ФӘрит яхин шигырьләР ҺӘм поэмалар алтынчы том
жүктеу/скачать 1.79 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- СӘГАТЬ-МИНУТ
- АКТА-КАРАДА
- КҮҢЕЛ КҮТӘРЕЛҮ
- КАНӘФЕРЛӘР ГЕНӘ
- ДӨНЬЯ БӘҺАСЕ ВАКЫТ БУ
- ГОМЕРЛЕК СӘФӘР
- ЗАР КАЛАНЧАСЫ
«СӨЙДЕРГЕЧ БЕТИЕ»Бәхетемә юрадым, Күрелгән төш — Тәгәрәде күңел йомгагым… Күземнән төш! Күземнән төш! Энҗе икән, ә мин аны Күз яшем дип сөрткән идем — Дөньялыкта нинди саны Мәхәббәттән киткән ирнең? Еракмы юлың? Якында —
Дәшкәнем асыл сыйрак, Ничәләр пеште ялкында, Син генә булдың елак.
Тәгәри уй йомгагы, Төгәл хәтер дә адаша, Купса хисләр уйнагы. СӘГАТЬ-МИНУТДәшмә, мине үт, Мин ут минут… Бер үбүдән коелды кар күктән, Мөгаен да мин салкын ут, Янып беткән күптән! Дәшмә: «Мине үп!» Мин юк минут… Бу качуга кояш көлде күктән, Мөгаен да ул тәмуг юк, Янып беткән күптән!
Мин уй минут… Ул керүдән яңгыр иште күктән, Мөгаен да бу бетмәс уй Янып беткән күптән!
Мин җан минут… Бер китүдән көн ишелде күктән, Мөгаен да дөньяда җан Янып беткән күптән!
Без бәхетле булырга да тиеш Түгел әллә, татар баласы Итеп яратканга, Ходай, һич иш Килмәде бу дөнья каласы.
Туфрак, дидек җанны өзгәләп, Илем, дидек, улым, димәсә дә, Йөрәкләрне ташка бәргәләп. Иминлектә җилек суырылды, Дәһшәт килсә, җанны кызганмый, Каннар белән җирләр сугарылды Бер адым да артка кузгалмый. Аны, димим, моны, дим дәгъвада, Һаман көтәм: торыр вәгъдәдә, Ай һәм кояш очрашкан ул мәлдә Бер-берсенә тоткын гамәлдә! Май, 2002. КҮҢЕЛ КҮТӘРЕЛҮКүтәрел, сүнмәсен күңел, Яктырсын көн нурында, Дөньяда кара аз түгел Карар булыр урында.
Азмы яшь аккан күздән? Син инде белдең — авырлык Һәм нәрсә җиңел кулдан! Җәннәте Ирам бакчамы, Әллә уй җитмәгән өй? Миндәйләр анда барсамы, Ялгана, диләр, бар җөй. Күтәрел, күңел, сарайлар, Күкләрнең өсләренә, Бар әле, ачса ишекләр, Керәсең эчләренә! ҖАН АШУЫМАктык тамчы хисләр ермагында Ташып чыгар булсам бүселеп — Аз булдымы мәҗлес түрләрендә Йөрелгән чак тәмам ишелеп?
Анда гайбәт белән картайды, Тоем дигән атлар камыт чөеп, Сизем дигән арба таркалды. Киселгәннәр кисәк-кисәк була, Бөтенәя алмый интексәң, Үткәнеңдә киләчәкне уйла, Азлар йөри иде итекчән. Тоем аты тезгененә басты, Холыклары бераз таралып, Көтеп ала ишекләрен ачты, Һай җанашым, таңдай яралып! КАНӘФЕРЛӘР ГЕНӘНаз аңкыган көннәр яктысында Хакыйкатьнең тәрәз шакуын да Сизми кала күпләр ваклыгында.
Җан дәртендә хисләр көч алып, Уң һәм сулым һәрчак наз балкысын, Шәфкатенә бәхет кушылып. Без өметтә, гүя элеккесе Бүгенгедән булган яманда, Ничә телем йөрәк һәм кискесе — Һаман кала бармыйк ялганда. Өмет — алдый, ычкындырмый гына, Кычкырдырмый гына атлата… Күзләрдәнме тамган яшьләр кына, Канәферләр булып чәчәк ата? ДӨНЬЯ БӘҺАСЕ ВАКЫТ БУШәл ябынды ак каеннар, Бизәнде алмагачлар, Бакчаларга сыенганнар Авыллар, Ак күмәчләр Өстәлнең түрләрендә; Шәһәрнең такыр юллары Үрдән болай күренә, Кайталар кызы-уллары Сабантуй бәйрәменә — Тамаша күңелемдә! Җырга сусаган, хисләрнең Ашкынып ташуыннан Яңарган күңел түренең Чәчәкле бакчасыннан Чыгарсың, челтер чишмәдә Чулпы зеңләгән сыман Дәшәрсең, безнең йөрәккә Дөньялык үзе сыйган! Июнь, 2002. ГОМЕРЛЕК СӘФӘРКүзләреңдә ут уйнады, сагыш Балкып янды өтеп йөрәкне, Безнең еллар океан булып агыш, Куа илтеп тормыш корабны!
Кыйбла ягын даим турылап Күп йөрелгән инде урап-урап, Җилләрендә җанны тугылап. Ни әйтерем булыр, ни ишетеп, Ишелепләр киткәч күңелем, Ярты дөньям калырмы кителеп — Ничәнче кат урап килерем! Океаннарны чыгам, диңгезләргә Кереп китәр булып җай гына... Саныйдырмы мине изгеләргә, Куаргамы тагын җыена? НЕЧКӘ БИЛНазлы караш талларыңа Кунып шигырь сандугачым, Җитә барып шашынуга — Мең яндырды җан учагын!
Итәк җыйды истәлекләр, Уй җиләсе алып китте Күңелемне күтәрепләр. Назлы караш талларыңның Толымында — еламсык җил, Юкларымның-барларымның Дәрәҗәсе — наз нечкә бил! Төн хәтере көнне кисте — Саташулы төштән битәр: Сандугачлар җырга күчте, Наз карашың җанны үртәр. Июнь-июль, 2002. ИСТӘЛЕКЛӘРЮк та бугай олы хәтеремнең Китап итеп сөйләр сүзләре, Аз түгелдер кече бәхетемнең Канат җәеп очкан көннәре.
Юк белән буш калган чакларым, Күзләремә көннәр ургып тулыр, Табалмыйча калып хакларым. Сан өстене бәя куйган сыман Базар эзләр — хакын югалтып, Безнең буын тарихларны узган: Ташып, кыяларын кузгатып. Ә батырлар күбәючән алар, Табылучан хәтта хатирә, Олы сүзләр кече җанны ялар, Шыттыруга барып, арттыра. Июль, 2002. ЗАР КАЛАНЧАСЫЗарга калдым җыр эченә ишелеп, Бу сагышта сөенечем киселеп, Юрасалар, бәхетләрең бар, диеп, Яныма киләсең нурга киенеп!
Күләгәмне йөреп кояш узалмый, Ак болытлар күңелемә оялый, Йөгерә тау, диңгез килеп кочалмый. Зарга калдым — төшләр күреп уянып, Яхшыны да сагышыма юранып, Күкне үбәр чакларыма куанып, Әмма күңел китте әле югалып. Август-сентябрь, 2002. жүктеу/скачать 1.79 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|