ФӘрит яхин шигырьләР ҺӘм поэмалар алтынчы том
жүктеу/скачать 1.79 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- САНДУГАЧЫМ, ИРКӘМ!
- ЯРАША АЛМАДЫМ
- ХАКЫЙКАТЬ БӘЯСЕ
- ТАРИХ НИРГӘЛӘРЕ
- ХЕЗМӘТТӘ ХӨРМӘТ ХАКЫ
- ТАБИГАТЬ БАЛАЛАРЫ
- ГҮЗӘЛЛЕКТӘ УЗГАН ГОМЕР
- МӘГЪНӘ КИШТӘЛЕГЕ
- СҮЗ КОТКЫСЫ
МИН ЯНАРГА ТИЕШ ИДЕМНик бу кадәр өзгәләндем?.. Киселде бәгырь, китеп Барганы кайтмый, түзәрем Калмады, күңел китек.
Хыялым офыклары Тараеп юкка чыктылар, И гомернең утлары! Кемгәдер җылы өченгә Кабынган учак сыман Яндым да яндым, гомергә Үрләдем, инде тынам. Ник тормыш шушы кадәрле Гаделсез икән җирдә? Берәүгә җылы йөгерде, Мин көеп калдым җилдә! Апрель, 2002. САНДУГАЧЫМ, ИРКӘМ!Син алай ук кошлар булып очып, Хисләреңдә китмә саташып, Минем әле изүләрем ачык, Дуслар белән йөрим җырлашып.
Җырлар белән керде, мәйданнар Халык шатлыгына тула-тула Ташып чыкты, бар да уңганнар. Бабайларны әллә күрмисеңме — Хәтта алар яфрак ярганнар, Йөзләрендә дәртле яз төсмере, Әбиләр дә килен булганнар! Кошлар булып очып, тургайларны Саташтырдың дәртле җырыңда... Ничәнче кат үтеп баруларны Күрмисеңме әллә шушыңа? ЯРАША АЛМАДЫМБәхет яктысында бу тормышның Ни икәнен танып яшәлгәндә — Дөньялыкка мәхәббәттә затың, Сөелмәгән дә күк, сөелгән дә.
Калган хистән йөрәк парәләрен, Кемлегеңне үзең белгәнеңдә Яшәмәкчең өзеп үзәкләрең. Уенында йөртә тормыш әйдәп, Уйланырга минут калдырмыйча, Исәрләнә акыл җырлар көйләп, Ал гынаны кулга алдырмыйча. Тормышымның хәтфә болынында Бәхет колыннары уйнаклыйлар, Көннәр йөртә үртәп үз җаенда, Хатирәләр тынып кунаклыйлар. 21.04.02. ХАКЫЙКАТЬ БӘЯСЕҮрләрендә, тормыш иләгендә Күп тирбәлдек, төпкә киткәнеңдә Беттем диеп уйласаң да хәтта, Бу бит әле хакка җиткәнең дә.
Куя синең, борын чөйгәннең дә, Сабаклады ничә мин беләмне, Галим хәзер сукыр дигәнең дә! Хакыйкать ул шундый, кем — кемләнде, “Без-безләнде” безләр арасында, Ә бөекләр һаман мескенләнде — Риза булмый дөнья карасына. Сан югалтып данга чыгып була... Ханга чыкты күпләр шушы юлдан! Базарыңны бәяң куеп сора — Ничек диләр купканыңны зурдан? 24.04.02. ТАРИХ НИРГӘЛӘРЕИ буталдың, халык, акны кара Диләр икән, ничек буталмыйсың? Күңел китте әле соңгы ара, Узалмыйсың, җаным, узалмыйсың!
Хәтер артып, хыял кимегәндә, Киләчәкнең ни икәнен күреп, Мәгънәләрдән кайтып киленгәндә. Җай җилгәрә, җилле көннәр булып Кергән заман инде чыгып бара, Бәгырьләрем калды һәм уылып, Исем китеп артык чүп-чарларга. И буталдың, халык, андый хата Тарихыңда түгел беренчесе, Күлләр булып күз яшьләрем ята, Бу ялгызга юк бер килүчесе. Апрель, 2002. ХЕЗМӘТТӘ ХӨРМӘТ ХАКЫКүпмеләр ышанып үзе көченә — Харап булды көче китеп эшенә...
Нәфсесенә ия булды һәм нигә? Төзектә тотып эшенме, гамәлен, Таба торды гомер буе кирәген? Сабырлыкта бәхеткә урыннар киң, Эштә булсын кулларың, сызганып җиң! Хакыйкатьнең асылы борынгыча, Нәфсеңә чуму мөмкин борынгача. Кемлегеңне мең сынаган дөнья бу, Кемлегеңне сындырган да дөнья бу. Көч җитә ул нәфсегә буталмасаң, Ут булам дип йөрәккә ут алмасаң! ТАБИГАТЬ БАЛАЛАРЫДөньяларның бәхет болынында Уйнап йөргән чакта, куркытып, Әллә кайдан, болыт аймагында Яшен чатнап куйды ялт итеп.
Биләсә дә, качар җир тапмый Йөгерештек, мондый хәлдә курку Юк дияргә һичкем оялмый. Әнкәйләрнең коты агарынып, Капка төпләренә чыкканнар, Итәк артларына сыендырып, Тәрәзләрне ябып куялар. Күк ярылып, чәрдәкләнеп бетте, Коеп яуды яңгыр, ишелеп, Кояш чыкты, хәвеф үтеп китте, Бәхет болыннары күпереп. Кадерләрен шунда аңладыкмы, Төшендекме дөнья барышын, — Яланаяк ерып гөрләвекне, Йөгерештек, узып агышын. Без бәхетле идек, шушы болын Олы дөнья иде, яшәеш, Белми идек илләр, җирләр барын, Ә сынаша идек — бездә көч! Белми идек ризык тарлыгын да, Уйлый идек киң дип уң-сулны, Шөкерана идем барлыгына, Көн артыннан көннәр узылды. Хәзер инде шул ук болыннардан Иңләп алып печән чабабыз, Балаларны тыныч тормышларда Яшәсен дип өмет корабыз. ГҮЗӘЛЛЕКТӘ УЗГАН ГОМЕРКүз карашың назларыннан Эрегән күңелемдә Шигъри бакчам гөлләреннән Бал тама көн-төнемдә.
Булмас күк, ямь эчендә Узачак гомерем моңы Күчә җырым көченә. Хәтерем күләгәләрен Югалта сүзең тәме, Сыпырып кайнар кулларың Сагышны алды, гамьне. Мин әле күңел бакчамның Гөлләрен кабат-кабат Сиңарга бүләк итәрмен, Тик бары һаман ярат! МӘГЪНӘ КИШТӘЛЕГЕМәгънә эзләп әллә ниләр сөйләп Була шул ул, телләр — сөяксез... Кайсы вакыт әллә ниләр уйлап Бетерәсең, калып куәтсез.
Күп адәмнәр, кеме булмыйча, Күңелләрдә әллә ниләр көйри, Чиксез уйлар — чикне белмичә! Кичә-бүген хәлләр төрлеләнеп, Искечәдә булдык яңача, Тел — йөгерек, сүзләр мең иләнеп, Бер кинәнеп алдык таңгача. Бәя бишегендә сүз тирбәлә, Көйгә килеп көйсез хәлендә, Уйлар изге кебек, баш — чүмәлә... Бармы мәгънә башның чалында? СҮЗ КОТКЫСЫКайнарланып кайнап чыкканда да, Каймак булганда да әйтер сүз, Моның кебек җилне учлаганда Сабыр булу кирәк, туры, төз.
Очкан угы икән гадел сүз, Йөрәгенә килеп кадалудан Исән калучылар билгесез. Сүз ул — канат, хәтта үрмәләгән Еланны да, мәгәр, очыра, Без белгән һәм уйлап күрмәгәннән, Урап килеп, котны очыра. Җай кирәктә башкаларны җайдан Чыгаруда файда табучы Күпмеләрнең сүзе кузгалудан Битлекләрен теле ачучы! жүктеу/скачать 1.79 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|