштері. Артықшылығы мен кемшіліктері. ЖАУАБЫ: Көрсеткіштері: көлемі аз хирургиялық операцияларда (флегмона,абсцестерді ашу, буын шығуын түзету, сүйек сынығын репозициялау үшін, іш қуысы лапоростомиялық санация үшін) жансыздандыруды пайдаланады Қарсы көрсеткіштері: барбитураттар - жедел бауыр жеткілікісіздігінде, кетамин - гипертониялық ауруларда, Артықшылығы: техникасы қарапайым, сенімді, қозу сатысы болмайды және пациентке ұйықтауға жағымды. Кемшілігі: жансыздандыру уақыты өте қысқа, ұзақ операциялар үшін қолайсыз. 17. Ингаляциялык емес наркоздағы асқынулар. Емдеу, алдын алу. ЖАУАБЫ: Вена арқылы енгізу кезінде наркоз әсерін бақылау және оның ағзаға қалай әсер ететінін білмейміз. Оған қоса, бронхо және ларингоспазм дамиды. Гемодинамикалық тұрғыдан өзгерістер ағзаға қалыптыдан бөлек әсер етуі мүмкін. Аллергиялық реакциялар да вена арқылы енгізуде өте тез дамып, анафилактикалық шокка да алып келуі ғажап емес, .Алдын-алу мақсатында тыныс жолына түтік қойып, басын бұрып, астыңғы жағын ұстап тұрады да, спаазм алдын алу үшін премедикация сатысында дайындайды. Интубация жасау және газшығарушы S тәрізді трубка қою да, алдын алу болып табылады. 18. Жасанды гипотермия, гибернация, оны өткізу көрсеткіштері мен түрлері. ЖАУАБЫ: Жасанды гипотермия – қазіргі медицинада денені немесе жекелеген мүшелер мен тіндерді гипоксиядан қорғау үшін қолданылатын әдіс. Гипотермияның антигипоксиялық әсері метаболикалық процестердің төмендеуіне және жасушалық құрылымдардың оттегі қажеттілігінің төмендеуіне байланысты. Суық судың адам ағзасына әсерін алғаш рет 1798 жылы Дж.Карри зерттеген.Қыс мезгілінде кеме апатына ұшыраған матростардың өлімінің себептерін анықтау үшін еріктілерді 9-10°С температурада суға түсіріп, зерттеген. жасанды гипотермияның әсері. Тәжірибе нәтижесінде Д.Карри температураның төмендеуімен бірге жүректің жиырылуы да баяулайтынын анықтады. Ол сондай-ақ салқындату тоқтатылғаннан кейін субъектілердің дене температурасының одан әрі төмендеуінің маңызды құбылысын ашты [Купер К, Селлик В., 1960]. Дж.Карридің еңбегі науқасты 7°С температурада суға батыру арқылы ол ұсынған гипертермияны емдеу әдісі болып табылады. Дененің бетін салқындату - денені суық сумен ваннаға батыру (6-12 ° C) Науқасты операциялық үстелден ваннаға ауыстырумен байланысты көлемділікке қарамастан, техника үлкен аумаққа байланысты айтарлықтай тиімді. дененің суық сумен жанасуы. Денені мұз қапшықтарымен салқындату - Техника өте қарапайым, мойын тамырларының аймағына, аксиларлы, шап және тізе аймақтарға мұз қолданған кезде оның тиімділігі артады. Ауа салқындату - Бұл принципті жүзеге асырудың ең қарапайым жолы - науқасты жабу үшін фенді және дымқыл жаялықты пайдалану. Науқас жатқан «Гипотерм» камерасында ауамен суыту қиынырақ. Суық сумен суару - бұл әдіс краниоцеребральды гипотермияға арналған «Холод 2F» аппаратында жүзеге асырылады. Құрылғының көмегімен бас терісін 2-4 ° C температурада сумен себу жүзеге асырылады. Экстракорпоральды қанды салқындату - Қанды денеден тыс салқындату идеясы және оны тәжірибеде жүзеге асыру. Бірінші дүниежүзілік соғыс кезінде де ол шыны канюляны (жылу алмастырғыш) ойлап тапты, оның бір ұшы ұйқы артериясымен, екіншісі ішкі мойын венасымен жалғасқан. Жылуалмастырғыш арқылы қанды суытып немесе жылытып, қан ағынын мойын венасына жоғары немесе төмен бағыттай отырып, жүректі 18°С, миды 43°С жылытқанда қояндарға жүргізілген тәжірибеде гемодинамикалық және тыныс алу әсерін зерттеді. Артерио-артериялық салқындату - негізінен миды селективті салқындату үшін. Осы мақсатта каротид артериясының дистальды және проксимальды сегменттері каннуляцияланады. Проксимальды сегменттегі қан сорғыштың көмегімен жылу алмастырғышқа түседі, салқындатылады және дистальды сегментке айдалады (3а-сурет). Бұл әдістің артықшылығы - дене температурасының тек 1,5-2 ° C төмендеуі аясында мидың 15-12 ° C-қа дейін жылдам салқындауы. Артериовенозды салқындату - Оның мәні сан артериясынан шыққан қанның жылу алмастырғышқа салқындату үшін ауырлық күшімен ағып, сол жерден санның үлкен сафенозды венасына ағуында жатыр. Техника салыстырмалы түрде қарапайым және тиімді. Вено-артериялық салқындату - Помпаның көмегімен төменгі қуыс венадан шыққан веноздық қан жылу алмастырғышқа түседі, содан кейін сан артериясына айдалады. Жоғарыда сипатталған экстракорпоральды қанды салқындату әдістерімен салыстырғанда, веноартериялық ең аз қолайлы. Бұл техникалық жағынан қиынырақ және, ең бастысы, веноздық қанның артериялық төсекке ағып кетуіне байланысты гипоксемиямен байланысты. 2. Жасанды гибернация (лат. hibernatio гибернация) – қоршаған ортаның аса зақымдаушы факторларының (хирургиялық араласу, жарақат, күйік, жұқпалы аурулар және т.б.) әсерінен оның тіршілік әрекетін қорғауға және сақтауға бағытталған организмге фармакологиялық әсер ету әдісі. Ол аралас анестезияның құрамдас бөліктерінің бірі ретінде, сондай-ақ шок, интоксикация, жұқпалы аурулар және т.б. туындаған ауыр жағдайларды емдеуге арналған қарқынды терапия шараларының кешенінде қолданылуы мүмкін. Жасанды гибернация әдісінің негізін салушы француз патофизиологы А.Лабри. Оның көзқарастары бойынша, шок гомеостазды сақтауға бағытталған физиологиялық реакциялардың бұзылуына байланысты пайда болады (қараңыз). Бастапқыда шок белгілері нейроэндокриндік реакциямен жабылады, кесудің ең маңызды сәті өмірлік маңызды органдардағы қан айналымын қамтамасыз ететін адреналиннің күшеюі болып табылады және ең алдымен в. n. бірге. (компенсацияланған, немесе жасырын, шок кезеңі). Егер зақымдаушы фактордың әрекеті жалғаса берсе, онда шоктың жасырын кезеңінде гомеостаздық тепе-теңдікті қалпына келтірудің сәтсіз әрекеттерінен кейін дене кенеттен күресуден бас тартады. Қан тамырларының атониясы дамып, өседі, келесі кезең басталады - декомпенсацияланған шок фазасы, көбінесе өліммен аяқталады. Ағзаның зақымдаушы әсерге реакциясының барлық көріністерін, А.Лабури бойынша үш топқа бөлуге болады: 1) бастапқы зақымдану синдромы (зақымдану синдромы) – сыртқы агент әсерінің тікелей нәтижесі болып табылатын бұзылулар, функциялардың бұзылуы және зақымданулар; 2) реакциялық синдром – организмнің сыртқы факторға және оның әсерінен зақымдануына жауап ретінде пайда болатын рефлекторлық нейровегетативті және эндокриндік реакциялар кешені; 3) қайталама зақымдану синдромы – таза функционалдық реакциялық синдромның ұзақ уақыт болуымен байланысты екінші рет пайда болатын бұзушылықтар мен бұзылулар. жүктеу/скачать 388.97 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|