77
бастым. Содан соң шымырай толқын ұрған қолымды оқыс тартып алып,
кітаптың бетін жаптым. Тұманды, бұлдыр елеспен жалғасқандай, көкірегім
ашылып, ойға батып, азғана отырдым. Сурет - кәдімгі сурет. Өнердің үздік
туындысына кім сүйінбес.
Таңбалы бетті қайтадан аштым. ...
Ай жүзді ару. Балауса қыз емес, балғын келіншек. Толған, толықсыған.
Бар нәрі бойында. Бар сезімі әлпетінде. Қызығы, қылығы ғана емес. Тұңғиық
сырлы жан жүйесінде. Иә, өзгеше тұрпатты әйел...».
Қаламгер кітап бетіндегі мүсін суретін әдемі суреттеп, жеткізе білген.
Қарап отырғанымыздай, мүсін бейнесі кейіпкер арқылы вербалданған.
Шығарманың өзінде автор білінбейді, кейіпкер сөйлейді. Автор реалистік емес,
фольклорлық танымға табан тіреген. Романда
қыпшақ тарихы мен қазіргі
жағдай қамтылған, яғни автор ХІ-ХХІ ғасыр аралығындағы тарихи
жағдайларды суреттейді. Түркі халықтарында өлген адамның мүсінін қашап,
тұл орнатып, ондай нысандарға әруақ деп табынған. «Қыпшақ аруындағы» тас
мүсін де ертедегі мүсін өнерінің осындай түрі еді. Шығармада мүсін авторы
шығармадағы мүсінші Саржан ретінде айтылады.
Бұл тұрғыда, шығарма
мистикалық болып табылады, өйткені Саржан қазіргі заман мүсіншісі, ал мүсін
ХІ ғасыр туындысы болып табылады. Қыпшақ ханы Көбектің баласы Саржан
мен ХХІ ғасырдағы мүсінші Саржан бір тұлға ретінде бейнеленген. Шығармада
сонымен қатар бір кеңістіктен екінші кеңістікке сапар шегу - трансгрессия орын
алады.
Тағы бір мысалға кезек берелік. Бердібек Соқпақбаевтың «Өлгендер
қайтып келмейді» атты шығармасында кино өнері туралы қысқаша болса да
үзінді келтірілген. Сол бір қысқа үзінді
соғыс кезіндегі жағдайды, соғысты
қарапайым халық қалай қабылдағанын оңтайлы әрі әсерлі жеткізе алды.
Үзіндінің өзіне кезек берелік:
«...Сол бір тұста, соғыстың алдындағы кезеңде,
соғыс тақырыбына арналған кинофильмдер көбейген. Ондай фильмдерді біз
құр жібермейміз. Тіпті бірнеше қайталап көреміз. Қызыл Армия ештеңеден
сескенуді білмейтін батыр болып көрсетіледі.
Киноның соңын біз қарамай жатып білеміз: жаудың күлі көкке ұшып,
талқандалады. Қызыл Армия жеңеді.
«Ура!» «Ура!» болып аяқталады.
Біз өмірдегі соғыс та сол кинодағы секілді оп-оңай, «ура мен!» біте
қалады деп ойлаймыз».
Достарыңызбен бөлісу: