ТЕЛИ КЪАЙЫР
Тели къайырды ол маскечик:
тубаннга да юреди, чабады,
аш берген къолну да къабады —
тели къайырды ол маскечик.
Ёлтюрелле деб, къоркъама аны —
талай кере аджалдан къутхаргъанма.
Къатымдан иймей тургъанма —
къычырыгъы буза дунияны.
Къабаргъа кюрешеди мени да,
ачыуланса кесин да талайды.
Дау айтады джерге да, Кёкге да —
не этгин, къылыгъы алайды.
Маске болгъаны шашдырады аны —
Болалмазлыкъды, бёрю къой, ит да.
Къалай сау этгин алыннганны —
сынагъанма тагъыб да, ийиб да.
Мазаллы гаджи озады къаты бла,
эс да бурмай анга — маскеге.
Джарлы маске акъылдан шашады —
санайды итни, итге тюл, къахмеге.
Башха гаджи да ётеди къаты бла,
Ит джыйынны тизиб ызындан.
Маске да излейди болургъа аны бла —
Бар деб бошлайма аны сынджырдан.
Алай а анга джетмейди кёзюу —
кесин да аямай талайла.
Зауаллы маскеге къарайма —
танылмайды хамхоту, кёзю.
Аны бла къозу тилде сёлешеме,
тели къайыр маскечик а — ол а —
ачыуун менден алыргъа кюрешеди...
бош кюреше болурма аны бла.
Иш тёнгекде тюлдю, джюрекдеди.
Маске джюрек кюеди зарлыкъдан.
Маске джюрек адамда болса уа —
айырады аны адамлыкъдан.
Джюрек тар болса, зар болса —
чынгылгъа келтиреди джол.
Адам болургъа унамадынг —
энди, маске, сюйгенингча бол.
ТЁНГЕКДЕН АЙЫРЫЛГЪАН ДЖАН
Тейри адамы да — къартаяды,
тауусулады баргъан джолу.
Заман къобаны да таркъаяды,
Таркъаяды ичер сууум.
Тёнгекден чыгъыб джаным,
кёлтюрюледи ёрге.
Бираз солуу да алады,
къаяда къонуб терекге.
Бу тюрлю къанатлыгъа
къанатлыла къоялла орун.
Сорургъа уа базмайдыла
Излеселе да билирге джолун.
Ийнакълай къаяны, терекни да,
кёлтюрюледи джан ёрге.
Чамландырмазгъа кюреше кёкню да,
къайытырча болады Джерге.
Джашил нюрге бёленибди ол,
тартады кесине, алгъынча.
Бу ариулукъдан хапарсыз эди джан,
Аллах тёнгекден алгъынчы.
Энди уа — айырылады андан —
кетиб барады Иесине.
Не этсин къыйналмайын джан,
эркин тюлдю ол да кесине.
Минги Тауну башында къаргъа
кёмюлюб, бираз сууутады кесин.
Тюбейди анда минг-минг джаннга,
сора, джыяды эсин.
Кетеди, джарыкъдан да терк,
Аны сакълаб тургъан Хакъгъа.
Барады этгенлей тилек
Джерде къалгъан дуниягъа, халкъгъа.
Джердегиле эшитселе эди
аны айтханын Кёкден:
«Кюрешигиз джашаргъа, джашаргъа,
айырылгъынчы джан тёнгекден».
Узаяды, ташаяды джан,
дунияны ийнакълай, тансыкълай.
Андан арысы — бары тубанда...
джер ёмюрюм бошалады алай.
ДЖАНЫМ ДЖЕТСЕ АЛЛАХХА
Келген джолум — тар, къая.
Ахыры болурму кенг?
Ичер сууум — таркъая,
халкъыма айтама мен:
...къалды тутулуб тилим...
Эм магъаналы сёзню
айтхынчы джетди ёлюм.
Къутхарлыкъ — джуртну, халкъны —
келген эди бир акъыл.
Ай айтхынчыннга аны,
джетиб къалды да ахыр.
Къарайдыла басыныб,
ауузума, кёзюме.
Излейдиле ангыларгъа
айталмагъан сёзюмю.
Сора, бары, тюнгюлюб,
чакъыртадыла ийман.
Бошамасам да ёлюб,
тёнгекден чыгъады джан.
Сёз къалады айтылмай.
Кёз къалады джумулмай.
Алай болса ахырым,
къычырмазмы къабырым?
Не этейим, дунияда
сёзюм джетмеди халкъгъа.
Ай-тал-гъа-ны-мы да —
алмадыла къулакъгъа.
Сын ташыма кёчеди
джангы Ай бла джулдуз.
Джаным баргъан Кючденди
энди умутум джангыз.
Джаным джетсе Аллахха,
Сёзюмю айтыр анга.
Аллах эшитсе аны —
къутхарыр Джуртну, Халкъны.
СЁЗ ДА — АДАМЧАДЫ...
1
Къайсы бирибизча, Сёз да арыйды.
Не этсин арымай — кёб айтылса, джюрюсе кёб.
Алай а, ёллюкдю — тохтаса айтылмай,
джюрюмесе — ёледи сёз.
Джокъду башхасы — адамчады ол да.
Арыса — солуйду, кетиб ташагъа.
Тюлдю мамукъдан ол келген джол да,
адамгъа, анга да къыйынды джашагъан.
Тюбегенме — джукълаб тургъанына сабийча,
къартча къалкъыб тургъанын да кёргенме.
Учханын да кёргенме къанатлыча...
барды джаны Сёзню да.
Сёзюбюздеди ёзюбюз бизни.
СЁЗ. Аны ичинде да — ЁЗ.
Сёзюн ёлтюрген — ёлтюреди ёзюн.
Сёздю джашатхан бизни.
Бизбиз джашатхан сёзню.
Айырылгъанлай сёзден
къаллыкъ тюлдю джукъ да бизден.
2
Сёзге да къатылады заман.
Ёзге, ёлтюрген аны —
Заман тюлдю — кесиди адам.
Сёз да болады талкъ.
Ёзге, къурутхан аны —
Заман тюлдю — кесиди халкъ.
3
Сёз сюеледи ёрге.
Ёз сюеледи ёрге.
Заман бойсунады бизге.
АКЪ СЁЗДЮ ДЖАНДЕТ
Акъ сёздю джандет.
Джаны саулай ары
киреди поэт.
Ёлсе, къалса да —
андады поэт.
Дуния малгъа къаратыб кёзню,
зулмуну арбасына, арбазына
къысылса уа,
анга махтаула салса уа,
аны джырын джырласа уа ол —
урлукъду аны къачы Сёзню,
джандетден къысталлыкъды ол.
КЁКГЕ ЧЫГЪАР ЮЧЮН
Бир-бир эркиши тиширыуну басхыч этиб,
илинирге кюрешеди ёрге.
Керти эркиши уа тиширыуну къанат этиб,
бирге учалла джети къат Кёкге.
МЕНГИР
Атса да танг,
келсе да ингир,
тенгиз джагъадан
къараб таулагъа,
сюеледи менгир.
Таудан
къобанча кетиб,
тенгизге джетиб,
андан да ётюб,
ызына уа къайыталмай,
сын болуб къалгъан —
кимди экен ол?
Къанатлыла да аны башына,
имбашларына да къонуб,
къарайдыла ол бир джагъада
чыммакъ акъ таулагъа.
Менгирни гитче къарнашыча,
сол джанында сюелиб аны,
чайкъала тургъан тенгизни башы бла
таулагъа къараучанма мен да.
Сюелеме.
Джюрегим джаннган кёзюуде,
къарынача Минги Тауну,
Буз тенгизге кёмюлеме.
Билеме: талай джылдан —
тенгизден ётерге келмесе къолдан,
табылмаса джол да башха,-
мен да буруллукъма ташха.
Тилсиз да, сангырау да болады адам
Ана тилинде эшитмесе сёз.
Кёз да болады сокъур,
Ата джуртун турмаса кёре.
Атса да танг, келсе да ингир,
Тенгиз джагъасындан
Минги Таугъа къараб,
сюелебиз - мен бла менгир.
Ётеди кюн,
ётеди ёмюр.
Къайсыбызбыз адам,
къайсыбызбыз менгир?
Кёгереди тенгиз,
агъарады тау.
Къайсыбызбыз ёлген,
къайсыбызбыз сау?
Чайкъалады тенгиз,
кёрюнмейди тау.
Джуртсуз, халкъсыз
бармыды джашау?
АРИУЛУКЪНУ КЁРМЕСЕ КЁЗЮНГ
Ариулукъну кёрмесе кёзюнг,
назму тизгиннге бурулмаз сёзюнг,
келмез илхам, ачылмаз керамат,
кёлге-джюрекге бителмез къанат.
Ариулукъну кёрмесе кёз,
ариулукъгъа къарамаса кёз,
ариулукъгъа ачылмаса джюрек,
адамгъа джууукъ къалай болур Кёк.
Бир ариулукъ кёрмеген кюнюнг да,
бир игилик этмеген кюнюнгча —
кетеди зыраф.
Тау, тюз, тенгиз —
ариудула кемсиз.
Гюллеге, къызлагъа да къара —
нечик ариудула ала.
Гюллени джыя тургъан къыз,
сабийи бла ойнай тургъан ана —
нечик ариудула ала.
Ариулукълукъгъа ачылмаса кёлюнг —
сезимлеге келликди ёлюм.
Ариулукъ къутхарады адамны —
кесимде сынагъанма аны.
Къутхармасакъ ариулукъну биз да,
Адам болаллыкъ тюлбюз —
бирибиз да.
Ташны да болур джаны.
Айтыб айталмазма ариулугъун аны.
Терек да алай, тау суу да алай.
Тюз да алай, тенгиз да алай.
Табигъат ариуду. Адам
тыйыншлы болургъа керекди анга.
Ол джашатханча адамны,
адам да джашатыргъа керекди аны.
Алай сакъланныкъды джашау.
Ариулукъ бла сюймеклик
къутхарлыкъдыла дунияны.
ДЖАНГЫ ДЖЫЛДА ДА ЭСКИ САГЪЫШЛА
Эки дунияны да джаратхан — Аллахды.
Бири ючюн башхасын атмам,
бу дуниягъа да табсыз сёз айтмам:
эки дунияны да джаратхан — Аллахды.
Къадар бизден болса да кючлю,
джашаргъа керекбиз алай —
эки дуниядан да юлюшлю
болурча. Джулдуз бла Ай
сын ташыбыздан да къарарча,
къарагъан кибик джети къат Кёкден.
Ёзге,
баш болургъа керекбиз — чыгъарча,
Ёлюм деген къуршоудан-чекден.
Джокъ болуу бла — неда — джаханим бла
тауусулмазгъа керекди джол.
Ёлюмге, отха да элтмез ол,
джашасакъ — Китаб бла, Билим бла.
Джаны саулай джандетге кирирге
адам улугъа болмазмы насыб?
Джандет Юйню уа кеси ишлерге
ангысы-эси джетмезми аны?
Джандет джуртунда джандет Юйюн
ишлеялмагъан инсаннга —
ёлсе-къалса да — джандет эшиги
ачылырмы? Ишеклиме анга.
Аллах берген динин, тилин,
джерин, ёзюн сакъламагъаннга,
джандет Джуртун джандет Юй этиб,
Миллет болуб джашамагъаннга —
Аллах къайтара да джандет джуртланы
бере турмазлыгъы — хакъды.
Берилгенни сыйлай, сакълай билмеген —
болалырмы адам да, халкъ да?!
Джурт, тил берилгенди бизге,
Ангы-эс берилгенди бизге,
Къалам, Китаб берилгенди бизге...
не керекди андан сора?
Дагъыда,
Джазыуубузну джазалмай эсек,
оноуубузну эталмай эсек,
Хакъ джолда баралмай эсек —
Сора,
барындан да къаллыкъбыз къуру.
Боллукъ тюлдю Джуртубуз, Элибиз да,
Къаллыкъ тюлдю динибиз, тилибиз да —
Башхалагъа боллукъбуз къул.
Къара таныгъанлыкъгъа, окъуб,
Китаб айтханны ангылаялмайбыз,
Аллах буюргъанча джашаялмайбыз —
тамблабызгъа къарайма къоркъуб.
Юлгю тюлдюле бизге Шаркъ не Баты —
харамгъа, гюнахха турадыла батыб.
Барыр ючюн алгъа —
къайытыргъа керекди артха:
Ал Сёзге, Къаламгъа, Китабха.
Алайсыз,
къалыб джулдузсуз, Айсыз,
кириб чарсха-тубаннга —
кетерикбиз джардан-къаядан.
Болурму къайгъы андан уллу?
Анаяса этмей кесине Сёзню,
барады — къайры — адам улу?
Халкъыбыз да къайры барады бизни?
ДЖАШАРЫКЪДЫ АДАМ
Сууугъанма адамладан.
Солур ючюн аладан —
чыгъама таугъа, киреме суугъа.
Чегетде айланама. Ийнанама
болгъаныма: тауну бир ташы,
къобанны бир толкъуну,
Джангыз Терек неда
бир къазакъ бёрю.
Кёлюм чыкъгъанды адамладан.
Кийикле неда бёрюле,
ташла не да терекле —
башха-башха неда биригиб,
адамгъа къазауат ачсала,
аланы джанларында боллукъма мен да,
мен да — адам кесген терекни джаны...
Адам ёлтюрген кийикле, джаныуарла,
адам къурутхан суула, терекле —
бары тирилиб, Соруу кюн
адамны джууабха тартсала,
не джууаб этерикди ол?
Джуртда Джангыз Терекни руху — мен —
тынгы табмай, айланама
тау этегинде, суу бойнунда, тенгиз джагъасында,
къумлада, бузлада, Европада, Азияда,
Америкада, Шаркъда, Батыда...
Мен — Джуртда Джангыз Терек,
ёмюр башында кесилген Терек —
айлана келиб, ёмюр аягъында
тюбейме Къарачайны Къадау Ташына —
Джырчы Сымайылгъа.
Сора тирилеме. Джангыдан
Терек болуб сюелеме.
Чапракъланыб,
шууулдайды джангыз Терек.
Толкъунланыб, тауушланыб,
учады Къобан суу.
Терекге, Къобаннга да тынгылай,
джумшайды Къадау таш.
Минги Тауну джырлайды Къобан,
Акътамакъны да джырлайды Къобан —
Джангыз Терек этеди эжиу.
Ташха, Терекге, Къобаннга да —
къууанырча келеди кёзюу.
Болгъан къадарда
Таш, Терек, Къобан —
джашарыкъды халкъ,
джашарыкъды адам.
ТАБИГЪАТ ЮРЕТЕДИ
Табигъат джол кёргюзеди бизге:
Ашыгъады тау суу тенгизге —
Сугъара тюзлени, барады джертин,
ызына уа къайытырыкъды кёктюн.
Къайытырыкъды Джуртха —
кёк бла — булут болуб,
къучакъларыкъды Джуртну
джангур болуб, къар болуб.
Къобанча кетеди тёнгегим-саным —
Джер-суу кёре, джер джюзюн аулайды.
Тёнгегим къайытмаса да, шийирим-джаным
къайытыр — поэтни къадары алайды.
Табигъат юретеди:
кетерге, къайытыргъа да,
болургъа сабыр
къууанчда, къайгъыда да.
Джашнагъан джюрек ушайды
джерге да, Кёкге да,
къаяны эрнинде
акъ чакъгъан терекге да.
Джерден кетгенни — кёреме кёкде,
кёкден кетгенни кёреме джерде...
экисинде да джашайма мен а,
табигъатха ушайма мен а.
Кетеме сууча,
ташча къалама.
Ёле, тириле —
джашай барама.
Кёзден кетсем да,
кетмезме кёлден.
Къара таныгъаннга —
Акъ сёзме мен.
Сёлешген адам —
кёрмейди сёзню.
Кёрюр ючюн а —
буругъуз кёзню...
Къайрымы? - Кёкге.
Къайрымы? - Джерге.
Къайрымы? - Джюрекге.
Джашнагъан Кёк,
джашнагъан джер,
джашнагъан джюрек —
Акъ сёз деген олду.
Табигъатны акъ чакъгъан кёзюую —
Акъ сёз деген олду.
Джол кёргюзеди табигъат бизге.
Аны джоругъу джашайды сёзде.
Сёз-табигъат кёргюзеди джол.
Бизни ёлюмсюзлюгюбюздю ол.
Андан чыгъыб, кетсек узакъгъа,
Къайытмасакъ сёзге-табигъатха —
ёлюм деген, ахыр деген олду.
ДЖАРЫКЪ
Джаныуар сюеди къарангыны,
джарыкъны сюеди адам.
Аллах джандыргъан чыракъны —
Кюнню да — сюеме андан.
Джанма къоюгъуз чыракъны —
джарыкъ болсун юйде да, кёлде да.
Къабырда да табарыкъбыз къарангыны,
джарыкъны уа — ёмюрде да.
Минги Тауну да сюеме артыкъ,
болгъаны ючюн акъ.
Джарыкъ бергеннге разыма бютюн,
джарыкълыкъгъа джаяма къучакъ.
Кюрешигиз болургъа джарыкъ,
джарыкъ адамны сюеди эл да.
Акъ назмуму кюрешеме джазыб,
къууанырса деб, Акъ сёзюме, сен да.
АЛЛАХ ДА КЮЧ БЕРИР БИЗГЕ
Кавказда
таула — шыйыхлача, шыйыхла — таулача.
Болургъа кюрешсек алача,
Аллах да кюч берир бизге.
НАЗМУ
Назму юзюк хапарда —
къаяда терекча кёрюнеди;
назму юзюк хапарда —
къая башында къалача кёрюнеди;
назму юзюк хапарда —
къаядан чынгагъан тау сууча кёрюнеди;
кюнбетге ушай эсе хапар —
анда нарат чегетге ушайды назму юзюк;
хапар — къобан эсе, тенгиз эсе да,
аны шын тургъан толкъунуду шийир;
кёрге-къабыргъа келтирсе уа хапарны ахыры,
ол чакъда да — унамай джыгъылыргъа —
сын таш болуб сюеледи назму.
ЁЗДЕН ЭТИБ ДЖАРАТХАНДЫ АЛЛАХ БИЗНИ
Бизде — Кавказда — къул адам, къул халкъ джокъду.
Ёзден этиб джаратханды Аллах бизни.
Дуния мал бла, къуллукъ бла терилтиб,
бизни къул этерге излеген кючле бар эселе —
джангыладыла: бюгюллюк халкъ тюлбюз биз.
Ким суудан, ким къумдан, ким топуракъдан
джаратылгъан болур. Биз а — кавказлыла —
таудан-къаядан-ташдан джаратылгъанбыз:
бюгюллюк халкъ тюлбюз биз.
Къуллукъ ючюн, дуния мал ючюн
амантишле чыгъа эселе ичибизден —
ала бизден тюлдюле,
кавказлы тюлдюле ала.
Шыйыхла, джигитле джуртуду Кавказ.
Аллахдан башха джокъду илях.
Бир Аллахха этебиз къуллукъ,
хакъ джолну кёргюзтгенди Аллах.
Сюргюнде да болмагъанбыз къул —
ёзден рух тургъанды джюрекде.
Кавказда къул адам, къул халкъ джокъду,
боллукъ да тюлдю:
бизни ёзден этиб джаратханды Аллах.
ДЖАШАТХАН МЕНИ
къоркъуулу болсала да дуния, ахырат,
мени къутхара баралла
намаз, назму, табигъат.
Адамла джаргъан джюрекге
аладан табама себеб.
Кёб адамдан джууукъла меннге
акъ тау, тау суу, чегет.
Намаз, назму, табигъат
джашауну къурумундан, букъусундан
джанымы этелле азат.
Намаз, назму, табигъат —
аладыла джашатхан мени.
Рухум алада турлукъду,
тёнгегими къаушатса да ёлюм.
КЪАБЫЛ БОЛМАЙ ЭСЕ ТИЛЕГИНГ...
Бош затлагъа ийдим заманны,
кёзбау затлагъа бурдум эсими.
Биле тургъанлай гюнахны, харамны,
сакъламадым аладан кесими.
Алай а, башхалагъа
болмазгъа кюрешдим заран.
Кесими тюл, башхаланы
кюрешдим тыяргъа гюнахдан, харамдан.
Башхалагъа тиледим Аллахдан
Хакъ джолда барыргъа насыб.
Къалай болур эди тилегим къабыл
гюнахха батыб турсам кесим.
Тилеклеринг болмай эселе къабыл —
Аллахдан тюл, кесингден кёр аны.
Таза болмасала тёнгегинг, джюрегинг —
толлукъ тюлдю бир деб бир тилегинг.
КЁРЮНЮУЛЕ
Намаз дегенлей — джангы Ай бла джулдуз;
Табигъат дегенлей — таш, терек, суу;
Джурт-Халкъ дегенлей — Минги Тау;
ислам дин дегенлей —
ля иляха илляллах мухаммадун расулуллах;
Унух файгъамбар дегенлей —
суу ахырзаман бла кеме;
Исса файгъамбар дегенлей — джор;
Шамил шыйых дегенлей — Кавказ къазауат;
Кавказ поэзия дегенлей — Къайсын, Расул;
Хакъ сёз дегенлей — Къуран;
ПОЭЗИЯ дегенлей — бары да.
УШАМАГЪАНЛА ДА ДЖУГЪУУЧАНЛА БИР-БИРИНЕ
Ушаш сёзлени ким да тагъар бир-бирине.
Ушамагъан — джукъмайды, алай а,
поэтлигинги излей эсенг сынаргъа —
ушамагъанладан къурачы сен назму.
Хуна — хунагъа джарашмагъан ташладан къалачы,
джуртну тёгереги бек болсун, къалача.
Къазакъ бёрюледен джыйчы сен джыйын —
джуртну, халкъны душмандан сакъларча.
Ушамагъанла да джарашалла бир-бирине:
Мен къараучанма Таш бла Терекге.
Мен къараучанма сеннге эмда кесиме:
ушамагъанла да джугъуучанла бир-бирине.
ДЖАШАРЫКЪБЫЗ КЪАЛЛАЙ БИРНИ ЭНТДА САУ?
Сахнада ойнайдыла ала,
залда джылайдыла адамла.
Кёб турмай оюллукъду мекям —
сау къалгъан боллукъ тюлдю аладан.
Боллукъну сезеди да джюрек,
тыяргъа кюрешеди келликни.
Оноу этиб бошагъан эсе Кёк,
джазыуундан къалай тыйгъын ёллюкню?
Минг-мингджыллыкъ джолу тауусулады,
ахырына джууукълашады адам.
Джашау джилтин джукъланса Аламда,
ким биледи, ол джанармы джангыдан?!
Ёле тургъан Ана тилиме къараб,
бютеу дуниягъа этеме сагъыш.
Ёле тургъан тиллени, халкъланы къутхармагъан
дунияны — кесине да келликди къыш.
Хар ёлген тил бла, халкъ бла
дуния кеси да джууукълашады ахырына.
Сёлешемилле экен мёлекле Хакъ бла
адам улуну къайгъырыб джазыууна?!
Кеси ёлюмю бламы ёллюкдю дуния,
илинмек аджалданмы къурурукъду джашау?
Джашнайды Кёк, чартлайды элия —
джашарыкъбыз къаллай бирни энтда сау?
ЗАМАН НЕДИ?
Кюн къысхагъа айланнганды,
сагъышларым а — узуннга.
Заман неди? Кёз байланнганды,
Мен не излейме къарангыда?
Тюненем — таянырча тюлдю,
тамбладан да урмайды джарыкъ.
Эки дунияны арасында
заманым тохтагъанды арыб.
Ата джурту бла Ана тилин
сакълаялмагъан халкъны шайыры —
не этеме дунияда джашаб да,
Сёзню джокъ эсе хайыры.
Ёлюмню сайлагъан халкъны
тирилтирге боллукъду не бла?
Дагъыда кюрешеме джазыб —
кёр къазгъан кибик ийне бла.
Дагъыда барды умут:
Джаратхан халкъланы, тиллени,
бизни да къоймаз унутуб —
миллетни ызына тирилтир.
«Мадар этсегиз — къадар этерме»,-
деген сёз тура эсимде,
чайкъалама дуниядан кетелмей,
джашау тилей халкъыма, тилиме.
Илинеме таугъа, Бийнёгерча,
марал сют излей халкъыма.
Халкъны тирилгенин кёрюрча —
ол насыбны бер, Аллах, манга.
Сора, сюйгеним — чыммакъ Акъ сёз — келиб,
къол булгъаса, къаядан да чынгарма.
Халкъым, тилим къалмасала ёлюб,
мен — ёлсем да — алада джашарма.
ПОЭТНИ СЁЗЮ ДА ЭТЕДИ УРУШ
Фахму бере, айтханды Кёк:
«Акъ сёзге къуллукъ эт».
Тейри адамындан да бек,
Тил адамыды поэт.
Сёздю Тейриси поэтни.
Джазыуун джазгъан Олду аны.
Таныгъанлы да «алиф»-ни, «ба»-ны,
Сёзге къуллукъ этеди поэт.
Поэти болмагъан халкъ,
сакълаяллыкъ тюлдю тилин.
Ахыр поэти ёлгенлей,
тилге, халкъгъа да келликди ёлюм.
Алай а тилден алгъа,
тилни къоруулай, ёллюкдю поэт.
Дин къазауатда ёлгенлеча,
ол да боллукъду шейит.
Тилни марагъан — поэтни марайды,
поэтни марагъан — марайды тилни.
Поэтни сёзю да этеди уруш,
къутхара ёлюмден миллетни, Элни.
БЫЛЛАЙ БИР КЪОРКЪАМА НЕГЕ?
Бизден уллуракъ халкъла да
думп болгъандыла дуниядан.
Сора, «миллетим, джуртум»,- деб,
тюзмюдю къоркъгъан, къыйналгъан?
Адамлачадыла халкъла да —
къартая, ауруй,- ёлелле.
Адамла кибик, ала да
Илинмек аджалны да билелле.
Быллай бир къыйналама неге
ёледи деб, халкъым, тилим.
Излемегеннге ёлюрге —
ёмюрде да келмейди ёлюм.
Джуртум, тилим демей эсе халкъ,
Энчи Юй бола билмей эсе халкъ,
дуния малдан баш кёрмей эсе Китабны —
къайдады да къара таныгъанлыгъы аны?
Окъугъанлыкъгъа Аллахны Сёзюн,
кёрмейле Ёзюн, билмейле тюзюн.
Санасанг — кёбдю алим.
Сынасанг а — джокъду билим.
Халкъны ангысы, саны
ёсмей эсе — къыйынлыгъын аны
кимден кёрейик:
Башчыларынданмы? Айдынларынданмы?
Огъесе, имамларынданмы?
Ала — барсала Джолунда Хакъны —
сакълаяллыкъ эдиле халкъны.
Хомух болсала уа ала —
халкъ башлайды къуруй, чачыла.
Ёсмей эсе халкъны ангысы, саны,
сыйламай эсе ол Къаламны, Китабны,
Сора, къарыусузду дини, иманы —
сора, джокъду аны
Башчысы, Айдыны, Имамы.
Ол ючюсюн ёсдюрмесе халкъ —
дуниядан боллукъду талкъ.
Халкъ джыймаса ангысын-эсин —
уллуракъ халкълагъа джутдурлукъду кесин.
Быллай бир къоркъама неге
ёледи деб, халкъым, тилим.
Излемегеннге ёлюрге —
ёмюрде да келмейди ёлюм.
Достарыңызбен бөлісу: |