ФӘрит яхин шигырьләР ҺӘм поэмалар алтынчы том
жүктеу/скачать 1.79 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- ОКТЯБРЬ ХОЗУРЛЫГЫ
- ГОМЕР БИЗӘКЛӘРЕ
- ХОЛЫКСЫЗЛЫК
- ЯШӘҮ БӘҺАСЕ
- КӨЙГӘН КҮБӘЛӘГЕҢ
- МӘХӘББӘТ НАЗЫ
- ЯЛКЫНЛЫ КӨЗ
ӨМЕТ ЯМЕӨмет итәр барлыгымнан дөнья, Юклыгымнан сорар тинтерәп… Бу илемне йөреп иңгә-буйга, Хәлләремне белгән бик сирәк.
Шауларыннан тәмам оялып, Киттем әле кеше күзләреннән Уйлар таягына таянып. Кая барам, белмим, Тик ышаныч Табып тибә моңсу йөрәгем, Ул бар иде миндә мең куаныч, Ул бар иде көндә терәгем.
Аңа өмет белән яшәдем! Нигә икән шушы кадәр көн дә Бәгыремнән тама яшьләрем? МӘРХӘБӘГомер агышында күпме моңнар Күңелләрне җырга күммәде — Бәхет белән тулып күпме таңнар Дәрткә күчә барып дөрләде!
Юлдаш булды максат юлында, Ачыла барды кызы-улына. Хәтерләрне яңартырлык кына Сагышы да булган — хикмәте, Барчасы да бәндә насыйбына, Барчасы да халык шәфкате. Яшәмәдем түгел... Һәм яшәрбез, Иман ныклыгында — мәртәбә, Өзелмәсен бары өлешебез, Буласылар бардыр — мәрхәбә! ОКТЯБРЬ ХОЗУРЛЫГЫКүчте җилләр, төште болыт каплап, Иште яңгыр уңда һәм сулдан, Әй харап эш, акты дөнья елап, Инде кубып булмас бик зурдан.
Яшьле күзне аның эссесе Киптергәне бармы? Монда-анда Син үзең дә хаклык кешесе. Яфрак коя хисләр алмагачы, Җимешле дә чаклар булгандыр, Күңелләрнең язда куанычы Бу көзләргә кадәр баргандыр... Дәртем алтынының яфраклары Яңгыр белән яуды юлларга, Кирәкмидер бәлки октябрьне Хозурлыгы өчен юрарга? ГОМЕР БИЗӘКЛӘРЕБизәнде көн, энҗе чукларыннан Шәбәрешеп яңгыр иләгенең, Гүя тормыш шушы барлыгыннан Канәгать һәм чиге — көйләнүнең.
Онытылып, аның юкалыгы Зарга күчеп бара, кыска җиңе Сызганылган беләк сыңарлыгы. Дөнья күчәр, бездә генә калмас, Килгән-киткәнендә хәере бар, Олы юлда кем дә арып талмас, Тукталуга җанның сабыры тар. Энҗе чукка зеңе тиеп үтте Гомер дигән ялгыз зарларымның, Насыйбына кем дә барып җитте Салкын кышта көткән карларының. МӘХӘББӘТАчылсынга гомер шау чәчәктә, Яктырсынга хыял түрләрем, Син бит минем бары киләчәктә Тоткан өмет идең, чибәрем!
Гүя кемдер урлап качармы? Ышанычың юкмы бер дә әллә — Күзләреңнән очкын очырды! Гомер — зая, бара икән кая, Килә икән кайдан, белмәдем, Ак киндергә буяу итеп яга Торды гүя рәссам сурәтем. Мин кыш булып йөзне кызартачак, Кояш булып язда яначак, Көздә әгәр балкып китсә чәчәк, Мин кар булып төшми калачак. ХОЛЫКСЫЗЛЫКХисләр шаукымының алачыгы Учак ягып акыл мичләрендә, Холык дигән бакыр ярчыгыны Чүкемәкче әдәп көчләвендә.
Намусымның сабырлыгы китәр, Кичми кала һаман булган-беткән, Бәхетемә тиңне өмет итәр. Йолдызлары чәчелделәр инде, Мәгърур күкләремне тишкәләде! Илне йокы күмде, нәрсә иде Кешеләрнең хәле тишектәге? Хис шаукымы тарафларны тотты, Югалсам да табылырмын кебек, Алачыкта ирләр тимер сукты Сандалларны хәтта изеп-изеп. ЯШӘҮ БӘҺАСЕКүрәселәр инде күрелгәндер, Беләселәр күптән беленгән, Минем инде олы гомер мәгърур Хәтер тауларына күмелгән.
Елыйсыңдыр кара кичләрне… Хәтер — хәтәр, кая китсәң — калмый! Хәтта анда бергә күчәрме? Өтек килештә дә килбәт килгән, Кимсенүләр безгә хәрәмдер, Һавадагы кош та кулга кергән, Шуңа күңел бәйрәм булгандыр. Күрәселәр күптән күрелгән дә Беләселәр инде беленгән, Хәтер тауларының куенында Алтыны бар — гомер күмелгән! КӨЙГӘН КҮБӘЛӘГЕҢДөньялыкның затлы бакчасында Күбәләктәй очтым адашып, Шәмдәлендә янган шәм утында Канатларым көйде каралып.
Канатлана идең элекләр!..” Син үзең бит канатларым кистең, Син үзең бит йөрдең көлепләр! Тормыш узган саен арта бара Кадерләре җирдә барлыкның, Канатларым булган чагында да Чиген узалмадым тарлыкның. Син үзең дә артык кайнар идең, Сөя белдең балкып һәм янып, Күргәнем бар ничә күбәләкнең Утка төшкәннәрен моңаеп. МӘХӘББӘТ НАЗЫКемнәр безне сөйде дөньялыкта, Алар диеп җанны телдекме? Хаклык эзләп мәгәр бу барлыкта, Аның кадерен санлый белдекме?
Ак җәймәләр җәеп торсынга Өмет итеп, егылабыз тезгә, Борын чөеп, күңел тарсына. Барны юкка алыштырып йөреп, Юкны барда тапкан заман бу, Йөрәкләрне мең кат телеп-телеп, Санау арты килә сыналу. Яшиселәр кемнең килми икән Бөеклекнең менеп үренә? Гүя назмы тамды күк катыннан, Якты нурлар чыкты йөземә. ЯЛКЫНЛЫ КӨЗДөньялыкның гүзәл мизгелендә Сөенгәндә туксан тарафым, Онытылып, кадер хөкемендә Күзләреңә генә карадым.
Юктан барга үтеп кабаттан, Мин тыңладым йөрәкне куш итеп, Так хәлемә сүзләр ярашкан. Сары яфрак коя иде тупыл… Соңгы ядкәр булып күз яше Тамган җирдә чәчәк сузгандыр кул — Кайчан да бер нисбәт күчәсе. Хәлләремне сөйләр өчен әллә Төшләреңә кермәм, дисеңме? Дөньялыкның туксан мизгелендә Йөзенче кат ягам хисемне. ТҮГЕЛҮФанилыкта йөрим, мәңгелекнең Учагында калган хәлемдә, Сыный калсаң, минем бәхетемнең Кояш булган чагы әле дә.
Шуышалар хәтер югалтып, Мин үзем дә белмим, кичәләре Киләчәктер җанны юатып. Үзсенермен, сиңа гына түгел, Борын чөю ярар кемгә дә, Эһ сагышым, диңгез булып түгел, Океаннардай шаулар хәлләр лә! Фанилыкта йөрим, югалуым, Табылуым әле шушырак… Әллә инде сине сагынуым, Әллә инде йөрәк бушырак? жүктеу/скачать 1.79 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|