Педагогикалық институты аманжол күзембайұлы еркін әбіл тарихнам а



бет54/124
Дата19.03.2023
өлшемі0.67 Mb.
#470947
1   ...   50   51   52   53   54   55   56   57   ...   124
Kuzembayuly-A-Abil-E-Tarikhnama

Франсуа Мариаруэ Вольтер (1694–1778) – француз жазушысы, фи­ло­­со­фы, тарихшысы, француз ағартушылары арасындағы көшбас­шы­ла­ры­­ның бірі. Феодалдық қатынастарды, деспотияны, дінді қатты сынады. Жо­ға­­ры­дан реформа жасау арқылы қоғамда өзгерістерге жетпекші болды. Әлеу­меттік жамандық білімсіздіктен деп есептеген. Оның па­йым­дауынша, теңдік, еркіндік жаратылыстан берілген құқықтар. Бар­лық азаматтар заң алдында тең. Кез келген еркіндіктің бастауы – ар-ұждан мен сөз еркіндігі.
Католицизмге Вольтер қарсы болғанымен, жал­­­пы дінге қарсы болған жоқ. Көп­шілік халықты қолда ұстау үшін дін өте қажет деп есептеді. Ол үшін маңыз­ды мәселелер: табиғи құқық, еркін­дік, теңдік. Жеке тұлғаның еркіндігі қоғамда алға­шқы орында болуы шарт, ал жалпы қоғам еркіндігіне ол мән бермеді. Жеке адам еркіндігінің негізі – сөз еркіндігі, онымен бірге баспасөз еркінд­ігі. Като­лик шіркеуініңқатаң тәртібіне адамның жекебас еркіндігін қарсы қойды. Оның пікірінше, нағыз еркіндік адамдар бір–бірінен тәуелсіз болған жағдайда болады. Яғни,ав­то­­­ном­ды субъектілерге айналуы шарт болады. Сонда тәуелділік басқа си­паталады, адам тек қана заңға тәуелді болмақ.
Ол еркіндік пен теңдікті бір–біріне қарсы қоймады, қайта ер­кін­дік тең­дікті толықтырып, күшейтеді. Мүлік теңсіздігі табиғи. Мүлік адам­ның қо­ғам­дағы ор­нын анықтайды. Қоғамдық мәселелерді ше­­шу­де тек мү­лік ие­лері ғана қатына­суға құқылы. Сословиелік артық­шы­лық­тарды жә­не шіркеу сот­ын жою­ды ұсын­ды. Аристократияны бюрокра­тия­мен ауыс­тыру қажеттілігін дә­лел­дей­ді.
Ал реформаларды жүргізуді білімге негізделген мемлекеттік билікке жүк­теді. Мемлекет басында білімді, абсолюттік билігі бар монарх оты­руы тиіс. Ол тек білімді, ақылды ғана емес, сонымен қатар қайырымды болуы ке­рек дейді ол. Мем­лекет – алғашында республика түрінде пайда болған от­басылар бірлес­тігі. Оның пайда болуы табиғи дамудың нә­ти­жесі. Респу­бли­калық құрылыс ад­ам­дардың табиғи жағдайына сәй­кес ке­ле­ді. Мұндай жағдайда көпшілік өзінің мүддесін билікке жеткізе алады. Ал оны монарх немесе көпшілік сайлап қойған адамдар тобы іске асы­рады.
Автор концепциясы мына төмендегі еңбектерде көрініс тапқан. Век Людо­вика XIV», «История Карла XII», «История России в царс­тво­ва­­ние Петра Великого», «Опыт о нравах и духе народов и о главных ис­то­ри­ческих событиях» (1756), История» в «Энциклопедии» мақа­ла­ла­ры.
Ол ғылымға «философия тарихы» деген ұғымды кіргізді. Тарихшы­ның негізгі мақсаты тек фактілерді жинап оларды баяндау емес, оларды түсіндіру қажет екендігін айтты. Тарихшы тек корольдер тарихын емес сонымен қатар қарапайым халықтың рухын, әдет–ғұрпын баяндауы қажет деді. «Три вещи непрестанно влияют на склад и характер людей – климат, государственное управление и религия» – деп жазды ол.
Вольтер тарих ғылымының арнасын кеңейтті. Тек саяси проблмалар­мен қатар тарихшылар қолөнер, сауда, теңізде жүзу, халықтың ор­на­ласуы және әл­еу­меттік топтар тарихын зерттеуді ұсынды. Сонымен қатар ол ғы­лым­ның географиялық шеңберін де ұлғайтты. Батыста қа­лып­­тасып үлгір­ген еуроцентр­изм дәстүріне қарсы шыға отырып, ол Азия тарихына бет бұруға шақырады. Олардың қол жеткізген мәдени табыстарын пайдала­нып қана қоймай, тарихын да білгеніміз дұрыс дейді. Вольтер ежелгі Үн­ді­стан мен Қытай, Жапония, Таяу Шығыс, Африка және Америка мен Еу­ро­па өркениеттерін қарастырды. Тарих­тағы прогрес теориясын қолай отыра ол былай дейді: «Нет­руд­но заме­тить, как сильно изменились почти на всей земле нравы со вре­ме­ни на­шес­твия варваров до наших дней».Прогресті алға сүйрейтін қо­ғам­­ның білімді өкілдері. Ал қалған бөлігі «не должны рассуждать, не дол­­­жны идти са­мос­тоятельным путем»деп жазды ол. Ол тарихи деректерді пайдалануда сақ бо­луға шақырды: «достойны до­верия те «памятники», которые вышли из–под пера просвещенных современников».
Тарих ғылымындағы эгалитаризм теориясын қолдаушы «Рассуж­де­ние о происхождении и основаниях неравенства между людьми», «Об об­ще­­ствен­ном договоре, или принципы политического пра­ва» сияқты тағы басқа да шығармалар жазған Жан–Жак Руссо́ (1712–1778). Ол көр­нек­ті француз фило­софы, жазушы, ойшылы. Мемлекетті халық­тың тура бас­қару формасын ойлап тапты. Осы күнге дейін Швецарияда сол форма қолданылады. «Табиғи құқық» және «қоғамдық келісім» теорияларының негізінде адамзат тарихына реко­нструкция жасады. Оның пікірінше ал­ғаш­қы қауымдық құрылыс дәуірінде қоғамда теңдік, бостандық принцип­тері басымдылық танытады. Дайын өнімді жи­нау­мен, аңшылықпен айна­лыс­қан алғашқы адамдар қауымы бақытты да ер­кін өмір сүрді. Кейін келе халық санының артуына байланысты азық–түлік та­п­шы­лығы байқалады. Еңбек өнімділігін арттыру үшін адам қару–жарағы мен құ­рал–жабдық­та­рын жетілдіруге мәжбүр болады. Оны өркениетке жеткізген де, со­ны­мен қатар бақытсыздыққа ұшыратқан да темірдің пайда болуы деп жазды ол. Осыдан бары жеке меншік пайда болды. Сол меншікті қорғау үшін меншік ие­­лері мемлекеттік аппаратты ойлап тап­ты. Міне содан бастап адамзат азғын­д­ау жолына түсті. Одан құтылу жолы мен­шікті қайта бөлетін респуб­ликалық тә­р­­­­тіп орнату. Ондай тәртіп тек қана күш қолдану арқылы жүзеге аса­ды. Сөйтіп ол деспотияға қарсы қару­лы көтеріліс қажеттілігі заңдылығын дәлелдеді. Руссо өр­кениет прогре­сінің материалдық негізін және оның қарама–қайшылықтарын ашты.
Келесі бір француз ойшылы Анн Робер Жак Тюрго (1727–1781) Сор­бон университетінде классикалық білім алған. Мемлекеттік қызметте бол­ған, Фран­ция тағына XV Людовик отырған уақытында теңіз министрі, ал 1774 жылы қар­жы бақылаушы қызметтерін атқарған. Ол өз кезінде Франциядағы экономи­калық реформалардың жасалуына мұрындық бол­ды. Адамзат қоғамының даму негізінде экономика жатқандығын сөзімен де ісімен де дәлелдеген адам. Қоғам тарихы бірде дамып, бірде дағ­дарыс­қа ұшырап отыруы заңды құбылыс. Даму процесі білімнің оң нәтижесіне тікелей байланысты. Сонымен қатар тарихи дамудың әр дәуіріне мате­риал­дық өндірістің әр түрі сәйкес келеді. Күнен-күнге күшейе түскен теңсіздік прогрестің дамуына әсер етті. Адам­ның бір тобы өнер­мен және ғылыммен айналыса бастады. Саяси экономия ғылымындағы физ­иок­ра­тиялық көзқарасқа ол қосымша бір пі­кір­лер білдірді. Қоғамды тапқа жіктеуде ол 1. Өндірушілер табы, егінші­лер; 2. жерге меншік иел­ері табы; 3. Егін­­шілікке қатынасы жоқ тап. Бірін­ші тапты ол капиталист–кә­сіп­керлер, соң­ғы топты жалдамалы жұмыскер­лер табы деп атайды. Осыла­й­ша кейін Адам См­и­т­­тің «Богатстве народов» аты кітабындағы қоғамның таптық құрылым теориясына алғы шарт жаса­ды. Бізге қажеттісі 1750 жылы жазыл­ған «Рас­суж­дения о всемирной истории» кітабы.Онда ол «Чело­вечество медле­­ными шагами дв­и­­­жет­ся ко все большему совершенству, «переживая попеременно спо­кой­ствие и волнения…» деп жазды.


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   50   51   52   53   54   55   56   57   ...   124




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет