Дәстүрлі окыту технологиясының жағымды врекшеліктеріне мыналарды жатқызуға болады: жүйелілік сипаты; оқу материалының реттеліп логикалық дұрыс берілуі; үйымдастырудың айқындылығы; оқушыларға мұғалім тұлғасының үнемі сезімдік әсер етуі; жалпылай оқытуда ресурстардын оптималды жүмсалуы.
Бүл технологияның жағымсыз жактары болып: сабақты бір қалыпты кұрастыру; біркелкілік; сабак уақытының үтымсыз өтуі; бір-бірімен қатынас жасаудың оқушыларды өздерін-өзі окшаулау; окушылардың енжарлығы, билеушілігінің, дербестігінің жоқтығы; оқушылардың сөздік іс-әрекетінің нашарлығы; жеке оқытудың болмауы, оқушыларға орташа өлшеммен қарау; кері байланыстың нашарлығы табылады. Бұндай сабақтарда материалды меңгерудін алгашшкы бағыттары ғана көрсетіледі, ал жоғары деңгейлерге жету үй тапсырмасына жүктеледі. Оқушылардың дербестігін және танымдык белсенділігін дамыту үшін қажетті жағдайлардын жеткіліксіз күрастырылуы дәстүрлі сабак кемшілктерінің салдары болып табылады.
Я.А.Коменскийдің сабақ туралы классикалық ілімінің ары қарай дамуын ресейлік педагогикада К.Д. Ушинский жүзеге асырды. Ол сынып сабақтық жүйенің барлық артыкшылыктарын негіздеп сабақтын үйлесімді теориясын кұрды, әсіресе, оны үйымдастыру қүрылымын, сабактардың типологиясын жасап, негізделген.
Сынып сабактық жүйені алмастыратын педагогикалык үдерісті үйымдастырудың басқа түрін іздестіру оку-тәрбие үдерісін баскару және білім алушыларды сандық қамту мәселесінің ерекшелігіне байланысты екі бағытта жүргізілді. Англияда XIX ғ. аягында бірмезгілде 600 және одан да көбірек білім алушыны қамтитын оқыту жүйесі орын алған.
Белль-ланкастерлік' жүйені ойлап табу оны ққрастырушылар дін қызметшісі А.Белль мен мүғалім Д. Ланкастердің есімдерімен аталып жұмысшылар арасында элементарлы білімнің кеңірек таралуы жеке мұғалімдерді дайындау, оқытуға аз шығын жұмсайды, сақтау қажеттіліктері арасындағы қарама-қайшылыктарды шешуте талпынудан туындаган.
Сынып-сабақтық жүйені жетілдірудің баска бір бағыты сабақтағы кемшіліктерді атап айқындады, орташа оқушыға бағытталуын, мазмұнынын біркелкілігін және оқудың қозғалыс темпінің орташалығын, сұрау, жаңаны түсіндіру, үйге тапсырма беру қүрылымының өзгермеуін жоятын оқу жұмысын үйымдастырудың баска формасын іздестірумен байланысты болган (далыпон жоспары, окытуды уйымдастырудың бригадалык-лабораториялық формасы, жобалар әдіс).
Алғашқы университеттердің күрылуымен лекциялық-семинарлық жүйе пайда болды. Соңғы жылдары лекциялық-семинарлық жүйенің элементтері сынып-сабактык жүйемен оқыту формасына сәйкес жалпы білім беретін мектептерде кеңінен қолданылады.
Сабак оқытудың негізгі формасы ретінде қарастырылып оқу-тәрбие үдерісін үйымдастырудың басқа формаларыменде толыктырыла алады. Олардың кейбіреулері сабакпен қатар, яғни сынып-сабақтық жүйе шеңберінде дамыды (экскурсиялар, кеңес берулер, консультациялар) үй тапсырмасы, оку конференциялары, қосымша сабақтар). Басқалары жоғары оқу орындарында қолданылатын (лекциялар, семинарлар, практикумдар, сынақтар, емтихандар) лекциялық-семинартык жүйеден алынып пайдаланылады, олар окушылардың жас ерекшеліктерін ескеруге бейімделінген. Өткен педагогикалық тәжірибені ескеру мен қайта қарастырылып ойлану және казіргі ізденістерді талдау осы заманғы педагогикалық технологияларды пайдалану мен дамытудың переспекгивалық жолы.
Қазіргі уақытта қоғам өзінін мүшелерінің көбірек кездесетін бағыныштық іс-әрекетінс қанағаттана алмайды, ол мектеп пен жоғары оку орындарының әрбір бітірушісін тәрбиелеу мен оқытудың түрлі модельдерді мен тұжырымдамалары бар жағдайларда болашақ үшін жауапкершілік алуға, өзін іске тартуға, бәсекеге қабілеттілікке, жағымды талаптылыққа, белсенді болуына, іскерлікке шакырады.
Сондықтан педагогикалык технологиялар баланы өзінін мүмкіндіктерін максималды жүзеге асыруға, жаңа тәжірибені шын көңілден қабылдауға талаптанатын бірегей тұлға ретінде карастырады. Бүл түрғыдан педагогикалык технологиялардын дәстүрлі окьпу жүйесінен айырмашылығы ерекше айқын көрінеді
Достарыңызбен бөлісу: |