Крыжовы шлях стацыя І. Езус асуджаны на смерць

1. 
   О, чалавеча! Стань на калені,
   

Там наш Пан у вялікім цярпенні

За нашы грахі… Ну чаго ты маўчыш?

2. 
   За здраду Юды сзрцам боль адчуў
   

Гэтыя словы Езус пачуў,

Падумаў, што значыць крыжа дарога.

3. 
   За каго гэты крыж? За цябе. За мяне.
   

Ён нашы грахі і правіны нясе,

А несці павінен ты, чалавеча.

4. 
   Людзі крычалі Пілату “Распні!”
   

Не слухаў натоўп: ”Вараву вярні!”

Ну, што яшчэ можна было тут зрабіць?

5. 
   Адказны за смерць зусім не Пілат,
   

І кожны ў тым вінават:

Абвінавацілі мы і да крыжа прыбілі.

6. 
   Езус цярпліва прымае прысуд,
   

І просіць Айца і ўвесь Божы люд

Яго любоў – праўдзівеўшае пачуццё.
СТАЦЫЯ ІІ.

Езус бярэ крыж

1. 
   Пакорна ўзяў крыж і на плечы ўзваліў,
   

Хоць за сваё жыццё благога не зрабіў,

А зараз сам ідзе пакорна,каб памерці.

2. 
   Ідзе Езус не за сябе, а за нас
   

Але ёсць надзея, што прыйдзе час,

Калі зразумеем, што мы натварылі.

3. 
   Пан Езус бярэ крыж на плечы свае,
   

І ты не стой на раздарожжы, чалавек

Ідзі за ім, забыўшыся пра звонкую манету.

4. 
   Бяры свой крыж і праз ўсё жыццё
   

Якім бы цяжкім не было жыццё,

Езус паможа несці крыж грахоў і бедаў.

5. 
   Праз нашыя зямныя цяжкасці, цярпенні
   

Здабудзем мы збаўленне і свабоду,

А разам з імі - вечнае ў небе шчасце.

6. 
   Дай жа мне ласку, каб без наракання
   

Змог вынесці жыцця выпрабаванні

І адчуваць заўсёды,што блізка Пан.

СТАЦЫЯ ІІІ.

Езус падае першы раз

1. 
   Сын Божы ўпаў,але крыж не адкінуў.
   

А ці было,каб Бог каго пакінуў?

Бог паможа заўжды і мне, і табе, і ўсім.

2. 
   Усім памагае,бо вельмі нас любіць,
   

Хоць сам жа ведаў ,што Езуса пагубяць

І Ен памрэ ў вялікім цярпенні.

3. 
   Дзе сілы ўзяць для далейшай дарогі?
   

Сталі непаслухмянымі рукі і ногі.

І пот з крывёю па твары, па спіне цячэ.

4. 
   Крыж нашых грахоў вельмі цяжкі.
   

Азвярэлыя людзі,служкі шатана

Прагнуць паскорыць шлях да магілы.

5. 
   Ім усё роўна ,што гэта Сын Божы
   

Ніхто з іх Езусу не дапаможа,

Грошы, забавы, віно засцілаюць ім вочы.

6. 
   Божы Сын ляжыць ля ног народа;
   

Не разумеюць ласкі і волі Бога.

І Езус, падняўшы крыж, ідзе далей.
СТАЦЫЯ IV.

Езус сустракае сваю маці

1. 
   О, Маці! Ці для таго ты нарадзіла Сына,
   

Адзінага чакае халодная магіла,

А ты праз усе жыццё заўсёды поруч з Ім.

2. 
   Твой Сын Адзіны - гэта сэнс твайго жыцця,
   

Мільгаюць прад вачыма быццам з небыцця

Усе моманты жыцця і Езус – немаўлятка.

3. 
   А зараз Сын Адзіны ідзе на смерць…
   

Дарогі ж той няпройдзена і чвэрць,

А дзе ўзяць сілы,каб дайсці і не памерці.

4. 
   О, людзі! Паглядзіце вы на МАЦІ,
   

Няхай пачуюць у кожнай хаце,

І да яе звяртаюцца ў адчаі.

5. 
   Ты, Маці, нас ніколі не пакінеш,
   

Заўсёды ў бядзе, холадзе абдымеш,

А мы лянімся часам маліцца да цябе.

6. 
   Шчаслівы чалавек, які Марыю стрэне:
   

Заўсёды выйдзе на дарогу і паможа

Дайсці да мэты і поўнага збаўлення.

СТАЦЫЯ V.

Сымон Кірынэец дапамагае Езусу

1. 
   Напаткаўшы на дарозе Сымона,
   

Не змог ён нічога сказаць у абарону

І моўчкі пайшоў, каб не забівалі.

2. 
   Нёс і не ведаў, які быў шчаслівы,
   

Не хочучы, крыж панёс за Божага Сына…

А зараз паслухай, народ, што табе гавару.

3. 
   Забудзьцеся, людзі, хоць на хвіліну
   

Паспрабуйце на бліжняга позірк свой кінуць

І даць яму тое, чаго не стае.

4. 
   Побач з намі хтосьці трывае,
   

Кажам: ”Няхай Бог памагае,

А чым жа мы яму паможам?”

5. 
   Матэрыльная праца не заўсёды патрэбна.
   

А нашто чалавеку ўсё тое срэбра,

Калі на зямлі жыць не хочацца болей.

6. 
   Адкрыем, людзі, вочы і ўбачым,
   

Суцешым тых,хто сумуе і плача

І гэтым крыж паможам несці Богу.

СТАЦЫЯ VI.

Верніка выцірае твар Езусу

1. 
   Каб дабро людзям рабіць
   

Нават няма каму цаніць

І аддаваць табе належную павагу.

2. 
   Памятай,што Бог узнагародзіць,
   

Дабро зробленае ад народзін,

Аж да смерці памагае чалавеку.

3. 
   Спачатку і святую Вераніку прыніжалі
   

А потым жа перапрашалі

У Бога для для душы шукаючы спачынак.

4. 
   Ты мела моцную адвагу, Вераніка,
   

Ён Бог - але і Сын жа Чалавечы.

Зрабіла ж гэта ты не пад прымусам.

5. 
   Жанчыны! Дабро заўжды чыніце людзям,
   

Няхаў спачатку ўсе смяяцца будуць

Бог падтрымае,дасць адвагу.

6. 
   Святая Вераніка - наш узор.
   

Выпрабаванням усім кажы наперакор:

“Дабро заўсёды пераможа!”

СТАЦЫЯ VII.

Езус падае другі раз

1. 
   З кожным крокам ісці ўсё цяжэй,
   

Плач да Бога ляціць з грудзей

І Ён заўжды табе дапамагае.

2. 
   А Сын жа Бога ідзе на Галгофу
   

З кожным крокам слабее патроху:

Такіх мук не вынесе прырода.

3. 
   А сонца пячэ ,адбіраючы сілы,
   

Пракласці свой шлях да магілы,

Зведаўшы столькі мукаў і гора.

4. 
   Над крыжам Езус другі раз упаў.
   

Але тут Сымон Яму руку падаў

І дапамог зноў жа на ногі падняцца.

5. 
   Ты падаеш пад цяжарам грахоў,
   

І пралітая ў цярпенні кроў

Ад усіх грахоў нас абмывае.

6. 
   Калі табе так дрэнна на душы,
   

Хутчэй у храм ты паспяшы

Ён можа нас падняць і асвяціць.

СТАЦЫЯ VIII.

Езус суцяшае ерузалімскіх жанчын

1. 
   Усе людзі павінны быць добрымі.
   

Калі гэта дабро ў сэрцы захаваем,

Мы сябе прыбліжаем да Пана.

2. 
   Адны лепшымі сталі праз пост,
   

Трэція - малітвай будуюць мост,

Да свайго абвечнага збаўлення.

3. 
   З некаторымі Бог жыве з дзяцінства,
   

Хтосьці ўбачыў Бога адзін раз

Толькі тады, калі паміраў.

4. 
   А хтосьці не хацеў жыць з Хрыстом,
   

А цяпер жа загубленае жыццё

Не верне, бо ўжо вельмі позна.

5. 
   Страцілі ўсё і гарэць ім у вечным агне,
   

Хрыстос казаў: ”Жанчыны! Не плачце па Мне,

А плачце па сабе і па сваіх сынах.”

6. 
   Як тыя словы цяпер актуальны:
   

Толькі ці ўспрыме кожны рэальна

Гэтыя словы, як словы сабе.

СТАЦЫЯ ІХ.

Езус падае трэці раз

1. 
   Упаў Ён трэці раз, ужо апошні.
   

Хоць засталося шляху трошкі,

Але трывання і моцы трэба многа.

2. 
   Што за відовішча такое?
   

Скрываўлены ўвесь, у церневай кароне,

Але агеньчык любові Ён збярог.

3. 
   Стварыў людзей падобных да Сябе…
   

Спагады не шукай у іх спагадзе,

Бо сэрца і душу аддалі д’яблу.

4. 
   А што ты скажаш, чалавек?
   

Што станецца з табою на судзе,

Калі закончыш ты зямное падарожжа?

5. 
   Цяпер пыхлівы ты і важны.
   

Але ці можаш ты адважна

Зірнуць на Божае аблічча?

6. 
   Падумай, хто ты і які,
   

Калені перад веліччу Яго схілі,

Перапрасі з пакораю за ўсе правіны.

СТАЦЫЯ Х.

З Езуса здзіраюць адзенне

1. 
   Чалавек, аслеплены ненавісцю і помстай
   

Можа высмяяць. Яму гэта проста.

Але ці ведае, што робіць ён, нябога?

2. 
   ”Магілы пабелены, племя змяінае,”-
   

Мы нашым крывадушшам і правінамі

З’яўляемся ўвасабленнем гэтых слоў.

3. 
   Як часта мы адзін аднога абражаем,
   

І блізкіх нашых гэтым зневажаем,

Прасіць жа прабачэнне і не мусім.

4. 
   Жаўнеры з Езуса адзенне зрываюць
   

Што ў выніку дзяльбы прыдбаюць,

Якую рэч з іх кожны можа атрымаць.

5. 
   А тое, што яны так моцна раняць
   

Зусім цяпер іх гэта не цікавіць:

Хай лепш ім штосьці застанецца.

6. 
   І наляцелі на Езуса, як вароны,
   

На галаве нясе цярнёвую карону

І толькі са спагадаю глядзіць.

СТАЦЫЯ ХІ.

Укрыжаванне Езуса

1. 
   Акрываўлены ўвесь і пабіты,
   

Пан Езус да крыжа прыбіты,

А кожны наш грэх - гэта цвік.

2. 
   У кожнага крыжа ёсць два бакі:
   

Якога мы ўкрыжавалі праз свае грахі.

А чый другі бок? - Падумай, нябога.

3. 
   Магчыма ты павінен вісець тут
   

Хрыста асудзіўшы, ты вынес прысуд

Не толькі Яму, але і сабе.

4. 
   З аднаго боку разбойнік, таксама з другога
   

“Ён жа нічога не зрабіў благога”,-

Прамовіў другі яму ў адказ.

5. 
   ”А нас жа справядліва ўкрыжавалі:
   

Успомні пра мяне, як пойдзеш да Неба”,

Да Езуса ціха разбойнік сказаў.

6. 
   А Езус прамовіў:“ Кажу запраўды
   

Паверыў разбойнік Яму на крыжы,

Душу Езусу даверыў сваю.

СТАЦЫЯ ХІІ.

Езус памірае на крыжы

1. 
   Спыніся. Узнімі свій позірк.
   

Няма ўжо дарогі назад.

Хрыстос знайшоў смерць на крыжы.

2. 
   Ці задаволены ты перамогай?
   

Памірае Хрыстос - Адзіны Сын Бога,

Неба, зямлі і цябе Валадар.

3. 
   Табе адкрывалі вочы, каб бачыў;
   

А чым жа ты Яму аддзячыў,

Калі і віны сваёй не адчуў?

4. 
   Гэта павінен быць ты на крыжы
   

Прызнайся,хаця бы сабе, скажы:

Ці не з сабою ты зводзіш рахунак?

5. 
   Магчыма пазней ты будзеш прасіць
   

А што хацеў, не паспеў зрабіць

І сэрца сваё для святла зачыніў.

6. 
   А нарэшце настане змярканне
   

А ў сэрцы – адно шкадаванне,

Што так і не здолеў па – людзку пражыць.

СТАЦЫЯ ХІІІ.

Езус зняты з крыжа

1. 
   Маці святая дала нам Сына,
   

Яго забілі. А смерці прычына -

Тыя грахі, што ўсе мы ўчынілі.

2. 
   Яго цяпер з крыжа здымаюць,
   

Да Маці роднай на рукі вяртаюць.

Бралі жывым, аддаюць забітым.

3. 
   Чаму ж не аддалі жывым?
   

Што было нам патрэбна тады,

Калі за нас Ён мусіў памерці?

4. 
   Ён ведаў, што людзі не могуць інакш
   

А зараз памерлага рашыліся зняць.

Чалавек перамог. Чаго тут хацець?

5. 
   Але ці навекі твая перамога?
   

Па-чалавечы памёр, а Ён жа -Сын Бога.

І хутка ўбачыш ты гэтаму знак.

6. 
   Але пакуль Ён ляжыць на зямлі.
   

Людзі зрабілі ўсё ,што маглі

І вельмі шкадуюць, што больш не зрабілі.

СТАЦЫЯ ХIV.

Езус у грабніцу пакладзены

1. 
   На двары ўжо вечар. Хутка сцямнее.
   

Няўжо больш жыццё яго не заяснее?

Няўжо магіла - апошні прытулак?

2. 
   Паклалі Езуса ў гроб і зачынілі.
   

І ўваход камянём завалілі.

А зможа адкрыць яе толькі сам Бог.

3. 
   Мы зноў за Хрыстусам услед ідзём
   

Рэдка хто думаў хоць раз за жыццё,

Што іх магло б быць і пятнаццаць.

4. 
   Пятнаццатая стацыя - наш Касцёл,
   

Усе пакуты Хрыста ,усё жыццё:

Як Ён жыў, ішоў і паміраў…

5. 
   Колькі падзей і часу прайшло? Нямала…
   

Колькі жыло, нараджалася і памірала,

А зараз чарга на зямлі жыць для нас.

6. 
   Праз сотні вякоў тут Езус жыве
   

Пачуй, Ён заве менавіта цябе.