146
уәзірлерімен келеді. Бәрі төмпешікті бір-бір ұрып шығады. Төмпешік
үлкейіп өсе беріпті. Бір кезде Аруз қожа кеп өкшесімен темпешікті
түртіп қалады. Төмпешік қақ айрылады. Оның ішінде бір ғажап
жалғыз көзді бала жатады.
Баланы Аруз орап алып, үйіне әкеліп
асырайды. Ол емізген әйелдің бір сорғанда сүтін, екінші сорғанда
қанын, үшінші сорғанда жанын алады. Содан кейін сүтпен асырайды.
Сүт те
шақ келмейді, балалармен де дұрыс ойнамайды. Бірінің
құлағын, бірінің мұрнын жеп қоя береді. Оғыздардың тынышы кетеді.
Бұған шыдамаған әкесі Аруз оны ұрып-соғып қуып жібереді. Ол биік
тауға кетіп қалады. Тауда жүргенде пері анасы келіп, қолына алтын
сақина кигізеді де, оған - «балам, сен оқ өтпейтін, кылыш кеспейтін
боласың», - дейді де жоқ болып кетеді. Халық оны Дөпе-гөз (Жеке көз)
деп, немесе жалғыз көз деп атап кетеді. Ол тауда жатып алып ешкімге
жол бермейді, тонайды. Жеп қояды. Ел оған Қорқыт атаны елші етіп
жібереді. Оған күніне азықка екі адам, 500 қой беріп тұруға келіседі.
Осылайша оғыздарды құрта жаздайды. Бұл кезде жорыкта жүрген
Бисат үйіне келеді. Бұл жайды біледі де, оған қарсы күреске шығады.
Көп киындық көріп, жалғыз көзін ойып, ақыл-айламен жеңеді. Елді
ауыр індеттен құтқарады. Қорқыт кеп... бұл оқиғаны да жырлайды.
Достарыңызбен бөлісу: